Deze week mag ik jullie een kijkje geven in het leven van een gespreksredacteur. Als gespreksredacteur ben ik verantwoordelijk voor de bijdragesectie.
Misschien ken je ‘t nog niet, maar op dit gedeelte van de site gaan ingelogde Correspondentleden met auteurs, experts en elkaar in gesprek. Ze kunnen daar hun (ervarings)deskundigheid delen en zo leren we allemaal meer over een onderwerp. Dit gesprek onder het artikel beschouwen we als een belangrijk onderdeel van onze journalistiek. Ik geloof dat iedereen ergens expert in is, en het is aan mij om ervoor te zorgen dat die expertise gedeeld wordt, wanneer die relevant is.
Een goed online gesprek voeren gaat niet vanzelf, daarom maak ik ‘gespreksplannen’ met vragen als: waar gaan we het in de bijdragesectie over hebben? Wie nodigen we daarvoor uit? Wat hoop je te leren?
Velen van jullie weten dat De Correspondent een auteursgericht medium is, waarbij correspondenten zelf bepalen waar ze over schrijven. Dat dit ook doorsijpelt op de burelen is misschien wat minder bekend. De mensen achter de schermen, zoals ik, bekokstoven daarom schaduwplanningen en reserveplannen voor als er onverhoopt iemand zijn verhaal niet kan inleveren. (Ik wil dit niet stimuleren, dus niet doorvertellen! 😉)
De ene correspondent (ik noem geen namen) stuurt me de dag voor publicatie een paar e-mailadressen van personen die deel kunnen nemen aan het gesprek. Met de andere correspondent denk ik soms weken mee over hoe we de gesprekken onder een serie vorm kunnen geven en wie we daarbij uit kunnen nodigen. Met de derde correspondent bedenk ik verschillende manieren om relevante informatie binnen te krijgen, via typeforms, of live bijeenkomsten.
Ik geloof erin dat gesprekken tussen personen die met hetzelfde onderwerp te maken hebben kan leiden tot meer begrip voor een ander. Bijvoorbeeld wanneer een vakantieparkeigenaar in gesprek gaat met een vakantieparkbewoner, als ze allebei te maken hebben met nieuwe regelgeving omtrent wonen. En stiekem is mijn doel hiermee natuurlijk wereldvrede.
Deze week laat ik jullie graag zien wat ik zo interessant vind aan gesprekken op De Correspondent.
Ontmoetingen van Vera Mulder
Vera schrijft geregeld over ontmoetingen met mensen die ze niet kent. Negenennegentig van de honderd ‘ontmoetingen’ heeft ze zelf geschreven. Deze verhalen leveren vaak mooie reacties op van leden die zich erin herkennen. Het leek ons leuk dit voor de honderdste editie uit te breiden. We nodigden lezers uit zelf een ‘ontmoeting’ met een onbekende te beschrijven en met ons te delen. We ontvingen veel mooie en ontroerende verhalen en sommige daarvan publiceren we. Deze week de aftrap met de ontmoeting van Oscar, die het lichtpuntje van iemands dag was.
Iemand die Oscar niet kent Leestijd 2 minutenColumns van Rob Wijnberg
Rob klom in de pen voor een scherpe column over Ongehoord Nederland. Zoals we gewend zijn van Robs columns, leveren die een stroom aan reacties op. Met Rob doe ik eigenlijk nooit aan gespreksplannen, want hij heeft een idee, werkt het uit en publiceert het nog voordat ik mijn koffie op heb.
Hoe het geluid van Ongehoord Nederland het meest gehoorde geluid van Nederland werd Leestijd 3 minutenGoede gesprekken met Lex Bohlmeijer
Een tijd geleden ontstond het idee om de gasten in de podcast Goede gesprekken van Lex uit te nodigen als gespreksleider onder de publicatie. Dat bleek een gouden greep, want nu bieden de gesprekken echt verdieping bij het besproken onderwerp. Afgelopen week een gesprek met Marian Donner, schrijver, die in de bijdragesectie een extra laag weet aan te brengen aan haar oproep om in opstand te komen tegen de prestatiemaatschappij.
Kom in opstand en neem er nog eentje Luistertijd 54 minutenNichegesprekken met Sanne Blauw
Soms hoef je als gespreksredacteur niet veel meer te doen dan achterover te leunen en te genieten. Onder persoonlijke nieuwsbrieven van correspondenten zijn gesprekken vaak erg inhoudelijk. Logisch, want mensen die auteurs volgen, zijn al geïnteresseerd in het onderwerp. Dat zorgt voor lekker ‘niche’ gesprekken, onder Sannes nieuwsbrief over kunstmatige intelligentie, bijvoorbeeld.
Wat maakt jou hoopvol over kunstmatige intelligentie? Leestijd: 3 minutenEén van mijn frustraties gaat altijd over hetzelfde: wat als er iemand een stuk leest, er veel vanaf weet, maar zich niet geroepen voelt te reageren? Hoe krijg ik die persoon dan op mijn radar en wat kan ik doen dat diegene zich wél uitgenodigd voelt om bij te dragen? Wie zie ik niet? Binnenkort denk ik daar met mijn collega Maaike wat doelgerichter over na. Hopelijk met jou, want we nodigen twaalf leden uit om met ons mee te denken!
Joe!
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!