Woorden vinden voor een nieuwe wereld

Beste,

Niet lang geleden verscheen er op Twitter een gedicht van Jessica Salfia, een docent en schrijver uit West-Virginia. Het was volledig opgebouwd uit de openingszinnen van e-mails die ze de afgelopen tijd heeft ontvangen en begon zo:

In these uncertain times / as we navigate the new normal / Are you willing to share your ideas and solutions? / As you know, many people are struggling.

I know you are up against it: / the digital landscape. / We share your concerns. / As you know, many people are struggling.

En zo verder, enzovoorts: de wereld van nu, en onze pogingen er woorden voor te vinden, in 33 regels (lees ze vooral allemaal!). Bekijk het gedicht van Salfia hier. Die pogingen lopen uiteen van onbeholpen tot opportunistisch tot hartbrekend goedbedoeld, en laten zien hoe onvast de grond voelt onder onze voeten, nu, in these uncertain times.

Dit is mijn openingszin: ik hoop dat je gezond bent, en iedereen van wie je houdt ook. In mijn vorige nieuwsbrief, die ik schreef vóór alles anders werd, bracht ik een ode aan de zorg. Lees mijn vorige nieuwsbrief hier. Dat die sector binnen een paar maanden onder nog veel grotere druk zou komen te staan, had ik me toen niet kunnen voorstellen. Dat er in steden over de hele wereld massaal voor zorgmedewerkers geapplaudisseerd zou worden ook niet.

Dat eerste is verschrikkelijk, dat tweede hoopgevend: wanneer dit voorbij is, en dat gaat nog veel te lang duren natuurlijk, hoop ik dat we niet vergeten wat we nu weten: dat de zorg van levensbelang is, en alle waardering verdient die we haar kunnen geven. Overigens geldt mijn hoop voor wel meer beroepen die min of meer in de categorie ‘onderhoud’ vallen; ik schreef er deze column ‘Deze crisis leert ons welk werk ertoe doet. Laten we die les niet vergeten.’ over.

Een gids in bange dagen

Ik hoop dus dat je gezond bent – van lichaam én van geest. Dat je je niet al te zeer overweldigd voelt door het nieuws, niet vereenzaamt of juist gek wordt van je huisgenoten, niet te angstig bent, niet te verveeld. Om je een beetje te helpen met de chaos en de verveling werken we op De Correspondent samen met lezers en experts aan een gids waarin we de beste journalistieke producties rondom het coronavirus verzamelen en samenvatten. Corona in context: een gids die je helpt de pandemie te begrijpen.

Een van de thema’s die in de gids centraal staan, is het effect van het coronavirus op onze mentale gezondheid. Twee weken geleden schreef ik een aantal van de stukken rondom dat thema aan elkaar in dit artikel ‘Deze week: alles wat je moet weten over de psychische gevolgen van het coronavirus (en de beste stukken die we erover lazen).’ ; de  meest recente toevoegingen vind je in dit overzicht. ‘Wat corona met je (geestelijke) gezondheid doet.’

Overigens staan we zelf ook niet stil. Mijn collega’s maakten veel moois de afgelopen tijd, zoals bijvoorbeeld dit verhaal van OluTimehin Adegbeye ‘Waarom afstand houden in veel delen van de wereld helemaal geen optie is.’ over waarom ‘afstand houden’ in veel delen van de wereld helemaal niet werkt, deze podcast van Marjolijn van Heemstra ‘Podcast: De thuisastronaut. Wat je ziet als je vanavond scherpstelt op de maan.’ over hoe de maan ons wat ruimte kan brengen in deze benauwde dagen, dit verhaal van Nina Polak ‘Wat we kunnen leren van honderd jaar pandemieën.’ over een eeuw aan pandemieën en dit stuk van Maite Vermeulen ‘In arme landen betekent een lockdown honger. Is dat beter dan een virus?’ over de vraag wat erger is: corona, of honger? En onze nieuwste collega Josta van Bockxmeer ging meteen maar met een onmogelijke vraag aan de slag: ‘Gaan de huizenprijzen dalen? En nog 19 vragen over de impact van een recessie op de woningmarkt.’ wat betekent het coronavirus voor de huizenmarkt?

Vertrouwen in experts

Wellicht ook van invloed op je mentale gesteldheid, momenteel, is de mate van vertrouwen die je hebt – vertrouwen in de toekomst, in de politiek, in jezelf en in anderen. Ik dacht al een tijdje na over vertrouwen – wat het is, wat het doet, wat er gebeurt wanneer het eraan ontbreekt – en vroeg me af in hoeverre ons vertrouwen in wetenschappelijke experts, waar nu voortdurend een beroep op wordt gedaan, sterker of zwakker wordt tijdens een crisis als deze. Op zoek naar het antwoord, dat natuurlijk niet eenduidig bleek te zijn, maakte ik een rondgang langs, jawel, vertrouwensdeskundigen. Het resultaat lees je in dit verhaal. ‘Wetenschappers zijn nu onmisbaar/ook maar mensen/linkse activisten (omcirkel wat je onderbuik je ingeeft).’

Een nieuw sleutelwoord: ‘thuis’

Deze nieuwsbrief tik ik uiteraard thuis. Aan een lessenaartje in de slaapkamer, een plek die mijn vriend en ik de afgelopen weken ‘het kantoor’ zijn gaan noemen. Door de muren heen hoor ik de kinderen protesteren tegen het huisonderwijs (waar collega Johannes Visser een mooi stuk over schreef) ‘Waarom naar school gaan dé grote gelijkmaker moet zijn.’ en buiten klinkt het onophoudelijke gedreun van kiepwagens en straatwalsen, want de kade wordt opnieuw bestraat.

Dit is denk ik wat de pandemie voor veel van ons óók betekent: een einde aan werken in stilte. Mocht je nog niet genoeg hebben gelezen; de verhalen die Zeno Siemens een tijdje geleden voor De Correspondent maakte, over geluid, herrie, en gezondheid, Lees de verhalen van Zeno hier terug. zijn ook nu zeer de moeite waard.

Zo meteen leg ik de laatste hand een stuk over wat het betekent om zo veel thuis te zijn – en over wat het verband is tussen thuis zijn en je thuis voelen. Dat verschijnt eind volgende week op De Correspondent. Voor nu: goed weekend, en hou je haaks. As you know, many people are struggling.

Tot de volgende,

Lynn.