Britney Spears, of de tragiek van de geleefde popster ‘Gaat het, Britney?’ roept een horde paparazzifotografen terwijl die haar dag in, dag uit insluit met telelenzen en oogverblindende flitsen. Rond de eeuwwisseling was Britney Spears de grootste popster op deze planeet, een internationaal mediafenomeen tussen de tijdperken van Madonna en Ariana Grande in. Haar catchy, onverbloemd seksueel getinte nummers ‘Baby One More Time’ en ‘Oops!… I Did It Again’ werden bejubeld door tienermeisjes en verguisd door puriteins Amerika. Talkshowhosts hoopten op tranen na het zoveelste schandaal in haar afbrokkelende privéleven; de roddelpers kon zijn geluk niet op toen ze haar hoofd in 2007 voor de camera’s kaalschoor. Na jarenlange uitvergroting van iedere misstap in haar leven en continue fysieke intimidatie concludeerden journalisten, als waren zij onafhankelijke toeschouwers, dat Spears mentaal instortte. Inmiddels staat ze al twaalf jaar onder financiële en medische curatele van haar vader. De documentaire ‘Framing Britney Spears’ laat de opkomst en ondergang zien van een vrouw bij wie de massa’s zich, à la prinses Diana en Amy Winehouse, gretiger stortten op haar leed dan op haar roem. (Riffy Bol, algemeen redacteur) The New York Times: ‘Framing Britney Spears’ (Kijktijd: 1 uur en 15 minuten, uitgezonden op Net5)
Hoe een Schotse familieclan verdient aan huizen op het Duitse platteland Het is altijd spannend te onderzoeken wie er geld verdient met ondoorzichtige vastgoeddeals. Maar zelden zijn de verhalen die eruit voortkomen zo mooi als dit artikel van het Duitse onderzoekscollectief Correctiv. Al drie jaar onderzoeken de journalisten voor het project ‘Wem gehört die Stadt?’ de eigendomsverhoudingen in Duitse steden. Dit keer leidden de sporen van een verwaarloosd complex met huurwoningen ten noorden van de Zuid-Duitse stad Saarbrücken via Luxemburg en de Britse Maagdeneilanden naar de Schotse Gordon Clan, ook wel bekend van de film Braveheart van Mel Gibson. Naast een aantal kastelen in Schotland bezitten zij vastgoed in heel Europa. (Josta van Bockxmeer, correspondent Wonen) Correctiv: ‘Die Rendite-Krieger’ (Leestijd: 10 minuten)
Waarom is het zo moeilijk het verloop van de pandemie te voorspellen? Er wordt wel eens gegrapt dat Nederland naast 17 miljoen bondscoaches nu ook 17 miljoen epidemiologen heeft. Dit mooie verhaal in Quanta Magazine legt uit waarom dit pure overmoed is. Het blijkt namelijk ongelooflijk complex om goede voorspellingen over de verspreiding van covid-19 te maken. Stap voor stap legt de auteur uit hoe voorspellende modellen werken en welke problemen overwonnen moeten worden. Een belangrijke conclusie: deze pandemie laat zien dat er nog vreselijk veel werk te doen is voor epidemiologen. (Dimitri Tokmetzis, correspondent Surveillance & Technologie) Quanta Magazine: ‘The Hard Lessons of Modeling the Coronavirus Pandemic’ (Leestijd: 1 uur)
Zijn Deliveroo-bezorgers zelfstandige ondernemers? Nee, zegt het gerechtshof Deze week bevestigde het gerechtshof in Amsterdam een vonnis dat hopelijk de uitbuiting van maaltijdbezorgers door Deliveroo kan stopzetten. NRC maakte voorafgaand aan de uitspraak een interessante podcast over de zaak. Freelance journalist Rens Lieman bezorgt zelf op z’n stadsbarrel al een paar jaar eten door Amsterdam, en vertelt hoe de arbeidsvoorwaarden van Deliveroo de afgelopen jaren zijn verschraald. Waar de fietsers-met-kubustassen in 2017 nog in dienst van Deliveroo waren, zijn ze nu allemaal zzp’ers. Een app biedt hun telkens bezorgritjes aan voor een bepaald bedrag. Zij zijn dus op papier zelfstandig ondernemers, maar de techniek, en niet de bezorger, bepaalt de prijs. De enige invloed die zij zelf op hun tarief hebben, is rijden of niet rijden. Maar niet rijden betekent onbetaald wachten. Daarover gesproken: als een restaurant traag is met het koken van de maaltijd, ligt het risico óók bij de bezorgers. Soms verdienen ze op een avond dus maar een paar euro. (Anna Vossers, eindredacteur) NRC Vandaag: ‘Hoeveel vrijheid heeft een Deliveroo-bezorger echt?’ (Luistertijd: 20 minuten)
Elke journalist moet beseffen dat diens blik ook maar één perspectief is Met enige regelmaat verschijnen er documentaires en series gemaakt door buitenlandcorrespondenten over het land waar zij verslag van doen. Zij laten het land zien dat niet in het nieuws komt, maar laten vaak achterwege dat wat zij ons tonen ook slechts één manier van kijken is. Egyptecorrespondent Ruth Vandewalle kiest voor een andere aanpak. In eerlijke (en soms ongemakkelijke) gesprekken met haar Egyptische vrienden belicht ze niet alleen het Egypte dat zij graag wil laten zien, maar brengt ze ook haar eigen beeld van het land en haar positie als Belg en journalist aan het licht. Wie bepaalt hoe een verhaal verteld wordt, en wat er verteld wordt? De documentaire #thisisegypt2 is niet alleen een verfrissend perspectief op het Noord-Afrikaanse land, maar ook een film over hoe het is om als buitenstaander voor een land te mogen spreken. (Eline Derakhshan, medewerker ledencommunicatie) 2Doc: ‘#thisisegypt2’ (Kijktijd: 50 minuten)