Mijn ex stuurde me een WhatsApp dat ze was verloofd en op vakantie ging naar Barcelona. Ik feliciteerde haar met de verloving en vroeg of het bij de verloving zou blijven of dat er ook een trouwpartij aankwam. Daarop is nog geen antwoord gekomen, maar het vermoeden lijkt mij gerechtvaardigd dat ik volgend jaar rond deze tijd het huwelijksfeest van mijn ex zal bijwonen. Ik kan me niet voorstellen dat ze me niet zal uitnodigen, ik vermoed zelfs dat er een toespraak van mij wordt verwacht, iets wat ik graag doe.

Mij lijkt het huwelijk zelf, voor zover het gepaard gaat met samenwonen en voortplanting, een soort permanent WK voetbal. Ik zie het huwelijk als een toernooi dat zich voor altijd in de knock-outfase bevindt. Mijn ouders hebben die knock-outfase tot de dood van mijn vader gerekt. Meer wil ik niet kwijt over mij en het huwelijk.

Over het huwelijksfeest heb ik nog enkele details te vermelden. Het laatste huwelijksfeest dat ik bijwoonde was van mijn vriendin Sigrit in de Oostenrijkse Alpen, december vorig jaar. Kort na het hoofdgerecht werd ik onwel, maar dat had niet met het feest te maken en ook niet met het eten.

Het huwelijk is een soort permanent WK voetbal: een toernooi dat zich voor altijd in de knock-outfase bevindt

Na het lezen van de WhatsApp van mijn ex voerden mijn herinneringen mij terug naar 2001, toen ik me verloofde met Elayne K. in New York. Zij was in de zeventig, ik was net dertig geworden. Het was wat je noemt een verloving met uitzicht op een verstandshuwelijk, maar er kwam wel degelijk genegenheid bij kijken. Het verlovingsfeest was prijzig, maar om geld maakte ik me geen zorgen en het sprak vanzelf dat ik de rekening op me zou nemen. Mijn vriendin, A., was ook op het feest aanwezig en ergens bij de after-dinner-drankjes verliet ze het feest in opgewonden en boze toestand.

Wij hebben geleerd om onze emoties te beteugelen, maar de jaloezie wint het soms van de beschaving. Waarom jaloezie zo vaak met boosheid gepaard dient te gaan, is mij niet duidelijk. Er zouden cursussen gegeven moeten worden ‘Leer Genieten van Je Jaloezie.’

Er zouden cursussen gegeven moeten worden ‘Leer Genieten van Je Jaloezie.’

Hoewel mijn zus, vertelde ze in februari, dagelijks bidt dat ik een vrouw vind - een Joodse vrouw -, heeft mijn moeder zich neergelegd bij mijn vrijgezellenbestaan. De tijd dat ze aandrong op een huwelijk of mij zelfs voorstelde aan meisjes, ligt achter ons. Ik herinner mij een moeizame ontmoeting met een jongedame die, om wat voor reden dan ook, Joods wilde worden en bij mijn moeder in de synagoge kwam. Ik had al een vriendin, maar dat maakte mijn moeder niets uit. Zij stond boven de status quo en als het moest ging ze er ook dwars doorheen. De jongedame en ik lagen elkaar niet zo en daarna heeft mijn moeder geen pogingen meer gedaan.

Al deze gedachten schoten door mij heen toen ik las dat mijn ex zich had verloofd, maar het meest moest ik toch denken aan Elayne. Zij hield ervan verwarring te zaaien. Was ik haar vriend, haar zoon of haar gigolo? Haar appartement noemde ze Klein-Kosovo en ze was ervan overtuigd dat de Amerikaanse luchtmacht haar soms gecodeerde maar vertrouwelijke informatie deed toekomen.

Ze kookte weleens voor me, maar nog liever ging ze op mijn kosten uit eten. Ze bezwoer me dat ze me beroemd zou maken in Amerika, als ik maar bereid was haar af en toe te verwennen. Elayne stierf voor ze me beroemd had kunnen maken.

Thuis ben je waar het sociaal wenselijke gedrag er niet meer toe doet. Thuis ben je waar je ongegeneerd kunt verklaren dat je met jezelf bent getrouwd.

Thuis ben je waar je verlangen nog niet is uitgedoofd Voor een interview spreekt de Hotelmens de Franse dame R. Het interview gaat langzaam over in een echt gesprek, en ondertussen houdt R. permanent haar voet tegen die van de Hotelmens. Als ze straks naar huis gaat, mag hij dan mee? Lees hier het feuilleton terug Thuis ben je waar de mensen verdwijnen De Hotelmens heeft al vele uitgevers versleten. Ze kwamen te overlijden, verlieten hem of werden verlaten. De merkwaardigste versleten uitgever was ongetwijfeld de Hongaar Peter Z., die nog mailde: ‘Wees een mens en schrijf iets terug.’ Lees hier het feuilleton van vorige week