De keuze die je moet maken is gruwelijk. Je bent de elfjarige Clementine. Je zit met je vrienden Luke, Jane en Sarah vast in een woonwagen die omringd is door zombies. Ze kunnen ieder moment binnendringen. Sarah, de zwakste van het stel, is in paniek geraakt. Bevroren. Weigert te bewegen en door het dakraam te klimmen - de enige veilige optie. De tijd dringt. Blijf je op Sarah inpraten, met het risico dat je zelf wordt opgegeten? Of laat je haar achter: als voer voor de zombies?

Je moet kiezen.

(Spoiler warning:) Ik liet Sarah achter. Tijdens een tweede keer spelen, bleek dat ik Sarah uit haar catatonische toestand had kunnen halen door tóch nog even op haar in te praten en haar een pets in het gezicht te geven. We hadden het allebei kunnen redden.

Dit fragment zit in het vierde en voorlaatste deel van het tweede seizoen van The Walking Dead. De game, niet de

Overleven na de Apocalyps

In het eerste, werkelijk magistrale seizoen (2012) kwam het normale leven ten einde. We kropen in de huid van Lee, een voor moord veroordeelde dertiger die naar de gevangenis werd gebracht. De zombie-epidemie stak daar een stokje voor. Lee ontfermde zich al snel over het toen achtjarige meisje Clementine, dat haar ouders was kwijtgeraakt. Samen probeerden ze te overleven en haar ouders te vinden.

In het tweede seizoen kruipen we in de huid van Clementine. Er is drie jaar verstreken. Het land is leeggeplunderd. Zombies slepen zich voort op zoek naar eten. Soms zwalken ze in complete kuddes rond.

The Walking Dead is geen vechtgame waarin je blind op zombies moet inhakken. Het is een narratief spel, waarin het verhaal leidend is

En zij zijn niet het enige gevaar: alles wat naar orde neigt, brokkelt terstond ineen onder de druk van het overleven. Als Clementine geen zombies moet bestrijden, zijn het wel bandieten die haar het leven onmogelijk maken. Of kannibalen. Aan alles is tekort: veiligheid, eten, onderdak, menselijkheid.

The Walking Dead is geen vechtgame waarin je blind op zombies moet inhakken. Het is een narratief spel, waarin het verhaal leidend is. En jij zit voor een deel achter de knoppen en bouwt ter plekke het verhaal op, bepaalt de richting, binnen de ruime grenzen van het spel. Maak je de verkeerde keuzes, dan ga je dood of verlies je een vriend.

De tijd is je vijand. Je hebt vaak maar kort de tijd om te beslissen. Hak je een arm af om iemand te redden, of gok je erop dat je hem later kunt genezen? Twee van je vrienden lopen gevaar en je kunt maar één redden. Wie help je? Je hebt vijf seconden. Tik tik tik.

Dit spel gaat niet over rondvliegende ledematen

Ja, het is een uiterst luguber spel. Toch gaat het niet over bloed en rondvliegende ledematen, al landt er weleens een hoofd, arm, of been in je blikveld.

The Walking Dead wordt gemaakt door Telltale Games. Hun games zijn er vooral op gericht om een zo echt mogelijke visuele ervaring te scheppen. Snellere en mooiere graphics. Een betere multiplayer-ervaring. Dat soort werk.

Telltale Games concentreert zich op het verhaal. Niet voor niets wordt het bedrijf ook wel de En het spel wordt, net als bij series, in delen uitgebracht, met tussen ertussen telkens een goede cliffhanger. De narratieven zijn traag, een episode duurt zo twee uur, met ongeveer drie, vier echte actiemomenten per keer. Karakters worden uitgediept. Er is veel aandacht voor groepsdynamiek. Er wordt gekonkeld en gelogen.

Beslis maar eens of je een kind moet doden of niet. Ik heb het gedaan. En het was de juiste beslissing

Wat betreft stijl doet The Walking Dead meer aan als een rauwe tekenfilm dan als een spel. Met deze vorm creëren de makers een realistische wereld, zonder dat daar bakken software voor nodig zijn, waardoor het spel lekker soepel loopt. Het geluid is ook erg goed. De muziek sluit mooi aan bij het verhaal en de karakters worden goed geacteerd.

Doordat je zo expliciet keuzes krijgt voorgelegd, beleef je het verhaal heel intensief. Sommige dilemma’s zijn zo moeilijk, dat ze ronduit ontregelend zijn. Van enkele keuzes heb ik een flinke tijd wakker gelegen. Beslis maar eens of je een kind moet doden of niet. Ik heb het gedaan. En het was de juiste beslissing.

Het tweede seizoen loopt bijna ten einde. In september verschijnt het laatste deel, al zal er vast een nieuw seizoen volgen.

De wolf onder ons

Als je de smaak te pakken hebt, kun je ook nog The Wolf Among Us proberen, eveneens van Telltale Games. Dit spel, waarvan het laatste deel net is verschenen, deelt dezelfde wetten en logica als The Walking Dead. Je wordt telkens gedwongen moeilijke keuzes te maken.

In The Wolf Among Us kruip je in de huid van Bigby, de grote boze wolf. Bigby moet als sheriff de orde bewaren in Fable Town, een achenebbisj-buurt in New York waar allerlei fabeldieren en -mensen wonen. Ze zijn uit een soort sprookjesland verbannen. Ze leven tussen de mensen en moeten met behulp van kostbare toverspreuken een menselijke gedaante aannemen.

Het is een bonte cast, waarvan de meesten aan lagerwal zijn geraakt. Beauty (van Beauty and the Beast) klust bij aan de balie van een prostitutiemotel. Humpty and Dumpty zijn twee potige hulpjes van een grote crimineel. Trollen zuipen hun leven en lever weg in duistere kroegen.

Dan wordt er een moord gepleegd en het is aan Bigby om, met gevaar voor eigen leven, de dader te vinden.

The Wolf Among Us is mooi gemaakt en leuk om te spelen, maar maakte op mij niet zo’n indruk als The Walking Dead. De kracht daarvan is immers dat je karakters hebt waarmee je je gaat identificeren. Met fabeldieren en -mensen is dat een stuk moeilijker.

YouTube
Een trailer van het tweede seizoen (zonder spoilers).
Bekijk hier The Walking Dead Hier kun je het spel bestellen en meer achtergrondinformatie vinden. Het complete tweede seizoen kost ongeveer twintig euro. Naar The Walking Dead Bekijk hier The Wolf Among Us Sheriff Bigby, ook bekend als de grote boze wolf, moet een moord oplossen in Fabletown, New York City. Hier kun je meer informatie vinden over het spel en het bestellen. Een seizoen kost ongeveer twintig euro. Ga hier naar Telltale Games. Vijf originele spellen voor tijdens de vakantie Vakantie, dus eindelijk weer tijd om langdurig naar een scherm te staren. Wat zijn de leukste spellen? Lees verder In GTA V is martelen het morele lichtpuntje Grand Theft Auto V bespot de Verenigde Staten in alle toonaarden en is jubelend ontvangen als hoogwaardige satire. Maar wat is kritiek nog, als het massa-entertainment is geworden, vraagt correspondent Nina Polak zich af. Lees hier de recensie van Nina van GTA V terug