Ze heeft deze zomer maandenlang gereisd met haar gezin. En ja hoor, zelfs aan de andere kant van de wereld ontsnapte ze niet aan haar idealistische gedrevenheid: aan de stranden van Indo-China stuitte ze op plastic soup. En op het onbegrip van haar kinderen. Is daar niet een oplossing voor?

Veranderingen kunnen haar niet snel genoeg gaan. Het is Willemijn Verloop ten voeten uit. Ze is ervan overtuigd dat ons economisch systeem failliet is en dat we in een transitieperiode zitten. We gaan toe naar een systeem waarin economische groei gecombineerd wordt met de groei van waarden.

Voortrekkers van die ontwikkeling zijn de sociaal ondernemers die zij met haar organisatie op alle mogelijke manieren probeert te stimuleren. Ze schreef er samen met Mark Hillen een boek over:

Blijft de vraag: mag je er rijk mee worden? Ja, is het antwoord van Willemijn Verloop

Haar grote voorbeeld is die 35 jaar geleden het microkrediet introduceerde, en toen hard werd uitgelachen. Maar na zeventien jaar begon zijn idee navolging te krijgen. Inmiddels heeft het een grote impact gehad.

Dat is typerend voor de sociaal ondernemer: je wilt met je onderneming zoveel mogelijk navolging krijgen, om uiteindelijk het hele systeem op zijn kop te kunnen zetten. Zoals de de hele elektronica-industrie wil hervormen. Uiteindelijk.

Het is nogal een puur idealisme dat eruitziet als hardcore kapitalisme. Want zo’n sociale onderneming moet wel geleid worden als een bedrijf. Niet omdat groei een doel op zich is, maar omdat je groot moet worden wil je de belangrijke spelers kunnen beïnvloeden. En dat is het echte doel: beïnvloeding. Door bijvoorbeeld mensen met autisme in de IT-branche te laten werken, om de arbeidsparticipatie van mensen met een beperking te vergroten.

Blijft de vraag: mag je er ook rijk mee worden? is het antwoord van Willemijn Verloop. Al zal de echte sociaal ondernemer het grootste deel van de winst investeren in zijn onderneming. Het gaat tenslotte om het maatschappelijke doel. In Nederland heerst veel wantrouwen op dit punt. Het kan toch niet dat de dominee en de koopman opeens de beste maatjes blijken?

Ten slotte sprak ik met Verloop over het van de sociaal ondernemer. Volgens Verloop handelt die vanuit naïviteit en beschikt hij over een niet te stuiten energie. Die tomeloosheid heeft Willemijn Verloop zelf ook nog steeds, na vijftien jaar War Child. Hoe dat kan? Ze weet het eigenlijk niet; ze wil het ook niet weten. Het gaat om het doen, het handelen, niet bij de pakken neerzitten.

Kortom, fasten your seat belts, want dit is een interview met iemand met een onstuitbare dadendrang en dito woordenstroom.

En beluister ook deze interviews

Podcast: ‘Leg je erbij neer dat je harder moet werken dan je blanke vrienden’ De nieuwste roman van schrijfster Karin Amatmoekrim (Paramaribo, 1976), De man van veel, raakt aan de felle discussie die nu woedt over racisme in Nederland. Daarover koestert ze een tegendraadse opvatting. ‘Laten we ons erbij neerleggen, dat de wereld werkt zoals hij werkt. Niet als verslagen slachtoffer, maar als potentiële winnaar.’ Luister hier het interview Podcast: Voor meester Bart kan het onderwijs niet persoonlijk genoeg zijn Meester Bart is misschien wel de beroemdste docent Engels van Nederland. Bart Ongering (32), zoals hij voluit heet, geeft les op een middelbare school in Amsterdam-Zuidoost en verzamelt daar de mooiste uitspraken van leerlingen, waar hij een column over schrijft in Sp!ts. Een gesprek met een docent voor wie lesgeven voor 30 procent gaat om het vak en voor de rest om diepgaand menselijk contact. Luister hier het interview