Het foundationpleisterwerk op haar voorhoofd is afgebrokkeld, alsof er sneeuw op haar wimpers ligt. Een wit shirt spant zo strak om haar borsten dat er een horizontale rimpel op verschijnt. De gekwelde rode bretels zien lichtroze van het rekken. Rond haar heupen hangt een geruit plooirokje. ‘En? Ben ik een nerd?’ Haar dochtertje knikt vanuit de wandelwagen.

Daags voor carnaval vind je in de Oeteldonkse verkleedwinkels een bevreemdende mix van het dagelijks en het carnavalsleven. Carnavalsmuziek schalt uit de speakers aan het plafond, maar er is geen drank of roggebrood met zult om mee te proosten. Mensen in winterjassen met boodschappentassen aan hun arm lopen rond met B.A. Baracusmaskers en middeleeuwse pruiken op. Moeders draaien rondjes voor spiegels in sexy pakjes met witte sportsokken eronder.

Online je carnavalspak kopen ontneemt je de kans deze taferelen te aanschouwen. Maar wie online zoekt, treft wel de wonderlijkste kostuums aan. Zo stuitte ik vorig jaar op de ‘ De verkoper meldt in de beschrijving eerlijk: ‘Dit gebruikte maandverband ninja kostuum zorgt bij ons niet voor hoge omzetcijfers.’ Maar: ‘als je dan toch voor deze rood-witte kleding kiest, weet je een ding zeker: je trekt gegarandeerd de aandacht. Met die ninjawapens ga je vervelende opmerkingen te lijf.’

‘Hij moet wel strakker. Maar ze hebben alleen maat 36, en ik heb maat 36’

Ik kocht vorig jaar mijn pak online, maar ontdekte als Mona Lisa dat plassen met een kunstlijst om je bovenlichaam alleen lukt als je achterovergebogen in limbodansstand boven het toilet kunt hangen. Daar is niet in elke kroeg de ruimte voor.

Een pak dat ik eerst aan kan passen dan maar. Ik hoor dat dierenpakken in zijn dit jaar: ‘lekker werrum veur bij d’n optocht.’ Volgens de twee meisjes in het pashokje naast me moet een pak juist zo koel mogelijk zijn.

‘Als ik zweet dan gaat mijn hele gezicht eraf.’

‘Hier moet echt een bh onder.’

‘Ziet dit er niet raar uit?’

‘Het is carnaval.’

‘Ik ben vrijgezel.’

‘Ja, oké.’

‘Ik vind dit wel leuk, met vlechtjes.’

‘Ik doe geen vlechtjes hoor. Dan moet ik eerst mijn hele haren steilen en dan gaat er bier overheen en dan krijg ik toch weer een afro.’

‘Hij moet wel strakker. Maar ze hebben alleen maat 36, en ik heb maat 36.’

De rits van mijn ezelpak met buitenproportioneel grote tanden zit vast aan mijn onderbroek en mijn gezelschap is een helm voor bij zijn astronautenoverall aan het zoeken. De meisjes naast me vertrekken. Door de kieren van het gordijn zie ik ze weglopen, elk een kort boerinnenjurkje over de arm.

Ik steek mijn hoofd om het gordijn en probeer mijn astronaut te spotten, maar kijk in het gezicht van een grijnzend belegen vrouwtje in een vormeloos flowerpowerpak. Boven de levervlekken op haar wangen en de groeven in haar voorhoofd zit een groen-roze krullenpruik, op haar neus een bril met glittertieten. Haar vriendin gaat het pashokje naast me in en komt er even later uit met eenzelfde outfit aan. ‘Sexy, hè?’ Het doorrookte besje schiet in de lach. Het klinkt alsof iemand een stofzuiger heeft aangezet. ‘Vrouwke, ik zou met je mee naar huis gaan.’

Een meisje met een schooltas op haar rug staat te wachten tot de dames klaar zijn. In haar hand houdt ze een politiejurkje en een pakje netpanty’s. De stofzuiger stoot haar vriendin aan. ‘Je zal er écht sexy uit willen zien. Da meske krijgt nog een blaasontsteking.’

De astronaut verlost me uit mijn ezel. Het meisje met de politiejurk is klaar met passen en gaat haar pakje terughangen ‘want haar benen lijken echt dik.’ Aan de kassa rekenen de oude vrouwen kirrend hun regenboogpruiken af.

Misschien ben je pas echt jezelf als je vol overgave een ander durft te zijn.

De verwarde NOS-jongen en nog vijf actuele carnavalspakken We konden er niet langer omheen: de komende week staat De Correspondent geheel in het teken van carnaval! Vandaag: zes originele én actuele outfits die je kunt dragen tijdens Vastenavond. Lees het stuk hier terug