Een tijdje geleden kwam ik een mooi citaat tegen van de Britse schrijver Hij beschreef – in 1930 – hoe ‘intelligente mensen ontwaakten’ en ‘begonnen in te zien’ hoe absurd het is dat mensen bedreigd, opgesloten en verarmd zijn, simpelweg omdat wij collectief vasthouden aan traditionele ideeën over hoe de dingen nu eenmaal zijn georganiseerd. Wells hoopte dat ‘deze intelligente ontwakende mensen’ eerst zouden protesteren en vervolgens een ‘creatieve opstand’ zouden organiseren tegen

Als we niet langer gevangen willen zijn door de status quo, dan moeten we zelf met iets beters op de proppen komen. Bij het onderwerp waar ik als correspondent over schrijf – klimaat en energie – is dat bij uitstek het geval. Weinig zo inert als de fossiele energievoorziening: de kolencentrales rondom onze steden, de gasleidingen door het hele land, de oliebedrijven die ondanks massale protesten Ze zijn er

Ondertussen lopen we een steeds groter risico op Die tweespalt – de inertie van het huidige systeem en de omvang van de dreigende crisis – voedt een gevoel van machteloosheid. Het voedt ook de angst dat klimaatverandering een einde gaat maken aan de wereld zoals we die kennen. Veel mensen lijken te denken dat het einde van onze hoogmoedige technologische vooruitgang

Onze ondergang kunnen we ons dus Waar we moeite mee hebben, is het fantaseren over grimmige toekomsten op een manier die ze helpt voorkomen, zoals een journalist van het onlangs mooi

Alternatieven voor de Apocalyps

Tijdens ons wil ik daar met jullie iets aan doen. Eigentijdse verhalen van hoop zouden minstens zo krachtig moeten zijn als over onze collectieve ondergang. Zulke verhalen hebben onze collectieve aandacht nodig om te groeien. Zodat de alternatieven voor de status quo net zo vanzelfsprekend worden als de status quo zelf, zodat die alternatieven niet langer de preoccupatie van een kleine progressieve elite zijn, maar een eigen leven gaan leiden en even aanstekelijk worden als een goed humeur of de slappe lach.

De wereld is erin geslaagd een duurzame samenleving te realiseren. Hoe hebben we dat voor elkaar gekregen?

Anders gezegd: op ons festival wil ik samen met jullie een nieuw stapje zetten in de ‘creatieve opstand’ waar H.G. Wells al in 1930 over schreef.

Daarom nodig ik jullie van harte uit voor de Alternatieven voor de Apocalyps. Kom langs bij een van de drie sessies en word meegeleid in een fantasie van een duurzame toekomst. Tijdens deze collectieve verbeeldingsoefening blikken we terug vanuit het jaar 2070. De wereld is erin geslaagd de CO2-uitstoot naar een veilig niveau te brengen en een duurzame samenleving te realiseren. Hoe hebben we dat voor elkaar gekregen? En hoe ziet de wereld eruit?

Pas als we ons een andere wereld kunnen voorstellen, gaan we daarvoor vechten

We zorgen voor muziek die je betovert en voor een performance die je fantasie prikkelt. Dat doen we niet (alleen) omdat we fantaseren zo leuk vinden, maar omdat we pas voor een andere wereld gaan vechten als we ons die kunnen voorstellen.

Marjan Minnesma

Om in de stemming te komen, vroeg ik vier schrijvers om in een kort verhaal een ‘alternatief voor de apocalyps’ te schetsen. De hoopvolle toekomstscenario’s van en kunnen jullie voor en na het festival lezen in De Correspondent.

Een kritische lezer zal nu misschien denken: wat een luchtfietserij! Maar dat is het allerminst. De opties die we hebben om het roer radicaal om te gooien en onze CO2-uitstoot drastisch terug te brengen zijn talrijk. Met trots kan ik jullie mededelen dat niemand minder dan aanvoerder van actieorganisatie voor duurzaamheid Urgenda, daarover komt vertellen.

Minnesma zal vertellen over de die ze voerde (en won!) tegen de overheid. Bovendien gaat ze voor jullie schetsen hoe we als samenleving op korte termijn kunnen overschakelen op duurzame energie.

Komt allen en laat je inspireren!

Informatie over de exacte tijdstippen en locaties van de programmaonderdelen volgt later.


Kom je ook onze tweede verjaardag vieren op het Festival der Vooruitgang? De Correspondent bestaat alweer bijna twee jaar. En dat moet natuurlijk gevierd! Kom dus ook naar het Festival der Vooruitgang en vier onze verjaardag met ons mee! Meer over het Festival der Vooruitgang Heb je al zin? Wacht niet langer, koop hier alvast je kaartje(s) en vier onze verjaardag met ons mee. Hier vind je de kaartverkoop Heb je nog vragen over het Festival der Vooruitgang? Wil je meer weten over het Festival? Neem dan een kijkje op onze speciale festivalpagina. Daar vind je een overzicht van de sprekers, handige route-informatie en een antwoord op de veelgestelde vragen. Hier vind je de festivalpagina

Mijn zoektocht naar betere klimaatverhalen tot nu toe:

Laten we elkaar betere verhalen vertellen over klimaat, duurzaamheid en energie De manier waarop we praten over klimaatverandering biedt onvoldoende perspectief en onvoldoende hoop. Als correspondent Klimaat & Energie wil ik het gesprek verder helpen. Denken jullie mee? Lees hier mijn openingsverhaal als correspondent Klimaat & Energie China pakt zijn kolenverslaving aan (en nog vier hoopvolle ontwikkelingen voor het klimaat) Hoe snel kan de wereld in beweging komen om het klimaatprobleem effectief aan te pakken? De laatste weken heb ik het gevoel dat het weleens sneller zou kunnen gaan dan we tot voor kort voor mogelijk hielden. Een overzicht van enkele veelbelovende ontwikkelingen. Lees het verhaal hier. Klimaatverandering is onrecht. En daar kunnen rechters wat aan doen Als klimaatverandering een serieuze bedreiging vormt voor de samenleving, kun je overheden dan via de rechter dwingen in actie te komen? Volgende week doet een Nederlandse rechter uitspraak over deze prangende vraag. En de geschiedenis biedt alvast een mooi voorbeeld van een mogelijk antwoord. Lees het verhaal hier. De rechter dwingt de Nederlandse staat tot méér klimaatactie. Met mogelijk revolutionaire gevolgen De Nederlandse staat is door de rechter verplicht om de uitstoot van broeikasgassen met 25 procent terug te dringen in 2020. Het kan een revolutionaire uitspraak blijken te zijn. Ik volgde deze zaak vanaf het begin en vertel over de achtergrond ervan, waarom de staat er niet blij mee is en wat de wereldwijde gevolgen kunnen zijn. Lees het verhaal hier. Klimaatactie is een heilige opdracht, zegt de paus tegen 1,2 miljard rooms-katholieken Paus Franciscus laat in zijn recente encycliek over het milieu zijn activistische inborst zien. We moeten onmiddellijk in actie komen om ‘zuster aarde’ te beschermen, schrijft hij. In zijn betoog zit een boodschap die iedereen zou moeten horen, gelovig of niet. Lees het verhaal hier. Waarom we hoopgevende verhalen over een duurzame wereld nodig hebben In een lezenswaardig nieuw essay onderzoekt de Canadese schrijfster Margaret Atwood hoe het gesprek over een wereld zonder olie zich ontwikkelt. Mijn conclusie: fantasie is een cruciale voedingsstof voor de transitie naar duurzaamheid. Lees de aanbeveling hier