Hebben jullie de vier alternatieven voor de apocalyps al gelezen?

De afgelopen weken publiceerden we iedere zondag een korte verhaal van schrijvers Hanna Bervoets, Thomas Heerma van Voss, Dirk Vis en Jamal Ouariachi. Ik had ze gevraagd te fantaseren over een duurzame toekomst. Hoe ziet de wereld eruit als het 2075 is en het klimaatprobleem is opgelost?

Ieder verhaal beantwoordt die vraag op volstrekt eigen wijze. En dat maakt het zo interessant om de vier stukken als mozaïek te lezen. Welke spanningen komen dan naar boven? Welke vragen over de transitie naar duurzame energie?

De komende weken zal ik daar diep over nadenken - ik ben van plan erover te reflecteren in een artikel - en daar kan ik jullie hulp goed bij gebruiken. Voor de duidelijkheid: het idee van deze serie is niet om te vluchten in fijne groene fantasiën over de toekomst, wat geïnterpreteerd kan worden als ontkenning van de ernst of urgentie van de opwarming van de aarde. Mijn idee is juist om eens vanuit een ander kader naar dat probleem te kijken, omdat dan misschien ook nieuwe oplossingsrichtingen zichtbaar worden. Analyses en overpeinzingen zijn dus welkom, in een reactie of naar jelmer@decorrespondent.nl.

1. Het is 2075. De klimaatbeweging heeft gewonnen (Hanna Bervoets) 2. Mijn vader was geen oplichter (Thomas Heerma van Voss) 3. Ieder einde van de wereld is ook een nieuw begin (Dirk Vis) 4. ‘Noem je dit natuur? Je bent gehersenspoeld, jongen’ (Jamal Ouariachi)