/dc-useruploads-images/b0683662326246ed8be1581fdb120356.png)
Eind september kwamen de eerste vluchtelingen aan in de voormalige gevangenis De Koepel in Haarlem. Er wonen nu ruim 300 mensen, merendeels uit Syrië.
Een van de bewoners van de mannenafdeling is Hassan (54) uit Hama, bij de inmiddels apocalyptische stad Homs. Na drie pogingen om met een gammele boot Griekenland te bereiken, is hij via het Griekse eiland Kos, Athene, Hongarije en Duitsland naar Nederland gekomen. Op 8 september kwam hij er aan. Na Hengelo en Ter Apel belandde hij in de voormalige gevangenis in Haarlem, nu het Koepelhotel gedoopt.
Regisseuse Jiska Rickels woont in Haarlem en heeft zich vanaf dag één als vrijwilligster ingezet voor de opvang. Ze hoorde veel dramatische verhalen en besloot een korte film over Hassan te maken. Bericht van Hassan doopte ze hem.
Want in zijn kamer in de Koepel wisselt Hassan continu audio- en videoberichtjes uit met zijn gezin aan het thuisfront. Hij probeert hen ervan te overtuigen dat het goedkomt, dat hij vooruitgang boekt. Terwijl het met zijn gezin steeds slechter gaat. De berichten over oorlog, angst en uitzichtloosheid maar blijven komen. En Hassan zit te wachten, terwijl iedere minuut telt.
Ik zal het drama van de film hier niet verder beschrijven, want hij is buitengewoon knap opgebouwd. Daarom van harte de oproep: kijk hem, laat je ontroeren en je vooronderstellingen ondervragen.
Meer verhalen over vluchtelingen op weg naar Europa
Zo smokkel je een vluchteling Griekenland in
Elke dag komen meer dan zevenduizend vluchtelingen in Griekenland aan. Ik volgde hun smokkelroute vanuit het Turkse Izmir en zag: niet mensensmokkelaars, maar de Turkse maffia stuurt al die vluchtelingen in rubberen bootjes de zee op.
Gelukzoekers? Gelukbrengers, zul je bedoelen
Het debat over vluchtelingen valt grofweg uiteen in twee frames: die van vluchtelingen als slachtoffers of als profiteurs. Maar vluchtelingen komen niet alleen iets halen, ze nemen ook heel veel met zich mee. Tijd voor een derde frame: die van de gelukbrenger.
Vluchtelingen opvangen is het probleem niet. De hamvraag is: en daarna dan?
Het is niet zo moeilijk om voor het toelaten van vluchtelingen te zijn. Maar: opvang is slechts fase één. Belangrijker is wat er gebeurt als vluchtelingen eenmaal hier zijn. Hoe kun je als land een ontvangstland in plaats van een opvangland worden?
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
