Er zijn vijf redenen om naar

1. Zij vertegenwoordigt een nieuwe generatie Nederlanders met een dubbele culturele achtergrond. Deze twintigers en dertigers zijn gewend om hard te werken, hebben geleerd om te incasseren en verdommen het om zich als slachtoffer op te stellen. Gevolg: ze blaken van de (wils)kracht en het talent. Zie bijvoorbeeld de waar Felgata initiatiefnemer en hoofdredacteur van is.

Dit soort verhalen vertellen heeft een emancipatoire functie

2.I love Mo is een onthutsend boek. De ronduit openhartige verhalen die Felgata ervoor verzamelde, brengen een drama in beeld: de keiharde botsing tussen droom en werkelijkheid. Van de ideaalbeelden waar de meeste vrouwen mee zijn opgevoed, blijft in de praktijk weinig over. Maar in de rauwheid waarmee ze erover praten zit schoonheid - en in de pijn schuilt humor.

3. Het vertellen van dit soort verhalen heeft een emancipatoire functie. De sociaal-culturele en religieuze druk in de Marokkaans-Nederlandse gemeenschap om zo snel mogelijk te trouwen is groot. In feite doet Felgata een appèl op ouders om hun dochters en zonen anders op te voeden. Zoals ze er ook van overtuigd is dat je de Koran moet interpreteren. Interpretatie is vrijheid. Dan is de islam ook te verenigen met een modern leven.

4. ‘Ik ben een hosselaar,’ zegt Raja. Ze gaat niet zitten wachten tot er bij gevestigde instituties zoals de omroepen eindelijk eens iets aan diversiteit wordt gedaan, ze neemt het initiatief zelf wel. Zoals ze bij de Kleurrijke Top 100 nu een platform gaan creëren voor videomakers.

5. Zelf kreeg ze ook haar portie in de liefde. Er staan in het boek twee verhalen van haar persoonlijk, het een tragisch en het ander idyllisch. In de podcast vertelt ze daar meer over.

Meer over dit onderwerp?

Hoe zwart schoonmaakwerk de Marokkaanse vrouw emancipeert De zwartwerkende hulp heeft het imago slachtoffer óf fraudeur te zijn. Maar in werkelijkheid zijn het vaak slimme vrouwen die het beste maken van de kleine kans die ze op de arbeidsmarkt hebben, ontdekte ik. En die zich bovendien door middel van hun werk emanciperen. Lees hier het verhaal van Laila Ezzeroili terug Het is tijd voor een conclusie: witte onschuld is een illusie Het ‘kleine’ Nederland heeft er eeuwenlang een imposant imperialistisch rijk op nagehouden. Toch heeft het dat nooit echt willen weten. Dat heeft grote gevolgen voor de huidige racismediscussie: we blijven vergeten, ontwijken en ontkennen. Tijd voor een einde aan dat imperialisme. Lees hier het betoog van Gloria Wekker terug Podcast: Strijden tegen institutioneel racisme doe je door empowerment Mitchell Esajas (Amsterdam, 1988) is een van de aanjagers van het zwartepietendebat. Hij behoort tot een generatie die zich niet neer wil leggen bij het bestaan van institutioneel racisme in Nederland. In Amsterdam-Noord en de Bijlmer werkt hij aan de empowerment van jonge mensen die niet geloven dat ze ooit naar de universiteit zouden kunnen gaan. Luister hier het interview terug