Spring naar inhoud

Kunst kijken met een sekswerker

Wie kunst bekijkt door de ogen van experts, ziet vaak veel meer. Maar een expert hoeft niet altijd de kunstenaar of de conservator te zijn.

Kunstkritiek kan wat mij betreft een stuk inclusiever: ook mensen die niet in kunst gespecialiseerd zijn, kunnen er vanuit hun eigen expertisegebied heel interessante inzichten over hebben.

Daarom vind ik het zo leuk om met andere correspondenten aan artikelen over kunst te werken. Toen ik Renzo Martens interviewde – zijn kunst schuurt tegen ontwikkelingssamenwerking aan – werkte ik samen met Maite Vermeulen: als correspondent Conflict & Ontwikkeling kon ze de kritische vragen stellen over zaken waar ik zelf weinig inhoudelijke kennis over had. En een tentoonstelling over statistiek bezocht ik met correspondent Ontcijferen Sanne Blauw, die met een totaal andere blik keer dan ik.

Toen ik las dat het Van Gogh Museum een tentoonstelling over prostitutie in kunst organiseerde, leek het me dus interessant te gaan kijken met Marijn Heemskerk, gastcorrespondent Prostitutie.

Ik regelde een rondleiding met Nienke Bakker, de conservator van de tentoonstelling, Heemskerk nodigde sekswerker Roos Schippers uit om mee te gaan. Het verrassende gesprek dat ontstond, lees je terug in het artikel Prostitutie: niets veranderd de afgelopen honderd jaar. Of toch wel?

Prostitutie: niets veranderd de afgelopen honderd jaar. Of toch wel?
Werk van Picasso dat ik zag bij de eerdere versie van de tentoonstelling, vorig najaar in het Musée d’Orsay.
Correspondent Beeldende kunst