Wie voor het eerst verzeild raakt op het YouTubekanaal Factual Feminist van Christina Hoff Sommers, kan twee dingen denken:
1. Wat een zurigheid over het feminisme. 2. Eindelijk iemand die met feiten komt in het verhitte debat over gender en emancipatie.
Christine Hoff Sommers (1950) is een bekende, voor velen beruchte naam in het Amerikaanse feminismedebat. Ze is oud-filosofiehoogleraar, fel criticaster van het mainstreamfeminisme (ook wel genderfeminisme genoemd) en noemt zichzelf ‘equity feminist’: mannen en vrouwen gaan hierbij uit van hun eigen vermogen op zoek naar gelijke rechten.
Sommers was ooit een ‘gewone feminist’, maar keerde zich in de jaren negentig teleurgesteld af van die beweging. In haar boek Who stole feminism? (1995) beschrijft ze de splitsing tussen de twee, waarbij equity feminists strijden voor gelijke rechten en genderfeministen voor het ‘opheffen van historische ongelijkheden gebaseerd op gender.’
Wat zeker ook benoemd moet worden: Sommers is verbonden aan het American Enterprise Institute, een van de belangrijkste conservatieve denktanks van de Verenigde Staten. Het equity-feminisme is een liberale, libertaire stroming binnen het feminisme, die inderdaad vooral bij conservatieve vrouwen (en mannen) weerklank vindt.
Dat zou een reden kunnen zijn om haar op dit progressieve platform meteen wegens verdachte denkbeelden af te schrijven, maar daarmee zouden we haar tekortdoen. Conservatieven geloven nu eenmaal dat mannen en vrouwen verschillende rollen en taken hebben, wat de wetenschap ook beweert.
In een gepolariseerd en door ideologie gedomineerd debat is het namelijk heel verfrissend en interessant om de standpunten en beweringen die je bij voorbaat wantrouwt of tegen de borst stuiten wél serieus te nemen.
Want wat je ook van Sommers mag vinden, ze heeft haar feiten vaak wel op een rijtje en ze deinst er niet voor terug onderwerpen vanuit een niet voor de hand liggend perspectief aan te snijden.
Ik ga in deze bijdrage niet in op het waarheidsgehalte van haar beweringen. Wat ik er wel over kan zeggen: soms heeft ze een punt, soms overspeelt ze haar hand en soms heeft ze zelf te veel met haar eigen ideologische bril naar de cijfers gekeken. Zie het als een oefening in het testen van je eigen standpunten en ideeën. Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
