Bekijk dit verhelderende college van aquanoom David Zetland over (on)zinnig visserijbeleid. ‘Fishermen are not known for being very diplomatic. There were trucks thrown off cliffs, from guys violating the quota.’
Visserijen kennen grofweg drie fases. Eerst is er meer dan genoeg vis voor iedereen die vissen wil, dan is er net genoeg vis en uiteindelijk is er te weinig vis om alle vissers vissende te houden.
In die laatste fase bevinden veel visserijen zich momenteel – en al een tijdje ook. Wat doe je daarmee als overheid? Iedereen door laten vissen totdat er geen vis meer is? Of maatregelen treffen? En welke dan?
Watereconoom David Zetland van de Universiteit Leiden bespreekt in onderstaand college een aantal uiteenlopende restrictieve beleidsmaatregelen die overheden wereldwijd op hun vissers uitprobeerden de afgelopen decennia.
Beleid met onverhoopte gevolgen. Bootlengterestricties leiden tot absurd ronde bootjes, visquota nopen tot het saboteren van tuigage en vanwege drastische verkortingen van het visseizoen – soms tot enkele uren per jaar – procederen vissers thuiszittende conculega’s weer terug het water in. Tot zelfs rechters verzuchten: ‘This law is so dumb.. but it is the law.’
/dc-useruploads-images/a64e7d7b05b34185afe055b51fc874ef.png)