Deze reeks artikelen – een zoektocht naar een duurzame voedselvoorziening – gaat stoppen.
Vanaf morgen ga ik me op een heel andere manier met voedsel bezighouden. Ik verlaat de journalistiek en ga werken bij Max Havelaar | Fairtrade Nederland. Daar ga ik met een club bevlogen mensen strijden voor eerlijke handel, leefbaar inkomen voor boeren en arbeiders in arme landen en, jawel, een duurzame voedselvoorziening.
Ik heb onwaarschijnlijk veel geleerd van deze reeks. Ik schrijf een klein decennium over duurzaamheid, maar voedsel was vrij nieuw terrein voor mij.
Artikelen als ‘Zo zou de wereld eruitzien als iedereen veganist werd’ en ‘We maken ons druk over het slachten van koeien, varkens en kippen. Maar waarom niet om vissen?’ gaven mij inzichten die ik nog niet had. Dat een beetje veeteelt juist duurzaam is, bijvoorbeeld. Of dat het ophalen van een net vol vis (bijna?) net zoveel dierenleed veroorzaakt als een stalbrand waarbij duizenden dieren levend verbranden.
Ik heb ook heel veel van jullie geleerd – heel veel dank voor al jullie bijdragen! Sommige bleken precies dat ene onderzoeksartikel of bedrijfje of die ene expert te zijn waarvan ik nog niet wist dat ik ze zocht maar die me wel enorm veel verder hielpen.
Andere bijdragen waren de zoveelste slag op hetzelfde aambeeld (ik daag elke vegetariër en veganist uit om een argument te vinden dat nog niet in de lezersbijdragen voorbij is gekomen). Hoe dan ook, jullie betrokkenheid was altijd heel groot. Dank!
Tot slot wil ik nog twee mensen in het bijzonder bedanken. Karel Smouter, die ruim twee jaar geleden, bij de start van deze reeks, als adjunct-hoofdredacteur het groene licht gaf. Hij zag het idee meteen zitten en scherpte het met opbouwende kritiek verder aan.
En Andreas Jonkers, mijn vaste (eind)redacteur. Andreas draait slechts een paar jaar mee in de journalistiek, maar in de bijna twintig jaar dat ik journalist ben heb ik zelden een betere, vriendelijkere en constructievere eindredacteur meegemaakt.
