Beste,
PSV is landskampioen geworden, zoals gebruikelijk, en om een paar redenen vind ik dat wel mooi.
Eentje is dat ik uit Eindhoven kom. Een andere reden is dat Thomas Schaling kampioen is geworden, de feminist, vluchtelingenwerker en Computer Boy die ondanks zijn gebrek aan voetbalachtergrond toch scout werd bij PSV (ik schreef twee jaar terug over hem).
Ook andere mensen achter de schermen verrichten interessant werk, en droegen daarmee bij aan de titel van PSV, zoals prestatie-analist Ruud van Elk en sportwetenschapper Jurrit Sanders, wiens werk al eens in The New York Times opdook.
Volgens Pieter Zwart van VI is het succes van PSV ook het succes van Phillip Cocu, die van een zwakte - de ploeg heeft moeite met opbouwen van aanvallen - een kracht maakte. ‘De remedie tegen moeite hebben om het spel te maken, is soms simpelweg geen poging wagen om het spel te maken.’
Verder vind ik het mooi voor PSV’s linksback Joshua Brenet, die al seizoenen lang veel kritiek over zich heen krijgt. Bij de thuiswedstrijd tegen VVV Venlo hoorde ik hoe Brenet al na één verkeerde pass de hoon van het thuispubliek over zich heen kreeg. En dat terwijl Brenet rechtsbenig is, en veel liever rechtsback speelt. Niet bezwijken onder de kritiek van vriend en vijand getuigt van klasse.
En tot slot - de tatoeages die van generatie tot generatie worden doorgegeven.
Hysterie binnen de ring
Een verdere reden is de fascinerende en vermakelijke hysterie die binnen de Amsterdamse ring is uitgebroken.
Als Ajax geen kampioen wordt, is dat voor velen een soort verstoring van een natuurwet, met navenant hysterische reacties als gevolg, alsof de dag des oordeels is aangebroken. Een van de grappigste verschijningsvormen daarvan stond in De Telegraaf.
Op basis van nul genoemde bronnen publiceerde de krant een stukje met de kop ‘Ajax-spelers ergeren zich aan Ten Hag’ en de bovenkop ‘Trainer ondermijnt eigen positie in Amsterdam’. Wat Ten Hag dan zoal deed?
De Telegraaf: ‘Het irriteert de spelers bijvoorbeeld mateloos dat zij in de aanloop naar PSV al vanaf woensdag (!) elf-tegen-elf moesten spelen.’
Het uitroepteken tussen haakjes is geestig - hieruit moet de lezer opmaken dat dit blijkbaar een slechte zaak is.
‘Partijtjes die ook nog eens om de haverklap werden stilgelegd, omdat een looplijntje een metertje te veel naar links of rechts werd gevolgd.’
Wat me zo’n beetje de essentie lijkt van wat een trainer op een trainingsveld doet. De bal trappen, passen, en dribbelen, dat kunnen de meeste profvoetballers wel. Op het hoogste niveau gaat om het toevoegen van details, het finetunen van hun vaardigheden.
‘Ajax-trainers gaan vooral van eigen kracht uit en hebben ook geen wedstrijdbesprekingen van drie kwartier nodig (zelfs op de wedstrijddag), waarin oeverloos wordt stilgestaan bij zogenaamde zwaktes van tegenstanders.’
Vooruit: niet elke speler kan evenveel informatie verwerken. Maar waarom zou je als ploeg - hoe goed je ook bent - niet kijken naar de zwakke punten van je tegenstander? Om die vervolgens - zo goed als je bent - zo optimaal mogelijk te benutten? Dit lijkt me al helemaal van belang als je speelt tegen een ploeg die zeven punten voorsprong op je heeft.
Wee de club waar een trainer in de problemen komt omdat hij zijn werk doet.
Basketballeestips
Ik ben de afgelopen maanden steeds meer gaan lezen over basketbal. Met name de Houston Rockets, met hun slimme baas Daryl Morey, trekken mijn aandacht. Deze weken zijn de play-offs van de Amerikaanse basketbalcompetitie NBA, de serie wedstrijden die bepalen wie er kampioen wordt. Dit leidt doorgaans tot veel fraaie stukken over het spel - zie er hieronder een paar.
- Daryl Morey, de baas van de Houston Rockets, kan niet of nauwelijks kijken naar de play-off-wedstrijden, zo nerveus is hij.
- Morey beantwoordde op Reddit allerlei vragen over zijn werk.
- The Ringer legde de speelwijze van de Rockets uit.
- Sterspeler James Harden werd geprofileerd - in allerlei wonderlijke kledij - door GQ.
- De Philadelphia 76ers hebben de play-offs ook gehaald. Over de ploeg en hun voormalige baas Sam Hinkie schreef ik twee jaar geleden. De ‘Sixers’ zitten diep in de data-analyse, wat de lokale site Philly.com goed beschrijft. Dit is waar het voetbal heen gaat, mensen.
- San Antonio Spurs-coach Gregg Popovich weet dat er een wereld buiten het basketbal is en kan als geen ander de hysterie van de sportmedia tot bedaren brengen.
- SportAmerika - d.w.z. Matthijs van den Beukel en Neal Petersen - heeft een Nederlandse podcast over de NBA.
Lees-, kijk-, luistertips
- Arsène Wenger stopt na dit seizoen als trainer van Arsenal. Wenger veranderde en professionaliseerde het vak van trainer als geen ander. Ik ben op vrijdag altijd vrij, dus veel tijd voor meer leestips heb ik niet, maar dit profiel Eight by Eight is sterk, net als het interview aan L’Équipe van eind 2015. (Wenger gaf vrijwel nooit een-op-een interviews).
- Mocht je in de veronderstelling verkeren dat PSV de beste ploeg is van Nederland, omdat ze ‘kampioen’ zijn geworden, dan zit je ernaast. Bij Ajax vinden ze dat het kampioenschap van PSV bewijst dat Ajax de beste is, zo onthulde Frank Heinen.
- Ben je tiener of twintiger, of ouder of jonger, lees dan dit stuk van Tim Urban over het kiezen van een carrière.
- De best presterende ploeg van Europa? Jack Pitt-Brooke maakt de case voor het Franse Guingamp.
- Er is een nieuwe voetbalpodcast, van Jimmy Driessen, Erik Elias, en Sam Planting, met de to-the-point naam ‘De Voetbalpodcast’.
- Ook in Groot-Brittannië barst de discussie over ex-profspelers en hun monopolie op de trainersbanen los.
- Wielrenner Bram Tankink stelt in een mooi interview in de Volkskrant vast dat hij - ondanks jaren van twijfel - trots op zichzelf kan zijn.
- Een golfjournalist speelde de beroemde baan van Augusta en kreeg een zenuwinzinking.
- Journalist Bill Barnwell schreef over het scouten van quarterbacks door American Football-ploegen (en hoe moeilijk dat is).
- Van sporten val je af! Of niet? Onderzoek onder muizen en mensen doet vermoeden dat sporten niet per se leidt tot afvallen. De muis die meer beweegt, op een tredmolen bijvoorbeeld, rust daarna ook meer uit. En de muis eet meer om de energie weer aan te vullen.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!