Beste,

Pijnloos kon premier Rutte de knoop niet doorhakken. Nadat Unilever had besloten een van de twee hoofdkantoren in Londen open te houden, kon Rutte afzien van de Dan was hij van dit door vrijwel niemand gesteunde plan af. Maar raar zou het wel zijn want dit dure voorstel was er niet alleen om Unilever te plezieren. Of hij kon volhouden om zijn gezicht te redden. Dat zou de coalitie onder grote druk zetten.

Rutte koos voor de minst pijnlijke aftocht: een ‘Het hele pakket maatregelen voor het bedrijfsleven wordt opnieuw op de zeef gelegd’. Lees: straks komt er een ander plan om de lasten van het bedrijfsleven te verlichten zonder afschaffing van de dividendbelasting.

Een politieke time-out komt het kabinet ook goed uit omdat D66 vandaag congresseert en te maken heeft met teleurstelling over de regeringsdeelname totnutoe. Een spitsthema leek de afschaffing van de te worden.

Bedrijfsleven vs. NL

Tussen Unilever en Nederland gaat het intussen even wat minder goed. In maart kozen de makers van Dove, Conimex en Knorr ervoor de dubbele Brits-Nederlandse structuur in elkaar te schuiven. Rotterdam kreeg het enige hoofdkantoor. Blijdschap en trots bij premier Rutte, die eigenhandig de door het bedrijf verlangde afschaffing van de dividendbelasting in het regeerakkoord had gefietst.

Nu Unilever-topman is teruggefloten door grote Britse aandeelhouders geeft hij de Nederlandse politieke discussie over afschaffing van de dividendbelasting de schuld. Bijna net zo toondoof als ING-commissaris die Nederland verwijt schuldigen te willen aanwijzen bij de jarenlange wanprestatie van de bank bij het opsporen van witwassers.

Tussen het bedrijfsleven en de publieke en politieke opinie in Nederland bestaat weinig wederzijds begrip. Net als in de jaren zeventig en begin tachtig van de vorige eeuw. Sindsdien heeft het bedrijfsleven goeddeels zijn zin gekregen. Ze hebben nog niet helemaal door dat de pendule weer terug zwaait. Voor het noodzakelijke evenwicht.

Cyberoorlog in volle gang

Donderdag meldden minister Bijleveld (Defensie) en de Britse ambassadeur in Den Haag dat de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) na een Britse tip eerder dit jaar vier Russen op heterdaad had bij een poging het computernetwerk van het internationale chemischewapenagentschap OPCW te hacken.

Het ‘Westen’ sloeg zeldzaam eensgezind terug door met openbaarheid de aan de kaak te stellen. Moskou vond het een uiting van spionnenfantasie.

De verijdelde hackaanval maakt onderdeel uit van de Russische cyberoorlogvoering. Die was erop gericht de verkiezing van Donald Trump, het Exit-kamp bij het brexitreferendum en de Nee-stem bij het Oekraïnereferendum in Nederland te steunen. Tijd om de vergelijking te maken met de Pruisische oorlogsdenker Carl von erbij te halen.

In de kleine reële wereld van de Nederlandse defensie werd deze week het na maanden in stilte onderhandelen bereikte CAO-akkoord door de leden van alle militaire vakbonden. De MIVD heeft gescoord maar de krijgsmacht als geheel lijdt nog onder te lange, te diepe bezuinigingen.

Kabinet duwt klimaatvoorzichtig

Minister Eric Wiebes gaf gisteren het kabinetsstandpunt prijs over hoe Nederland de klimaatdoelen van het Verdrag van Parijs wil gaan halen. Het polderoverleg tussen allerlei betrokkenen met tegengestelde motieven leverde voorlopig nog te weinig op.

Het roept onderhandelaars op beter op de kosten te letten, maar maakt nog steeds weinig concrete richtinggevende

De minister wil nog dit jaar concrete De industrie moet over de brug komen, huizen- en autobezitters moeten niet worden afgeschrikt.

Intussen in Trumpland

Als u dit leest heeft de Amerikaanse Senaat misschien al een beslissing genomen over de benoeming van Brett Kavanaugh tot lid van het Hooggerechtshof. Anders gebeurt dat waarschijnlijk vandaag.

De hoorzitting vorige week waarin Christine Ford de kandidaat-opperrechter beschuldigde van intimiderend gedrag als schooljongen Amerika. En leidde tot een door het Witte Huis sterk beperkt FBI-onderzoek. Daar schijnt geen nieuws uit te zijn voortgekomen. Beide hoofdpersonen werden niet gehoord.

Het presidentschap van Donald Trump zou een grote slag slaan als deze Supreme Court-benoeming doorging. Ook in de wereld doet hij wat hij zijn achterban beloofde, al is Europa daar niet blij mee. Financial Times-columnist belicht in deze boekbespreking de consequenties van Amerika’s exit als opbouwende hoofdrolspeler op het wereldtoneel.

Brexit, EU en Stalin

De gemoederen liepen hoog op deze week op het congres van de Britse Conservatieven. Hun premier Theresa May deed het beter dan vorig jaar. Met een opkomst als kostschoolmeisje dat Dancing Queen uitbeeldt won zij sympathie, maar de hard-brexitadepten adoreerden Boris Johnson weer.

In een poging in het gevlei te komen bij de eurofobe vleugel deed May’s minister van Buitenlandse Zaken Jeremy Hunt een bizarre uitspraak.

Hij zei: ‘What happened to the confidence and ideals of the European dream? The EU was set up to protect freedom. It was the Soviet Union that stopped people leaving.’

‘The lesson from history is clear: if you turn the EU club into a prison, the desire to get out won’t diminish, it will grow, and we won’t be the only prisoner that will want to escape.’

De brexiteers worden steeds gekker en doen alsof zij de EU niet uit mogen. De vergelijking tussen de EU en de Sovjet-Unie ging velen te ver.

Hunt kreeg harde kritiek van EU-leiders en zijn eigen minister-president. Het meest genadeloos was Martin van The Financial Times.

In de EU werd deze week inmiddels het moeizame politieke om milieu, klimaat en industrie voortgezet.

En ten slotte ...

... maakt het presidentschap van Emmanuel Macron zware tijden door. Zijn vroege en zwaarste supporter, minister van Binnenlandse Zaken Gérard weigerde deze week aan te blijven.

Na zijn flitsende overwinning in de presidentsverkiezingen Macron zijn neus steeds vaker aan de traagheden en wetten van de Franse manier van leven en beleven.