Er was eens een luisteraar die schreef:
‘Mijn naam is Sophie Mantel. Twee dagen per week maak ik van 9 tot 18 uur pindakaas. Dit is mijn bijbaan, die deel uitmaakt van mijn tijdperk als zonet afgestudeerd theaterregisseur. Ik zocht naar een manier om dit werk inspirerend te maken en heb inmiddels alle 81 Goede gesprekken van Lex Bohlmeijer beluisterd.’
‘Ik denk dat "ambiguïteit" zijn lievelingswoord is.’
Dit is een van mijn lievelingsmailtjes, dat geef ik grif toe. Aan hartelijke, warme belangstelling over het algemeen geen gebrek in de vijf jaar dat ik bezig ben, maar Sophie gaf iets terug wat ik me gewoon niet gerealiseerd had. Dat is een plezierige verrassing!
Ik realiseerde mij dat het afnemen van interviews ook een soort zelfonderzoek is, althans, dat is voor mij een deel van de charme ervan. Je leert jezelf beter kennen.
Feodaliteit als sleutelwoord
Op verzoek van de hoofdredactie heb ik eens in de spiegel gekeken: hoe is het gegaan de afgelopen vijf jaar, welke gesprekken zijn me bijgebleven en wat zijn nu de belangrijkste dingen die me bezig hebben gehouden? Met gemak stelde ik een lijstje thema’s op. Afgezien van ambiguïteit keren individualisme en feodaliteit telkens terug als sleutelwoorden. Maar evenzogoed:
- sterfelijkheid
- racisme
- religie
- creativiteit
- luisteren
- verhalen
- de zin van het leven
- angst en moed
- levenskunst
- ontroering
- liefde
Als ik eerlijk ben, gaat het mij minder om dat ene gesprek, dat uitzonderlijke interview, die mooie ontmoeting. Wat mij echt ontroert is de reeks. Ik zie deze serie goede gesprekken, het zijn er inmiddels al 166, als een aaneenschakeling en een magnifieke verbeelding van het besef dat we inderdaad niet alleen staan, maar deel uitmaken van een groter verband, als schakeltjes in een oneindige keten.
Dat raakt de kern van mijn wereldbeeld en is voor mij de mooiste manier om over de zin van het leven te spreken: als een verbonden-zijn. Het is een kwestie van geven en nemen. Precies zoals elk goed gesprek verloopt.
Dit is een terugblik, een soort nieuwjaarstoespraak, die uitmondt in een aankondiging: op zondag 13 januari ga ik voor het eerst een podcast opnemen in aanwezigheid van publiek, in het Theater aan het Spui in Den Haag. Te gast zal zijn Herman Tjeenk Willink, vanwege zijn pamflet Groter denken, kleiner doen. Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.
Kaarten kosten 10 euro en zijn te koop bij het Koninklijk Theater aan het Spui.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!