1. The Handmaid’s Tale

Maurits Martijn, correspondent Data: ’Als ik echt een profeet was, voorspelde ik de beurskoersen en was ik rijk.’ Dit antwoordde schrijfster Margaret Atwoord op de vraag wat ze ervan vond dat mensen haar als een profeet zien en haar creatie The Handmaid’s Tale als haar profetie. Inderdaad, de serie The Handmaid’s Tale – seizoen 1 en 2 – is zo’n serie waar critici allerlei lessen uit halen. Over Donald Trump, fascisme en vrouwenonderdrukking.

Hartstikke interessant, maar de serie is vooral ook briljante fictie. Pijnlijke, grimmige fictie. En dan doet het tweede seizoen van The Handmaid’s Tale nog net iets meer pijn dan het eerste. Het seizoen is donkerder, het lot van de personages beroerder. In iedere verhaallijn hebben de makers een sprankje hoop verwerkt dat altijd weer een deceptie blijkt. Dit weet je, als kijker, en toch blijf je kijken omdat het zo vreselijk goed is. 13 afleveringen van ongeveer 55 minuten)

2. Wild Wild Country

Malouk van der Velden, engagement editor: Uit het niets trok er in 1981 een rode zee door Antelope, een klein gehucht in de Amerikaanse staat Oregon. Deze mensenzee stichtte – tot grote afschuw van de lokale bevolking – een van de grootste sektes ooit: Rajneeshpuram. Onder leiding van een goeroe, Bhagwan, creëerden ze een nieuwe wereld, waar liefde, vrede en samenwerking centraal staan. (Spoiler alert in de volgende alinea!)

De documentaire Wild Wild Country neemt je mee in de ondergang van deze ooit zo populaire sekte, verteld door een aantal onvergetelijke hoofdpersonen. Waar ze de commune beginnen uit idealisme, eindigt het verhaal met vergiftiging, verkiezingsfraude en een poging tot moord. 6 afleveringen van 64 tot 71 minuten)

3. De Achtste Dag

Joris Luyendijk, correspondent Slecht nieuws: In de documentaire De Achtste Dag (2Doc, KRO-NCRV) vertellen politici en toezichthouders openhartig over de financiële crisis van 2008 en over de redding van de failliete Fortis-bank. Welke beslissingen neem je als het over miljarden gaat? ‘Het was zo groot, zo zwart, zo onbekend, ik wilde wegblijven daarvan’, aldus oud-minister van Financiën Wouter Bos. Een adembenemende documentaire. We staan er slechter voor dan net voor de vorige crash. 90 minuten)

4. BlacKkKlansman

Sherris Alam, medewerker HR en finance: Ron Stallworth, een Afro-Amerikaanse politieagent, heeft zich met hulp van zijn joodse collega Flip Zimmerman undercover binnen weten te wurmen bij de Ku Klux Klan (KKK) in Colorado. Samen willen ze voorkomen dat de racistische organisatie een aanslag pleegt.

Door BlacKkKlansman realiseerde ik me dat rassenhaat helaas nog steeds speelt. Regisseur Spike Lee heeft de film heel sterk in elkaar gezet, en een waargebeurd verhaal op een humoristische wijze aan het publiek gebracht.

5. Tata Joela

Vera Mulder, correspondent Vooroordelen: ‘Hahahahaha’ – mijn broertje. ‘Mi Gado’ – mijn moeder. ‘Wát zei die guy tegen hem?’ – mijn schoonzusje. ‘Nederlanders zijn dede racistisch’ – een vriend. ‘Ik wist op een gegeven moment niet meer wie wie aan het trollen was’ – een andere vriend.

Maar laat je niet overhalen door deze recensies alleen, ga vooral zelf kijken naar de mooiste, meest gevatte en hilarische webserie van het afgelopen jaar: Tata Joela.

In Tata Joela gaat videomaker Joel (Ta Joela) typisch Nederlandse dingen doen. Kaas maken, haringhappen, kamperen, gratis spullen jagen op de Libelle Zomerweek. Hij is snel, ontwapenend, ziet in alles de grap, verbaast zich oprecht. Joel is van oorsprong Angolees en dat laten de mensen die hij treft hem niet vergeten. Van ‘jij heet zeker meneer De Bruin’ tot ‘wat spreek je goed Nederlands’ en ‘je tanden zijn alleen wit vanwege de kleur van je huid’.

De manier waarop de presentator het soms sluimerende en soms openlijke racisme van witte Nederlanders verwerkt in de serie is schrijnend en humoristisch tegelijk. Dit is Nederland, dit is 2018, gecondenseerd tot acht minuten lachen. Dan eens uit vertedering, dan eens uit ongemak, maar toch vooral: om de komische timing en verwondering van Ta Joela zelf. Series als deze zijn de mooiste spiegel die je een land kunt voorhouden. ongeveer 7 minuten per aflevering)

6. Maniac

Najib el Moussaoui, technische helpdesk: In een wereld die zich afspeelt op een alternatieve tijdlijn, waar het vermoedelijk 2018 is maar Japan de Tweede Wereldoorlog heeft gewonnen, probeert hoofdrolspeler Owen (Jonah Hill) zijn familie te verduren terwijl hij worstelt met zijn eigen schizofrenie. Hij vindt tijdens het testen van een nieuw medicijn steun bij Annie (Emma Stone), die borderlinegedrag vertoont.

Als je houdt van surrealisme, absurditeit en vooral een erg sterk verhaal, dan kan ik je de serie Maniac zeker aanraden. Alleen al voor de visuele elementen. Geregisseerd door Cary Joji Fukunaga, bekend van True Detective (seizoen 1). 10 afleveringen van 26-45 minuten)

7. Vox Explained

Mayke Blok, engagement editor: Waarom krijgen vrouwen minder betaald? Hoe werkt cryptocurrency? Vox Explained behandelt de grote hoe- en waaromvragen van deze tijd. De Amerikaanse nieuwssite vaart op veel van dezelfde waarden als De Correspondent. Ook zij willen jou helpen de wereld om je heen beter te begrijpen.

In de Netflixserie Vox Explained die dit jaar online kwam, worden uiteenlopende zaken boeiend uitgelegd. Luchtige verhalen over K-Pop, wiet of cricket worden afgewisseld met zwaardere materie: de wereldwijde watercrisis, politieke correctheid en de raciale ongelijkheidskloof. Twintig kleine mini-colleges om tussendoor te snacken als je behoefte hebt om iets nieuws te leren. En leuk nieuws: seizoen 2 is in de maak! 20 afleveringen van ongeveeer 17 minuten)

8. The Staircase

Riffy Bol, redacteur: In 2001 belt de Amerikaanse schrijver Michael Peterson in blinde paniek het alarmnummer, nadat hij zijn vrouw Kathleen na een gezellige avond in hun riante tuin onderaan de trap in een plas bloed aantreft, dood. Een paar weken later zit hij in de cel als moordverdachte.

In 2004 bracht de Franse regisseur Jean-Xavier de Lestrade de docuserie Soupçons (The Staircase) uit, een misdaadmeesterwerk dat zijn tijd ver vooruit was. Veertien jaar later voegde hij voor Netflix nog drie afleveringen toe met nieuwe ontwikkelingen in de geruchtmakende zaak (‘Alford, Schmalford’). Een verslavend epos met liegende laboranten, uiteengerukte gezinnen en een verdacht identieke dood uit het verleden. 13 afleveringen van 46-55 minuten)

9. The Death of Stalin

Michiel de Hoog, correspondent Sport: Dat het kwaad banaal is of kon zijn, wisten we al. Dat die banaliteit zo schitterend verfilmd kon worden, misschien niet. Armando Iannucci lukte het met The Death of Stalin, de beste film die ik dit jaar zag.

The Death of Stalin gaat over de dood van de secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie, het machtsvacuüm dat daarna ontstaat in de partijtop, en – tussendoor – de zelfcensurerende gedragingen van mensen die in een dictatuur leven. De film beeldt de Sovjet-Russische leiders af als – tegelijkertijd – menselijke, sneue, bange, hypocriete, corrupte en gruwelijke mannen. En veel minder als serieuze, toegewijde, weloverwogen machtswellustelingen.

Dit beeld is vermoedelijk juist – de film is slechts een gedeeltelijke overdrijving van de werkelijkheid – en het effect is vreemd. Ik zat hardop te lachen om gruwelijkheden en ik kreeg sympathie en medelijden voor massamoordenaars. Ik heb nog nooit zo’n vreemde film gezien, maar wat was hij geweldig. 107 minuten)

10. Niemand in de stad

Lena Bril, engagement editor: 2018 was misschien wel hét jaar waarin de wereld verliefd werd op acteur Timothée Chalamet, dit jaar te zien in Call Me By Your Name en Beautiful Boy. Beide films verdienen zeker een plekje in deze lijst, maar dit jaar stond óók in Nederland een nieuwe steracteur op. Hij doet menig tienerhart sneller kloppen (googel maar): Minne Koole.

In de verfilming van het boek Niemand in de stad van Philip Huff speelt hij een zuipende, bedriegende, neukende corpsbal. En toch ga je van hem houden. Net als van de andere karakters trouwens, allemaal kakkers die met een grote mond hun kwetsbaarheid verhullen.

Dit speelfilmdebuut van documentairemaker Michiel van Erp (tot stand gekomen met een crowdfundactie) is dan ook zeker het kijken waard. Iedereen die ooit student is geweest zal zich in dit tijdloze verhaal over volwassen worden en vriendschap herkennen. 102 minuten)

11. Groeten uit Holland

Yahya Ouzahir, officemanager: Als een echte millennial kijk ik bijna nooit televisie. Maar voor Groeten uit Holland (BNNVARA) zat ik elke dag stipt om kwart over zeven aan de buis gekluisterd. In de serie trekken vijf Marokkaanse vrouwen van de eerste generatie (Habiba, Farida, Fatima, Aicha en Khadijda) door het land om zich onder te dompelen in Nederlandse gewoonten en tradities.

De serie zorgt voor een hoop hilarische momenten, maar het legt ook emotionele en persoonlijke momenten vast. Confronterend als ze zijn, want ze doen mij denken aan de levensverhalen van mijn moeder en tantes. Vrouwen die met vrijwel niets naar Nederland zijn gekomen en hun levens hebben opgebouwd. Vrouwen die zich, ondanks de vooroordelen die over hen heersen, hebben ingevochten in onze multiculturele samenleving. Sterke, vrolijke, standvastige en prachtige vrouwen die heerlijk zichzelf zijn.

Leer deze Marokkaanse vrouwen kennen om wie ze zijn, en niet om wat je vaak van ze hoort. En lachen is gegarandeerd! 10 afleveringen van ongeveer 25 minuten)

12. Nanette

Sanne Blauw, correspondent Ontcijferen: De show van de Australische comedian Hannah Gadsby begint vrij normaal. Een grapje hier over haar mannelijke uiterlijk, een grapje daar over haar coming-out als lesbienne. Maar hoe verder je komt, des te groter wordt het ongemak. Vooral als ze aankondigt dat ze ‘stopt met komedie’.

Wat langzamerhand verschijnt is een ingenieus in elkaar gewoven verhaal, een aanklacht aan het genre komedie en aan de wereld in zijn geheel. Een show die schuurt en die je nog dagen met je meedraagt. Niet voor niets regende het deze zomer laaiend enthousiaste recensies. Ik heb Nanette al twee keer gezien, and counting. 69 minuten)

13. The Kominsky Method

Edwin de Groot, boekhouder: Vol (zwarte) humor en hartverwarmend schildert de serie The Kominsky method verrassend aangrijpend een portret van leven en ouder worden, verhoogd met twee eersteklas uitvoeringen van legendes Alan Arkin en Michael Douglas. 10 afleveringen van ongeveer 25 minuten)

Meer tips?

Elf boeken die we niet konden wegleggen in 2018 Van keiharde onderzoeksjournalistiek uit Zuid-Afrika tot de eerste grote Brexitroman. Dit vonden onze correspondenten de meest lezenswaardige fictie- en non-fictieboeken. We zijn ook benieuwd naar jullie favorieten van dit jaar. Ga naar ons boekenlijstje