The Three-Body Problem (Cixin Liu)

Dimitri Tokmetzis, correspondent Extremisme: De Chinese sciencefictionschrijver Cixin Liu is helemaal hip en ik begrijp wel waarom: zijn werk is zeer origineel. The Three-Body Problem is het eerste deel van een trilogie over de existentiële strijd van de mensheid tegen een buitenaards ras, de Trisolarians.

Dit klinkt als een slechte B-film, maar de mengeling van wetenschap, technologie, politiek en moraliteit, vanuit Chinese ogen gezien, gecombineerd met de bizar lange tijdsspanne (vanaf de Culturele Revolutie tot en met zo’n beetje het einde van het universum) maakt The Three-Body Problem tot een onvergetelijke leeservaring.

Verschijningsjaar: 2015. Vertaling: Ken Liu. Pagina’s: 416.

Normale mensen (Sally Rooney)

Maaike Goslinga, redactiechef: Normale mensen (oorspronkelijke titel: Normal People) is het verhaal van Marianne en Connor, die opgroeien in landelijk Ierland – Marianne als dochter van een rijke zakenvrouw, Connor als zoon van diens schoonmaakster. Ondanks hun botsende leefwerelden worden ze vrienden, geliefdes, of eigenlijk iets daar tussenin, en blijven ze tot in hun studentenjaren als satellieten om elkaar heen cirkelen.

Het is een ontroerend liefdesverhaal dat laat zien hoe jonge mensen levenslang tot elkaar veroordeeld kunnen zijn. Het allermooist is daarbij dat de prijswinnende Ierse schrijver Sally Rooney vederlicht en inlevend schrijft. Alle twijfel is geregistreerd, alle eenzaamheid en ongemak verwoord. Dat maakt dit een heerlijk verteerbare en herkenbare roman.

Verschijningsjaar: 2019. Vertaling: Gerda Baardman. Pagina’s: 272.

Welkom in het rijk der zieken (Hanna Bervoets)

Lena Bril, engagementredacteur: Welkom in het rijk der zieken. Hier wordt het leven beheerst door de zoektocht naar een verklaring voor het falende lijf. De reisleider is Clay, die dagen doorbrengt op een forum met lotgenoten. Gordijnen dicht, alleen met zijn pijn en onbeantwoorde vragen over zijn ziekte.

Op indringende manier beschrijft Bervoets in Welkom in het rijk der zieken een realiteit waar de gezonde mens geen weet van heeft. En dat terwijl 52 procent van de Nederlanders leeft met een chronische ziekte. Zo ook Bervoets. Haar roman legt haar originele, vrije geest bloot – gevangen in een ongekozen lichaam.

Verschijningsjaar: 2019. Pagina’s: 320.

De gele vogels (Kevin Powers)

Lennart Hofman, correspondent Verborgen oorlogen: Schrijver Kevin Powers ging op zijn zeventiende het leger in en diende een jaar lang in Irak. Die herinneringen vormen de leidraad van De gele vogels. Je beleeft de frustratie, het geweld, de verveling en de angst die de oorlog oproept via de jonge soldaat John Bartle, de hoofdpersoon uit het boek.

De strijd waarin hij is beland is een uitzichtloze leegte, die ook na thuiskomst in de VS niet verdwijnt. Wat dit met hem doet, is zo goed en met gevoel beschreven, dat dit boek terecht wordt gezien als de definitieve roman over de oorlog in Irak.

Verschijningsjaar: 2012. Vertaling: Peter Abelsen. Pagina’s: 240.

Less Than Zero (Bret Easton Ellis)

Riffy Bol, algemeen redacteur: Bret Easton Ellis wordt in de flaptekst van dit boek vergeleken met Ernest Hemingway en F. Scott Fitzgerald. Daar valt wat voor te zeggen, want Ellis kan minstens zo koudbloedig en afstandelijk observeren als de twee auteurs uit de jaren twintig. Less Than Zero gaat over de artistieke bovenlaag van Los Angeles, begin jaren tachtig: Duran Duran schalt door de speakers, cocaïne wordt gesnoven als ontbijt, iedereen gebruikt zelfbruiners en bezit meerdere villa’s in Hollywood en omstreken.

Dit is een nihilistische roman waarin iedereen afgestompt, vervreemd en onverschillig is tegenover de rest van de wereld. Ellis’ puntige, dan weer zwierende zinnen maken het des te knapper dat hij dit boek schreef toen hij pas 21 jaar oud was.

Verschijningsjaar: 1985. Pagina’s: 208.

Zomerboek (Tove Jansson)

Anna Vossers, eindredacteur: Een grootmoeder, een kleindochter, een teruggetrokken vader en een chagrijnige kat. Ze zitten met zijn allen de hele zomer op een miniscuul eilandje in de Finse Golf, in een zomerhuisje. Het is lang voor het mobieletelefoontijdperk, dus ze moeten zich zien te vermaken op hun paar vierkante meter, met wat er groeit en wat er aanspoelt.

Zomerboek (Engelse titel: The Summer Book) van de Zweedstalige, Finse auteur Tove Jansson, is een geweldig en ondergewaardeerd boek over familie, vervelen en vakantie. Ik werd er meteen verliefd op.

Verschijningsjaar: 2006. Vertaling: Cora Polet. Pagina’s: 158.

Glass Houses (Louise Penny)

Sanne Blauw, correspondent Ontcijferen: Vorige zomer raakte ik verslaafd aan de boeken van de Canadese schrijver Louise Penny. Sindsdien heb ik haar hele oeuvre erdoorheen gejast. De hoofdpersoon in haar detectiveromans is de vriendelijke agent Armand Gamache, die in elk boek één of meerdere moorden weet op te lossen.

Maar de echte hoofdrolspeler is Three Pines, een fictief dorpje met een hoog Midsomer Murders-gehalte, waar het ondanks de bizar hoge moordcijfers ontzettend gezellig is. Je hebt de tweedehandsboekenwinkel, de lokale bed & breakfast, de groenteman. Het is zo’n dorp waardoor je meteen op Funda gaat zoeken naar een woning op het platteland.

Wil je maar één boek van Penny lezen? Ga dan voor Glass Houses, dat zowel qua spanning als literair gehalte het hoogtepunt is in de veertiendelige serie.

Verschijningsjaar: 2017. Pagina’s: 496.

Beeld: Diana Gheorghiu (voor De Correspondent)