Beste,

Er is veel aan de hand in de wereld. De VS dreigt met een oorlog tegen Europa en Nederland staan oog in oog met het machtige

De regering-May staat op vallen. En de Nederlandse overheidsfinanciën glippen steeds meer door de vingers van het parlement.

Vergeleken daarbij lijken de Europese verkiezingen van volgende week een voetnoot. Niets is minder waar. Ook al vergt een stem wat huiswerk en enig uithoudingsvermogen.

Zie het Europees kiesrecht als een uitbreiding van het algemeen kiesrecht. Daarvan vierde officieel Nederland vrijdag het bestaan.

Europese stembus

Eigenlijk is het halfbakken dat we donderdag alleen maar op nationale kandidaten kunnen stemmen. Terwijl die EU er juist is om gemeenschappelijke kwesties samen met de buurlanden aan te pakken.

Het is goed dat Mark Rutte, VVD-leider en minister-president, de grootste EU-ontkenner van het moment, Forumleider Thierry Baudet, heeft uitgedaagd hierover in te gaan.

Dat gesprek moet worden gevoerd. Europa wordt politieker: het gaat over de grenzen aan de vrije markt, concurrentie met grote mogendheden, het bewaken van de democratische rechtsstaat.

Op den duur zou het logisch zijn om op een Europese kandidaat of partij te stemmen. Omdat die dingen doet die de kiezer bevallen in de Europese context.

Alles wat erbij hoort

De campagne is laat op gang gekomen in Nederland. Vergeleken bij buurlanden ontbreekt de EU-stembus in het straatbeeld.

Het was de SP die even aandacht trok met een primitief waarin Eurocommissaris Frans Timmermans werd weggezet als Brusselse machtswellusteling. Geen voorbeeld van discussie over relevante standpunten.

De moet het hebben van het van afgelopen maandag en allerlei debatten de komende week. Online huiswerk wordt ondersteund door o.a. en en stemwijzer.

Wie geïnteresseerd is hoe het er in andere Europese landen voor staat, kan terecht bij de van The Financial Times.

Britten blijven stemmen

Ook de Britten mogen donderdag hun vertegenwoordigers in het Europees Parlement kiezen. Dat was niet de bedoeling, maar werd onvermijdelijk omdat zij nog steeds lid zijn van de EU.

De Brexit Party van de vroegere UKIP-leider Nigel Farage stormt op winst af met één programmapunt: Brexit. Alle kiezers die boos zijn dat de Conservatieve regering-May Brexit niet heeft kunnen leveren zijn daar welkom.

De kiezers die willen dat het VK binnen de EU blijft, kunnen onder meer terecht bij de Liberaal-Democraten en De Groenen, die in het Lagerhuis klein zijn, mede als gevolg van het Britse districtenstelsel. Voor het Europees Parlement kunnen zij profiteren van een vorm van vertegenwoordiging.

Gisteren werd bekend dat premier May er met Labour-leider Jeremy Corbyn tot een akkoord te komen over een gematigde Brexit-variant. Zij wil begin juni haar Brexit-akkoord met de EU27 voor de vierde keer in stemming brengen in het Lagerhuis.

Dat leidt logischerwijs tot een nederlaag en waarschijnlijk tot Mays aftreden. De Conservatieven kunnen dan een nieuwe leider kiezen die premier wordt zonder nieuwe verkiezingen, maar de kans bestaat dat men voor nieuwe verkiezingen gaat omdat het huidige Lagerhuis er al drie jaar niet uitkomt met de Brexit.

Rijksfinanciën ontglippen

Belangrijk, maar op het Binnenhof niet welkom was de analyse van rijksuitgaven en -beleid die de Algemene Rekenkamer woensdag op publiceerde.

Een bestaande trend blijkt te zijn voortgezet: de Rijksoverheid kan bij steeds meer uitgaven niet nagaan of die zijn geweest. De wil om daarachter te komen onbreekt in veel gevallen bij het Rijk én bij de Tweede Kamer.

De Rekenkamer constateert dat de schade en het achterstallig onderhoud die het gevolg zijn van het gevoerde bezuinigingsbeleid van het laatste decennium niet worden aangepakt nu het Rijk weer een overschot heeft.

Dat blijkt over de hele linie: van defensie, de Belastingdienst tot en met het onderhoud van bruggen en sluizen. Terwijl wel geld wordt vrijgemaakt voor nieuwe projecten.

Van de bijna 8 miljard euro die in de periode 2013-2018 beschikbaar was voor verduurzaming is een derde op de plank blijven liggen. Dat beeld doet zich ook voor bij geplande nieuwe uitgaven op andere gebieden.

Slechts blijken hun digitale informatiebeveiliging op orde te hebben: Sociale Zaken, Volksgezondheid en Economische Zaken.

Het is nauwelijks toeval dat bij het dat de automatisering van de rijksoverheid overziet, sprake is van wanorde en desillusie.

Haagse zaken

De Haagse politiek geeft liever toe aan de verleiding op incidenten in te zoomen. Die zijn niet altijd veelzeggend. Zoals de aandacht deze week voor misdaadcijfers van – een tweejaarlijkse Telegraaf-campagne.

Niet-structureel maar wel markant was de keuze van de gemeenteraad van Leeuwarden om Sybrand als nieuwe burgemeester te wensen.

Zoals dat gaat is de aandacht verlegd naar de opvolging – CDA-ministers Hugo de Jonge en Wopke Hoekstra worden het meest genoemd. Beiden hebben flink aan de weg getimmerd.

De reist het land én de partijafdelingen af met zijn dynamische, mensenmens-stijl. Hoekstra trok de aandacht met zijn Berlijnse waarin hij ver buiten zijn financiën-portefeuille pleitte voor een stevig en zelfbewust Europa.

Voorlopig zal er een interim-fractievoorzitter van het CDA komen – beide ministers stonden niet op de Kamerlijst bij de verkiezingen van 2017. Interessant of de binnenlandse partijman of de met de wereldblik het CDA mag gaan leiden.

En ten slotte...


Wil je op de hoogte blijven van mijn artikelen? Elke zaterdag mail ik een Politieke Weekbrief waarin ik samenvat wat me de afgelopen politieke week opviel en wat er staat te gebeuren, in Nederland, Europa en de VS. Wil je die ontvangen en mijn Politieke Dagboeken en andere verhalen in je inbox krijgen? Meld je dan aan! Schrijf je hier in!