/dc-useruploads-images/a64e7d7b05b34185afe055b51fc874ef.png)
Een groengele rups wandelt over de rug van een oranje salamander in het bos. Niet overdwars, maar in de lengte. De salamander is geen hobbel op het pad, de salamander ís het pad. Zie, daar gaat de rups van kop naar staart.
De salamander vindt het wel best, en u misschien ook, maar toen componist Tomer Baruch beeld zag van dit moment, dacht hij: ‘Wow. Wat?! Wat is dit? Sciencefiction! Jarenvijftig-scifi! Alleen nog de juiste muziek en iedereen ziet hoe buitenaards dit is!’
De muziek kwam er, in de typische synthesizer-scifistijl die Baruch eigen is (denk: 2001: A Space Odyssey). En het bleef niet bij die ene rups. Steekt een houtsnip de straat over, trekt een garnaal eropuit? Baruch begeleidt het met elektronische piepjes. De scifi-focus groeide uit tot viraal Instagramaccount, uniek in zijn soort: Animals and Synthesizers.
De diersynthclips zijn zowel knap als curieus. Als je écht nog eens ‘met andere ogen’ naar natuur wilt kijken, laten het dan die van Baruch zijn.
Vier jaar en honderdvijftig video’s verder komt binnenkort een waar diersynthalbum uit: Synthesized Sounds of the Sea, met een eerste liveoptreden ooit deze 11 juni in Worm in Rotterdam, op het Labyrinth-festival. Plus beeld.
‘Ik heb een hele mooie track met gele haarkwallen! Komt dat zien!’
Al woont Baruch in Tel Aviv, waar hij lesgeeft in elektronische muziek aan de Universiteit van Haifa en componeert voor film, theater en dans, @animalsandsynthesizers zag het licht in Den Haag, waar Baruch sonologie studeerde aan het Koninklijk Conservatorium.
‘Ken je dat? Jullie school voor elektronische muziek is heel oud, ooit begonnen door Philips in de jaren zestig. Het was een experimentele afdeling van Philips Research Labs die zich op een dag aansloot bij het conservatorium.’
Oh, grappig. Maar waarom dieren op synthesizers?
‘Welnu. De universele natuurfilmmuziek komt van orkesten. Natuurfilms zetten altijd klassieke muziek onder het beeld. Dat maakt de dieren die we zien heel dramatisch, of mysterieus – in elk geval heel Hollywood. Springen dolfijnen uit het water, dan hoor je violen. Vinden we normaal.’
‘Maar ik heb inmiddels een hoop dierenvideo’s gezien en de natuur is vooral zó weird! Er is extreem veel vreemd diergedrag, rare bewegingen, compleet mesjogge dieren! En als je een synthesizer hoort, denk je: wacht even, wat is hier aan de hand? Dit is raar.’
‘Er is zoveel meer dan de klassieke dolfijn. Ik breng je die ongebruikelijke, quirky beestbeelden, en mijn muziek helpt de uniekheid daarvan naar voren te brengen.’
Jij bent er voor de mensen die niks hebben met dieren als superschattig pluizig, of BBC-subliem. Dwaas is het devies.
‘Hopelijk, ja. De mensen die mij volgen zijn niet het gebruikelijke dierenpubliek, meer de experimentele muziekliefhebbers. Zij krijgen mijn dierfeed. Zoals laatst, paradijsvogels die een dance battle houden op een houtstompje. Twee jonge mannetjes oefenen hun paringsdans op elkaar. Dan jaagt een volwassen Victoria’s geweervogel ze weg. Lijp!’
Ben je de eerste die synthesizers onder dieren zet?
‘Zeker niet. In de jaren tachtig had je al de Franse serie over het uitsterven van dieren, L’Apocalypse des animaux, met muziek van de Griekse synthesizerpionier Vangelis – onlangs overleden – die ook muziek maakte bij Blade Runner (1982). Niemand kijkt meer naar die serie, maar het album is nog altijd belangrijk in de geschiedenis van de synthmuziek.’
‘Met name de consistente wijze waarop ik dierbewegingen "overtrek" in muziek is nieuw, het geluiden zetten onder elke gekke beweging van poot, snavel, keelzak, et cetera. Al wordt het natuurlijk gekopieerd. Op Princeton wordt zelfs een vak gegeven dat studenten de opdracht geeft: maak een clipje à la Animals and Synthesizers. Het leert je muziek op beeld synchroniseren en geluiden halen uit een synthesizer die minder voor de hand liggen.’
Een account dat ook op het jouwe lijkt is van Alexander Liebermann, @lieberliner – ken je dat?
‘Ah! Ja, Alexander gebruikt de geluiden van de dieren zelf, met name vogels, hij transcribeert ze als bladmuziek en laat muzikanten het naspelen. De liervogel op de dwarsfluit, de Noordse nachtegaal op drums.’
‘Hij stuurde me een keer een coqui met bladmuziek, een kleine kikker uit Puerto Rico. Ik componeerde er muziek bij, de collab werd een van m’n populairste videos.’
‘Een klein jaar later krijg ik weer bericht van Alex: ik heb nog een kikker voor je!’
‘Toch komen de meeste mensen die, wat ik dan maar noem alternative animal videos maken, uit de dierenhoek in plaats van de muziek. Zoals de bioloog @tardibabe, voor microbes op muziek.’
‘Hier trouwens nog het beste filmpje ooit gemaakt op dat vlak:’
Hoe zouden de dieren jouw soundtrack van hun leven ervaren?
‘Toevallig ging mijn masterscriptie over ritme. Als ik een maat klap, kan een kind van 3 of 4 jaar al in de maat meeklappen. We dachten altijd dat alleen de mens dit kan. ’
‘Maar! Toen kwam Youtube en gooide iedereen z’n huisdier online. Bleken papegaaien ook ritmegevoel te hebben.’
Zoals de legendarische kaketoe Snowball, die headbangt op Another one bites the dust van Queen.
‘Precies. Dus toen werd de theorie: ritme is voor beesten met een vermogen tot spraak. Maar nu zijn er recent weer dieren zonder spraak gevonden, óók met ritmegevoel: klappende zeehonden en wat niet al. Het is interessant hoor: welke dieren volgen de beat?’
Op de hoogte blijven van m’n avonturen in niet-mensland?
Ik schrijf over die andere 99 procent van de wereld: van pluizige pauwspin tot mens-varken-hybride. In deze mail houd ik je geregeld op de hoogte van vragen die ik heb, stukken die ik schreef of mooie wetenschapsverhalen van anderen.
Iets moeilijks lezen?
99 procent van het klimaatnieuws gaat over 0,04 procent van de atmosfeer: CO₂. Maar er hangt meer urgents in de lucht
Klimaatverhalen gaan vooral over opwarming door CO₂-uitstoot, maar de verbrandingseconomie spuugt veel meer deeltjes de lucht in. Die zijn net zo goed van invloed op het klimaat, maar ook op het weer én de volksgezondheid. Maak kennis met: aerosolen.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
