De beste voetbalclub wereldwijd in het benutten van corners, vrije trappen en inworpen?

Mjøndalen IF uit Noorwegen.

Dat ontdekte voetbalanalist , over wie ik donderdag publiceerde. Overheul werkte vorig jaar voor de voetbalclubs Brentford en Midtjylland, en zijn taak was om voor die ploegen manieren te verzinnen om te scoren uit vrije trappen, corners, en inworpen - ‘standaardsituaties’, in voetbaljargon.

‘Verzinnen’ deed hij ze trouwens niet. Hij ‘stal’ ze, naar eigen zeggen. In een database zocht hij clubs die veel grote kansen kregen uit standaardsituaties. Vervolgens keek hij opnames van die clubs, om te zien hoe ze dat voor elkaar hadden gekregen. Eventuele bruikbare varianten konden Brentford en Midtjylland kopiëren - beter goed gejat dan slecht bedacht.

De club die als beste uit de data kwam: Mjøndalen IF.

Nee, Overheul had er ook niet van gehoord. Maar dat maakte hem niet uit. Toen hij de beelden bekeek, bleek die ploeg een aantal bruikbare varianten in zijn repertoire te hebben, die hij dankbaar bewaarde in zijn laptop.

Vimeo
Een vrije trap in de wedstrijd Mjøndalen - Rosenborg. (Video: Football Media/Norges Fotballferbund)

Hoe kregen ze het voor elkaar om ondanks 24 doelpunten uit standaardsituaties te degraderen?

Maar hoe had Mjøndalen het voor elkaar gekregen?

En hoe hadden ze het voor elkaar gekregen om ondanks een fantastische 24 doelpunten uit toch te degraderen? (Overheul had trouwens al een vrij concreet antwoord op die vraag: ‘Ze zijn su-per-kut in voetballen.’)

Ik stuurde de club een mail. Binnen enkele uren had ik antwoord, van coach Vegard . (Dat lukt met Pep Guardiola nou nooit.) Donderdagochtend belden we.

Bellen met het miskende genie

‘Het geheim,’ zegt Hansen, ‘is dat er niet echt een geheim is. We hadden vorig seizoen simpelweg drie spelers die sterke koppers zijn en twee spelers die een goede voorzet kunnen geven. Daar pasten we onze tactiek op aan.’

‘Hoeveel we erop trainden? Amper. In het hele seizoen hooguit dertig minuten. Wat we deden was nogal simpel. We bedachten een variant, die we een dag voor de wedstrijd bespraken met de spelers, als suggestie. Dat was alles. En het pakte erg goed uit, met flink wat geluk.’

Een miskend vrijetrappengenie - zoals ik had verwacht - was Hansen allerminst. Sterker, Mjøndalen wilde helemaal geen team zijn dat het moet hebben van standaardsituaties. De beste ploeg ter wereld in standaardsituaties wilde eigenlijk iets anders.

spelen.

‘We willen een balbezitploeg zijn, een ploeg die veel passt,’ zegt Hansen. ‘Tiki-taka, zoals Barcelona en Bayern München. De mensen in Noorwegen willen dat ploegen zo spelen. Maar daar kwam vorig jaar, mede door blessures, niet veel van Vandaar dat we ook degradeerden.’

Aan de vrije trappen lag het dus niet. Met name in het begin van het seizoen, zegt Mjøndalens videoanalist Ole Sivertsen, vloog ‘de ene na de andere’ Ze konden het zelf amper geloven.

‘Of we lof kregen? Haha, nee. We werden belachelijk gemaakt, door tv-commentatoren en op sociale media. Ploegen die uit vrije trappen scoren, gelden in Noorwegen als hersenloze botteriken.’

Een relatief simpel plan

Trainen deden ze misschien weinig op de standaardsituaties. Een plan was er zeker wel, zegt coach Hansen.

‘We hadden vorig seizoen drie goede koppers. Wat is dan slim om te doen? Je moet ruimte creëren voor die koppers.’

‘We hadden vorig seizoen drie sterke koppers. Dat wilden we uitbuiten. Wat is dan slim om te doen? Je moet ruimte creëren voor die koppers.’

‘Dat kun je doen, bij corners bijvoorbeeld, door twee spelers dicht bij onze man te zetten die de corner neemt. Dan lijkt het alsof je hem kort neemt [dat de bal dus naar een van die twee spelers gaat, MdH], waardoor de tegenstander twee man meestuurt. Daardoor is het minder druk is in het strafschopgebied.’

Meer ruimte voor Mjøndalens koppers dus.

‘Tegelijkertijd stonden drie of vier van onze spelers vlak voor de keeper van de tegenstander. Om te voorkomen dat hij uit zou komen en de bal zou vangen. Dat gaf onze koppers nog meer ruimte.’

En er was nog iets waar Hansen aan dacht. ‘Als de keeper van de tegenpartij goed was in het uitkomen bij voorzetten, dan trapten we een uitdraaiende corner. Zo niet, dan een Alles om de kans op scoren te maximaliseren.’

‘Maar,’ zegt Hansen nog, ‘heel geraffineerd is dit allemaal niet.’

Amper getraind?

‘Ik geloof er niet zoveel van,’ zegt analist Nikos Overheul op de bewering van Hansen dat Mjøndalen ‘amper’ trainde op vrije trappen.

Niet dat het hem uitmaakt. Hem gaat het er alleen om dat hij een variant kan gebruiken, of een ploeg er nu veel op had getraind of niet. Maar één variant van Mjøndalen, aldus Overheul, moet wel goed ingestudeerd zijn.

Dat is de variant die in de video hierboven te zien is.

‘Alle spelers van Mjøndalen staan op de zesmeterlijn. De speler het verst van de bal loopt [naar voren, MdH] naar de strafschopstip, en de speler daarnaast zet een blok voor de tegenstander.’ Daardoor krijgt een speler van Mjøndalen een vrije schietkans: doelpunt.

Te goed uitgevoerd, denkt Overheul, om niet geoefend te zijn.

‘Dat klopt,’ mailt Hansen me later terug. ‘Dat is een van de twee designed freekicks die we wel getraind hebben. Maar niet vaak. We hebben al jarenlang dezelfde trucjes, dus de spelers kenden ze goed.’

En dit seizoen? Het succes met de standaardsituaties is weg. De goede koppers zijn verkocht, net als een van de voorzetgevers. Mjøndalen speelt weer tiki-taka, en staat in de tweede divisie van Noorwegen.

Meer lezen?

Deze scout is een obsessieve dief van goede voetbalideeën Een nieuwe generatie voetbalscouts en -analisten staat op. Ze hebben geen verleden als profvoetballer, maar bezitten desondanks veel voetbalkennis, opgedaan op internet. Deel 2: Nikos Overheul, van James Joyce-lezer tot voetbalscout in Engeland. Lees het verhaal van Michiel hier terug Hoe Computer Boy scout kon worden bij PSV Een nieuwe generatie voetbalscouts en -analisten staat op. Ze hebben geen verleden als profvoetballer, maar desondanks veel voetbalkennis, opgedaan op internet. Ik profileer ze in een korte serie. Deel 1: Thomas Schaling, Computer Boy van PSV. Lees het verhaal van Michiel hier terug