Kijktip: De man in het witte pak
Het plot van The Man in the White Suit is er een van geniale eenvoud. De verwarde chemicus Sidney Stratton, gespeeld door Alec Guinness, vindt een nieuw soort textiel uit dat niet kapot kan en niet vies kan worden. Sidney denkt de mensheid gelukkig te maken met zoiets moois, maar krijgt de magnaten uit de textielindustrie achter zich aan, die vrezen dat deze uitvinding het einde van hun succesvolle bestaan inluidt. En vervolgens ook de fabrieksarbeiders, die hetzelfde blijken te vrezen: het verlies van hun baan.

De komedie/tragedie/scifi-film - maar net wat je erin ziet - ademt het tijdperk waarin het supersterke materiaal nylon net was uitgevonden: de jaren veertig. Over de geschiedenis van die ontdekking leer je meer in de documentaire The Lightbulb Conspiracy, die ook even verwijst naar The Man in the White Suit: fictie en werkelijkheid liggen misschien niet zo ver uit elkaar.
Ik keek de beide films in het kader van mijn zoektocht naar hoe innovatie werkt anno 2016, en waarom sommige ideeën die goed lijken geen doorgang vinden. Een mogelijke reden, waar het in deze beide films om gaat, is dat een economie die draait op voortdurende groei geen baat heeft bij spullen die niet kapot kunnen. Daardoor zouden industrieën failliet gaan en mensen hun werk kwijtraken - en er is niemand die dat wil. Het is geen complot, maar het leidt wel tot een hoop afval.
Leestip: Dood van een verkoper
Dankzij een andere verwijzing in de documentaire las ik ook het prachtige toneelstuk Death of a Salesman, dat uit dezelfde tijd stamt als The Man in the White Suit. De strekking van dit stuk van Arthur Miller uit 1949 is even actueel als altijd: winkelen maakt niet gelukkig.
Death of a Salesman gaat vooral over het ongeluk van verkopen - hoofdpersoon Willy Loman gaat eraan onderdoor. Vooral omdat hij er niet zo goed in is, zelf in de schulden zit door zijn hypotheek, de nieuwe koelkast die hij op de pof kocht en zijn auto die steeds kapotgaat.

Het is een psychologisch toneelstuk, waarin werkelijkheid en wanen door elkaar lopen en waarin een aantal hoofdpersonen ernstig lijdt aan wat we in deze tijd een vaste mindset zouden noemen: Willy Loman en zijn zoons blijven maar denken dat mensen die wel slagen in hun leven daar niet voor hebben hoeven werken, en dat zijzelf gewoon een keer geluk moeten hebben. Het toneelstuk leest alsof het gisteren is geschreven, is meermaals verfilmd - hierboven met Dustin Hoffman en een heel jonge John Malkovich in de hoofdrollen.
De oudste verfilming uit 1951 is in zijn geheel op YouTube te zien. Helaas geldt dat niet voor The Man in the White Suit, die je antiquarisch (op dvd), met een Amerikaans iTunes- of Amazon-account of via minder legale wegen moet zien te bemachtigen.
Ik ga op reis en ik neem mee...
Tot begin juli ben ik op vakantie. Daarna zet ik mijn zoektocht naar wat een uitvinding maakt of breekt weer voort. Kennen jullie nog fictieboeken en films over innovatie die je zou willen aanraden? Non-fictie is ook welkom.
Wil je mijn zoektocht volgen?
Meer uit deze reeks
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!