Verzameling 5: Obama en zijn geheim in de liefde

Zit je dan, als vrouw van. Je man wilde de machtigste man ter wereld worden en dat is hem nog gelukt ook. Zijn carrière is bepalend voor die van jou. Je hebt een rol te vervullen, want de presidentsvrouw is de stille kracht achter het succes van haar man. Zij is zijn steun en toeverlaat, staat altijd voor hem klaar en is de moeder van zijn kinderen. Aan haar zijde kan hij zijn liefdevolle, verzorgende, trouwe kant tonen.

Deze vijfde verzameling foto’s uit het archief van Pete Souza, fotograaf van het Witte Huis, gaat over Michelle aan Baracks zijde. Als presidentsvrouw, tijdens officiële gelegenheden. En als zíjn vrouw, tijdens de privémomenten.

Presidentsvrouw

Terwijl de hele wereld meekijkt, omhelst Barack zijn vrouw op het podium. Al geeft hij de slechtste speech van zijn leven, zij zal hem altijd omhelzen. In elk geval als de camera’s erbij zijn, als iedereen toekijkt. Hier vervult Michelle de rol die van haar verwacht wordt. Zoals het hoort. Een vrouw die haar man steunt.

Haar liefdevolle, verzorgde en oprechte voorkomen straalt op hem af. Zij accentueert zijn goede eigenschappen en kan hem, achter de schermen, van slechte beslissingen weerhouden. Uit de foto’s blijkt niet of ze die rol ook echt vervult, maar van een presidentsvrouw wordt verwacht dat zij het emotionele geweten van haar man is. Haar uitstraling lijkt dat te bevestigen.

Ieder liefdespaar kent het verschil tussen de intimititeit samen of in het openbaar. Een zoen en innige omhelzing voelen anders als er wordt toegekeken. Het voelt vaak ongemakkelijk. Daardoor wordt het gebaar van liefde meer demonstratief, meer een statement. Niet dat de liefde minder oprecht is of niet gezien mag worden, maar het vervult een andere functie. Het is bewijsvoering. Zoals een bruidspaar kust ter bezegeling van hun zojuist gezworen eeuwige liefde en iedereen dat mag toejuichen.

Haar toe-eigenen hoeft Barack niet meer te doen, want hij heeft geen concurrentie te duchten. Iedereen weet dat dit zijn vrouw is. Maar het is wel belangrijk dat hij steeds weer laat zien dat hij van haar houdt en dat hun relatie gezond is. Want elke suggestie van desinteresse of afwijzing kan in de roddelpers een heel eigen leven gaan leiden. Ruziemaken doe je maar in je eigen tijd. In het openbaar is de liefde werk.

De vrouw

Meestal voert Obama het hoogste woord als ze samen in het openbaar verschijnen. Want wat hij te vertellen heeft, is bijna altijd belangrijk. Maar zo af en toe treedt Michelle uit zijn schaduw en is alle aandacht op haar gericht. Dan doet Barack letterlijk een stapje terug. Ook zijn aandacht is op haar gericht en zijn gezicht spreekt boekdelen. Hij is trots op haar. Genietend kijkt hij naar deze mooie vrouw, zich er van bewust dat alle aanwezige lenzen hem niet buiten beeld zullen laten.

Zíjn vrouw

Het grote verschil tussen foto’s van persfotografen en die van Pete Souza is dat hij ook tijdens privémomenten mag fotograferen. Hij kan dus vastleggen hoe Michelle en Barack soms even met z’n tweeën zijn. Hoe ze dan contact zoeken en elkaar aanraken. Veel verder dan dat gaat het niet. Maar goed ook, want enige grens tussen privé en werk lijkt me noodzakelijk.

Een president moeten we beoordelen op zijn functioneren. In privétijd moet hij tot rust kunnen komen. Wellicht dat die momenten nog intiemer zijn. Hier is een glimp vastgelegd van een stoeiend en liefkozend echtpaar. Het is te zien dat ze nog steeds bewust zijn van de aanwezigheid van anderen, want ze zijn wat terughoudend in hun lichaamstaal (door het geluid dat zijn camera maakt kan Pete Souza nooit echt onopgemerkt blijven). Maar inmiddels kennen ze de huisfotograaf wel en is de aandacht meer op elkaar gericht. Dat ze juist op deze niet-ceremoniële momenten toenadering tot elkaar zoeken, is een pluspunt voor de liefde.

Zijn liefde

Beeldvorming of niet, dit is een hartverwarmende verzameling. Beeldvorming hoeft niet geforceerd en onecht te zijn.

Wanneer de foto’s naast elkaar liggen wordt een patroon zichtbaar. Het gaat om de manier waarop Barack contact zoekt met zijn vrouw. Het is subtiel en in elk afzonderlijk beeld zo vanzelfsprekend dat het niet eens opvalt.

Maar kijk goed. Altijd is hij het die toenadering zoekt tot haar. Hij die een arm om haar heen legt en haar een kust geeft. Hij die haar aan het lachen maakt. Hij die naar haar toe buigt en zijn hoofd tegen dat van haar legt. En zij, zij ontvangt zijn liefde altijd. Door haar hoofd te buigen, zich in zijn armen te leggen, door om zijn grap te lachen of hem plagerig weg te duwen. Een subtiel, maar veelzeggend detail. De rollen zijn verdeeld.

Zelfs in het stadion, op een moment dat zeker niet stiekem is omdat er duizenden mensen bij zijn, weet Barack een moment te vinden om Michelle met beide armen te omhelzen en te kussen. Iedereen op de foto kijkt naar de wedstrijd, maar dankzij Pete Souza kunnen wij naar deze liefde kijken.

Update: De foto in het stadion blijkt minder intiem dan ik dacht op te maken uit de foto. Dankzij twee lezers weten we nu wat er werkelijk gebeurde toen deze foto werd gemaakt. Het blijkt een gebruikelijk ritueel tijdens basketbal-wedstrijden.

Verzameling 10: Obama en de grote uitzondering In mijn tiende en laatste verzameling foto's van Witte Huis-fotograaf Pete Souza aandacht voor die ene foto die afwijkt van alle andere foto's van de Amerikaanse president Barack Obama. Een uitzondering, die juist laat zien hoe sterk de beeldvorming rondom zijn persoon is. Lees hier het stuk