Wout Brama - een van de drie Eredivisiespelers die ik de komende weken volg - wil graag nog eens in het buitenland spelen.
Niet om prijzen te winnen, of om schandalig veel geld te verdienen (al mag dat best), maar om wat van de wereld te zien. Als voetballer heb je daarop goede kans, want er is wereldwijd vraag naar je diensten. Japan, Australië, de VS, of China, dat zien hij en zijn vriendin wel zitten.
Maar hoe pak je zoiets aan, als voetballer?
Antwoord: onder andere met een gelikte promotievideo voor jezelf. (Zie hier alvast het resultaat.)
De stappen die Brama zette
Toen hij twee jaar geleden besloot nog eens in het buitenland te willen spelen, ondernam Brama (30) drie stappen.
Ten eerste heeft hij zijn zaakwaarnemer de opdracht gegeven zijn netwerk in het buitenland in te lichten over zijn eventuele beschikbaarheid.
Ten tweede heeft hij speciale clausules laten opnemen in zijn contracten, dat hij gratis kan vertrekken als een club hem wil hebben. Ongebruikelijk, want een club krijgt doorgaans een ‘transfersom’ als een speler van club wisselt.
In theorie kan hij dus komende zomer al gratis weg bij FC Utrecht - naar een club buiten Europa. Niet dat hij dat van plan is, want hij is net pas begonnen bij Utrecht. Maar de mogelijkheid is er.
‘Zo’n man moet kunnen laten zien: kijk eens wat voor speler we hebben gekocht’
En ten derde heeft hij dus reclamemateriaal voor zichzelf gemaakt. Een soort portfolio van zijn kunnen, in de vorm van een wervende video.
Het denkwerk achter die video is interessant. Zo is de video niet bedoeld voor trainers en technisch directeuren. Dat zijn, zeg maar, de mensen die over het voetbal gaan bij een club. ‘Die weten wel wat ik kan,’ zegt Brama. ‘En als ze het niet weten, dan bekijken ze het zelf wel via Wyscout.’
De beoogde kijker van de video is de eigenaar van een club. Dat zijn meestal mannen met meer geld dan verstand van voetbal. ‘Zo’n man geeft het geld uit, en die moet kunnen laten zien: kijk eens wat voor speler we hebben gekocht.’
Waarom dat zo moeilijk was
De video is dus eigenlijk gebruikt als een soort interne marketing voor zijn eventuele toekomstige baas.
Maar hoe doe je dat eigenlijk? Hoe geef je een waarheidsgetrouw beeld, zonder te vervelen? Of hoe maak je een flitsende video, zonder te jokken?
Het lot van verdedigende middenvelders als Brama is immers dat ze onzichtbaar werk doen. Alle andere posities zijn fotogenieker.
Keepers vallen op met reddingen; verdedigers met tackles en kopduels; en YouTube staat vol met compilaties van doelpunten van aanvallers. Makkelijk te marketen. En wat doen verdedigende middenvelders? Loopacties, korte passes, nog meer loopacties.
Vijftig tinten saai, zeg maar.
De positie die misschien wel het belangrijkst is voor het functioneren van een elftal, is tevens de slechtst begrepen positie. ‘Het meeste werk doe ik sowieso zonder bal,’ zegt Brama. ‘Veel van wat ik doe is niet makkelijk te zien voor buitenstaanders.’
De waarheidsgetrouwste video zou dus vol zitten met droge kost - loopacties, met momenten waarop hij zijn medespelers coacht, en met momenten waarop hij slim positie kiest.
En het zou waarschijnlijk ook de saaiste video zijn - en dus niet geschikt als interne marketing bij een toekomstige werkgever.
Dat werd het dus niet.
Een uitvergroting van Brama’s kwaliteiten
Wat het wel werd, is deze video.
Een compromis tussen wat van belang is, en wat waarneembaar is. Of zoals hij het zegt, ‘een uitvergroting van mijn kwaliteiten.’
De video zit slim in elkaar. Brama wint duels, Brama maakt slidings, Brama doet tegenspelers pijn. Brama passt, Brama schiet, en zelfs ‘Brama scoort.’ Echt representatief is het niet. Echt misleidend ook niet, hooguit een beetje.
Neem de ‘assists’ - op een zeker moment geeft Brama een simpel passje op een medespeler, die vervolgens met een mooie actie en schot scoort. Veel werk van de spits, weinig werk van Brama. ‘Maar ja,’ grijnst Brama, ‘het telt wel als assist.’
Een andere scène is eveneens slimme marketing. Op een zeker moment pakt hij de bal af van Samuel Eto’o – de legendarische ex-spits van Barcelona en Inter Milaan. Simpele actie, niks moeilijks, ook niet heel mooi gefilmd, maar ja: wel mooi de bal afgepakt van een voetballegende.
‘De waarheid is het niet,’ zegt hij, als de film is afgelopen. ‘Maar die is in mijn geval te lastig om uit te leggen.’
Lees ook:
Wout Brama werd beter in voetbal door erover na te denken De FC Utrecht-speler denkt veel na over zijn werk: voetbal. Over hoe je je moet vrijlopen, hoe je speelt zonder bal, over hoe je een reclamevideo voor jezelf maakt. En over je verrassend grote afhankelijkheid als voetballer van je omgeving. Een voetbaldocumentaire als deze zal er nooit meer komen Een cameraploeg volgde de recent overleden bondscoach Graham Taylor en de Engelse nationale voetbalploeg maandenlang tijdens de mislukte kwalificatie voor het WK 1994. Ik keek hem vorige week terug. Ik denk niet dat er ooit nog een mooiere voetbaldocumentaire komt dan An Impossible Job. Welke partij heeft zijn beloftes over privacy het meest waargemaakt? We hebben alle moties, amendementen en wetten sinds 1995 doorzoekbaar gemaakt. Daarmee krijgen we eindelijk inzicht in wat partijen waarmaken van wat ze beloven. We trappen af met privacy. Wat hebben partijen beloofd in 2012 en wie beschermt ons het beste?
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!