De antwoorden op de vraag die John Brockman van Edge.org ieder jaar aan zijn netwerk van kunstenaars, wetenschappers en visionairs stelt - en die ieder jaar in een boek in uitmonden - laten mooi zien wat er bruist en borrelt op het grensgebied van wetenschap, innovatie en cultuur.

Dit jaar zat daar ook geborrel rondom batterijen bij. En dus dacht ik: voorpubliceren! Maar ik had wel wat kritischer mogen kijken naar

Meerdere Correspondentleden deden dat gelukkig wel. In deze update: belangrijke informatie die jullie ontdekten over de kleine windmolens die Joy als doorbraak beschreef.

Wat Bill Joy zei

Joy schrijft over de windmolens van het bedrijf Ogin Energy: ‘De mantel versterkt de luchtstroom, waardoor deze kleine en middelgrote turbines efficiënt kunnen draaien, ook bij lagere windsnelheden. Dat maakt decentrale opwekking en toepassing binnen kleine netwerken mogelijk.’

Ook gaf hij hoog op van de vermeende efficiëntie van deze molens: ‘De nieuwe ommantelde turbines leveren nu al elektriciteit tegen de helft van de kostprijs van conventionele middelgrote exemplaren en zullen qua kosten kunnen concurreren met grootschalige (of traditionele) windparken, als ze tenminste in grote aantallen worden gebouwd.’

Wat jullie ontdekten

Ogin Energy kreeg 8 miljoen dollar van de Amerikaanse overheid, met een belofte om windmolens 300 procent krachtiger te maken.

Dat is een flinke belofte, die volgende meerdere technisch geschoolde Correspondentleden natuurkundig gezien onmogelijk is. ‘Het is niet voor niets dat een belangrijke neerwaartse drijver van de kosten van grote windturbines op zee de steeds grotere diameter per turbine en dus het aantal opgewekte MW per turbine is,’ die bezig is met duurzame innovatie.

Gaat het hier niet om een hype?

Een ander lid, ‘Elk jaar zijn er een paar nieuwsberichten die melden dat er een nieuw type kleine windmolen is die de nadelen van de voorgaande niet had en het nu helemaal gaat maken. Helaas blijkt dat tot nu toe steeds niet waar. Kleine windmolens blijven een nichemarkt voor locaties waar de zon weinig schijnt, en het wel hard waait.’

Op de site van Ogin bovendien weinig meer dan marketinginformatie te staan - dus gaat het hier niet om een hype? Het lid dat dit opmerkte, dat het windmolenpark op de foto bij het stuk na een halfjaar al weer gesloopt werd. Nu is dat gebeurd nadat Bill Joy zijn verhaal schreef - maar wel heel relevante informatie.

Veel kritische informatie over Ogin staat op de website van een windenergie-expert die niet geloofde in de belofte van deze kleine molens. Toen hij aan Ogin vroeg waarom de molens gesloopt werden, kreeg hij daar geen reactie op. heeft er nu ook een mailtje achteraan gestuurd!)

Jan Derk Stegeman - die al meerdere verhalen van mij meelas en meedeelde dat hij van dit stuk in een hoekje ging zitten huilen - zag zijn vermoeden bevestigd dat Joy investeerder is in Ogin Energy én in Solidia, het bedrijf dat hij noemt in zijn paragraaf over cement.

Nu verbaast het me niet dat een investeerder die schrijft over technologie waar hij in gelooft, daar ook in heeft geïnvesteerd, maar het was handig geweest als hij (of op zijn minst ik) dat er zelf even bij had gezegd.

Waarom ik me niet verder verdiep in Ogin Energy

Jan Derk Stegeman merkt op dat het echte verhaal hier lijkt te zijn hoe rijke investeerders zonder kennis de wereld besturen in plaats van diegenen met verstand.

Ik heb overwogen of ik nu tot op de bodem moet gaan uitzoeken hoe het met Ogin Energy zit. Maar dat kost heel veel tijd, die ik beter kan steken in het beschrijven van bedrijven, start-ups en mensen die degelijker overkomen.

Mijn idee voor nu: Ogin Energy wekt eenvoudigweg te weinig vertrouwen om over te publiceren.

Naar bedrijven waarover ik zelf overweeg te schrijven, kijk ik veel kritischer (en veel langer) dan ik keek naar deze voorpublicatie. Mijn hartelijke dank aan degenen die die tijd wel namen, en zo inhoudelijk en kritisch bijdroegen -

Deze update zal ik ook bij het verhaal van Joy plaatsen, en ik zal hem per mail vragen hoe hij over de kritiek denkt.

Lees ook:

Zo probeert deze Nederlandse start-up zijn nieuwe batterij in onze auto’s te krijgen Als je het nieuws mag geloven, wordt er elke maand wel een nieuwe revolutionaire batterijtechnologie uitgevonden. Aan de Nederlandse start-up LeydenJar Technologies vroeg ik: hoe zorg je ervoor dat jouw doorbraak daadwerkelijk in een mobieltje of elektrische auto terechtkomt? Lees het verhaal hier terug Batterijen schadelijk voor het milieu? Ze gaan het redden! Batterijen zijn schadelijk voor het milieu, vertelt de overheid ons al jaren. Het is een achterhaalde en verkeerde boodschap. Batterijen maken niet alleen schone auto’s mogelijk, ze vormen ook een herbruikbare grondstoffenbron die steeds planeetvriendelijker wordt. Lees het verhaal hier terug