/dc-useruploads-images/bab201a0bec74fc4b973ef60e4950358.png)
Wijsheid komt met de jaren. Als dat zo is kan het geen kwaad om nog eens te rade te gaan bij Jan Terlouw (1931). Hij is schrijver van de jeugdboeken Oorlogswinter en Koning van Katoren, was natuurkundige (onder andere bij het gerenommeerde MIT in de VS) en zat - als partijleider van D66 en minister van Economische Zaken - midden in de politiek. Een half jaar geleden maakte hij grote indruk bij De Wereld Draait Door, toen hij in een emotionele speech een beroep deed op het vertrouwen als essentieel bindmiddel van een samenleving: in de jaren vijftig had iedereen een touwtje uit de brievenbus hangen.
‘Er is geen darwinistisch mechanisme dat aandacht vraagt voor de belangen op lange termijn’
Over de huidige formatieperikelen zal hij zich niet uitlaten. Wel houdt Alexander Pechtold af en toe ruggespraak met de nestor van D66. De onderwerpen die Terlouw ter harte gaan, spelen een belangrijke rol bij de onderhandelingen. Zoals de klimaatcrisis. Hij schreef er twee boeken over: Kop uit ’t zand, een novelle over klimaatverandering, en Het hebzuchtgas, een sprookje voor jong en oud. Uit de boeken spreekt urgentie, en een sombere ondertoon: het is nu echt twee minuten voor twaalf. Een citaat: ‘Er is geen darwinistisch mechanisme dat aandacht vraagt voor de belangen op lange termijn.’ Het zou weleens de reden kunnen zijn dat we het probleem kunnen analyseren, maar geen concrete oplossingen uitwerken.
Toch is Terlouw niet alleen maar pessimistisch. Er zijn oplossingen mogelijk. Zoals ook in zijn boeken steeds weer briljante uitwegen worden gevonden uit de problemen waar het verhaal hem heeft gebracht. Het komt op de verbeelding aan. En op de wilskracht van de jongere generaties, het gaat immers om hun toekomst. En misschien nog belangrijker: zijn overtuiging dat politici de macht weer naar zich toe moeten trekken. Zij zijn de baas, namens ons. Laten ze die macht ook benutten voor een duurzame toekomst.
Verder lezen/luisteren?
Podcast: Schrijver David Grossman helpt ons de ergste verschrikkingen onder ogen te zien
De Israëlische auteur David Grossman (1954) zoekt in zijn romans naar wegen om de ergste vormen van verschrikking en angst onder ogen te zien. Grossman krijgt dit jaar de belangrijke literatuurprijs Man Booker International. Reden om opnieuw te luisteren naar dit gesprek over zijn gehele oeuvre.
Podcast: Als je je man en vrouw tegelijk voelt
Vijf mensen die zich man én vrouw voelen. Sophie Dros bracht ze indringend in beeld voor haar nieuwe documentaire Genderbende. Hoe gaan zij om met de voortdurende verwarring? En hoe kan hun omgeving daarmee omgaan?
Het beste nieuws van deze week: Jesse Klaver neemt zijn idealen wél serieus
‘Alles is de schuld van Jesse Klaver,’ zo klinkt het deze week in Den Haag. Maar het is juist goed nieuws dat hij zijn idealen niet direct opgeeft zodra er een ministerschapje in het verschiet ligt.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
