/dc-useruploads-images/d23ba95b92e642aea527ec12e53ecfb4.png)
Beste,
De laatste etappe van Fiets vs. File is aangebroken. Na vijf weken schrijven over fietsen kan ik zeggen: het is een zeldzaam inspirerend onderwerp, dat veel meer (achtergrond)journalistiek verdient.
Neem alleen al de nieuwsberichten van deze week: die laten zien hoeveel ermee samenhangt en hoezeer het fietsen als fenomeen aan het veranderen is:
- Een pleidooi voor het belastingvrij maken van de lease(e-)fiets.
- Na de deelfiets komt er nu een experiment met deelscooters in Amsterdam.
- Soort van grappig: de fietsaccu als bomdreiging.
- Verdrietig: oudere e-biker overleden na te zijn aangereden door een wielrenner.
De schuldvraag bij dit laatste bericht is interessant. Is het je eigen schuld als je als oudere e-biker wordt aangereden als je genietend van je tochtje op de verkeerde weghelft belandt? Of is het fietspad juist - in tegenstelling tot de autoweg - een vrijere plek en moeten snelle sportfietsers inbinden, of de autoweg op?
Ik kom er wellicht deze week nog op terug, maar die discussie zou in elk geval een rol moeten spelen bij dit plan: een voorstel voor gedragscodes op het fietspad.
Nog één keer terug naar het asfalt
Voor het laatste verhalende deel van deze serie wil ik nog één keer terugkeren naar deze vraag: welke rol hebben nieuwe fietswegen in het bredere mobiliteitsbeleid en hoe kunnen en moeten die er dan uitzien?
Hierover sprak ik afgelopen dagen nog met enkele mensen die de discussie al heel lang en in de volle breedte volgen. Publicatie volgt binnenkort.
Daarna ga ik chocola proberen te maken van een nu nog chaotische spreadsheet vol met door jullie aangedragen ideeën, best practices en fietsregelingen voor bedrijven, gemeenten en burgers.
En stippel ik nog een paar routes uit naar plekken waar je terechtkan als je na dit project met fietsen en fietsbeleid bezig wilt blijven.
Is er meer fietsnieuws dan anders dit jaar?
Deelfietsen, speed pedelecs, regels en regelingen voor de fietser - is er meer fietsnieuws dit jaar? Ik probeerde het even snel na te gaan, maar kom er niet goed uit. Wat ik wel zie, is dat fietsen elke zomer een trendonderwerp is, ook als je de grote wielerrondes erbuiten laat.
Die zomertrend is wel te verklaren: het Haagse nieuws valt weg, journalisten gaan ook op vakantie en degenen die in de zomer doorwerken mogen zich aan onderwerpen wijden dicht bij hun eigen ervaring en interesses (wat we bij De Correspondent altijd al doen).
En fietsen doen mensen het liefst bij mooi en droog weer. Op Google Trends zie je ook dat er in de zomer meer op het woord fiets wordt gezocht.
Wie ontwerpt het inklapbare fietszitje?
In mijn verhaal van vorige week - het gesprek met verkeerskundige Roland Kager over de treinfietscombinatie - schreef ik: dit jaar komen er maar liefst zesduizend OV-fietsen bij, bovenop de 8.500 die er al zijn. De NS verwacht dat er in 2017 maar liefst 3 miljoen ritjes op worden gemaakt.
De nieuwe fietsen worden geplaatst waar er meer vraag dan aanbod is. En de vraag is het grootst in Amsterdam, Utrecht en Den Haag, vertelt de woordvoerder van NS Fiets Sabine van Baalen mij.
Ik ben een frequente treinfietser en stuurde haar voor de grap ook even de foto hieronder, van mijzelf en mijn zoontje, van afgelopen zondag, toen we op de OV-fiets vanaf station Leiden CS naar een feestje in Oegstgeest gingen. Dat zitje waar mijn zoontje op zit kun je niet huren bij een OV- fiets: ik kocht het tweedehands, en het bleek heel handig in één klik op elke willekeurige fiets te zetten.
Ik vroeg waarom ik zoiets niet kon huren: dat zou nog veel handiger zijn. Bij NS Fiets hebben ze meerdere redenen: ‘Veiligheid, weinig tot geen vraag, operationeel niet passend.’
Wat ik me afvraag: zou een deelfietsenbedrijf dat wél de ruimte heeft om te experimenteren tot diezelfde conclusie komen? Het beviel bij ons in elk geval veel beter dan de bus. Zolang je deze zitjes niet kunt huren bij een deelfiets zou ik dankbaar zijn als iemand een inklapbaar zitje ontwerpt of al heeft ontworpen, dat je ook nog op je rug kan dragen.
Drie verhalen en twee fotoseries van elders
Het sneeuwde naast kort nieuws ook bijzondere producties over fietsen en mobiliteit afgelopen week:
- Waarom zelfs de hyperloop je reistijd niet zal veranderen: een mooi denkstuk in The New York Times over een van de dingen die ik als grootste ontdekking heb ervaren in de serie Fiets vs. File: reistijd is niet een probleem om op te focussen. Je kunt allerlei redenen hebben om een hyperloop te willen maken, maar als je straks in Casablanca kan wonen en in Parijs kan werken, dan wordt je leven daar niet per se veelvormiger van.
- Hoe zou de ideale fietsstad eruitzien? Voorpublicatie uit het nieuwe boek Velotopia van de in Nederland woonachtige fietsexpert Steven Fleming. Citaat: ‘Velotopia heeft een klein, maar efficiënt [...] elektrisch wagenpark. Ze kunnen maximaal 15 kilometer per uur zodat ze nooit harder gaan dan het fietsverkeer. Desondanks profiteren ze van de soepele verkeersdoorstroming in de stad. Ze hoeven nooit te remmen of te stoppen, zodat de verbindingssnelheid veel hoger ligt.’ (The Guardian)
- En mijn nieuwe fietsvakantiedroom is: dit doen. Vanaf mijn zadel naar zeehondjes onder water kijken, al fietsvarend bij Noorwegen. Overigens kan fietsvaren, zo vertelde Pablo Pinkus mij, ook nog zo, of zo.
Dan nog twee fotoseries:
- The Transcontinental Bike Race, een soort Paris-Dakar voor fietsers (België-Griekenland).
- Vlak voor de opening van de reuzenstalling op Utrecht CS, prachtige foto’s van de mannen die de stalling oppoetsten.
Pablo, Roland, René en Marco, dank voor jullie tips!
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
