Beste,
Hoeveel talentvolle, maar laatrijpe voetballers lopen er rond in de lagere divisies van het voetbal?
Laatrijpers zoals Mikkel Mena Qvist, over wie ik deze week schreef. Qvist speelde jaren in de jeugdopleiding van een grote Deense club, maar haalde uiteindelijk het eerste elftal niet.
Ook andere ploegen hadden geen interesse in hem als negentienjarige. Hij ging spelen bij een club op het niveau van de Nederlandse hoofdklasse, en volgde een opleiding tot basisschoolleraar. Zijn droom om profvoetballer te worden spatte uiteen, zoals voor zo veel spelers op die leeftijd.
Maar anders dan veel spelers, anders dan vrijwel alle spelers, keerde Qvist vier jaar later terug in het profvoetbal - in de Deense eredivisie, de Superliga, bij AC Horsens.
En daar is hij nu basisspeler - mede dankzij zijn bijzondere wapen. Qvist heeft een inworp die, in de woorden van zijn coach, ‘van hier tot Londen’ reikt. Waarmee hij keepers van tegenstanders de stuipen op het lijf jaagt.
De Houston Rockets zijn on fire
Iets anders. De Golden State Warriors zijn al enkele jaren veruit de beste ploeg van de Amerikaanse basketbalcompetitie.
Zo sterk zijn de Warriors, dat sommige ploegen zich de vraag stelden of het überhaupt zin had om de strijd met ze aan te gaan. Was dat niet onbegonnen werk?
Is het niet verstandiger om je te richten op de tijd dat de Warriors over hun hoogtepunt heen zijn - als Stephen Curry, Kevin Durant en Klay Thompson het niet meer kunnen?
Eén ploeg antwoordde nee en nee op die vragen: de Houston Rockets.
De Rockets contracteerden deze zomer de sterspeler van de Los Angeles Clippers, Chris Paul, een point guard, terwijl de Rockets op die positie al hun eigen sterspeler hadden staan, James Harden.
Dat leidde tot opgetrokken wenkbrauwen. Kon dat wel samengaan, twee ster-point guards in één team? Zouden de Rockets er wel beter van worden?
Het seizoen is pas 26 wedstrijden oud, maar het lijkt er sterk op dat de antwoorden op die vragen ja en ja zijn.
Sterker, de Rockets zijn momenteel aanvallend sterker dan elke andere ploeg in de NBA-geschiedenis, volgens een meetmethode van Basketball Reference.
Lees-, kijk-, luistertips
- Collega Jesse Frederik heeft een prachtige verhalenserie geschreven over de schandalige praktijken van de schuldenindustrie in Nederland. Er is ook iets anders: een nepschuldenindustrie. Bloomberg schreef een schitterend stuk over de strijd van Andrew Therrien, een handelaar die op een dag werd gebeld over een schuld die hij niet had. Gevalletje ‘they messed with the wrong guy.’ Therrien rekende op weergaloze wijze af met een heel nepschuldenimperium. Op mijn lijstje favoriete stukken van het jaar.
- Rory Smith van de New York Times schreef een prachtig verhaal over Stuart Taylor, een keeper die tegen wil en dank al bijna twintig jaar fulltime reservekeeper is.
- Mehmet Scholl is een ex-international en analist voor de Duitse televisie. Hij uitte in Der Kicker weer eens kritiek op de nieuwe generatie trainers, zoals Domenico Tedesco. ‘Ze zijn niet werkelijk in de mensen en de voetballers geiïnteresseerd,’ generaliseerde Scholl erop los. Der Spiegel publiceerde een zeer korte maar scherpe analyse. Die Zeit analyseerde op gelijksoortige wijze al eens wat er allemaal voor Sepp Blatter sprak als baas van de FIFA.
- Louis van Gaal zat afgelopen zondag aan tafel bij FOX Sports. Interviews met Van Gaal stellen zelden teleur, en dus ook nu niet. Hij brak een lans voor een jonge technisch directeur bij de KNVB, zoals hij al eerder in NRC Handelsblad deed.
- Paul Merson, ex-profvoetballer, probeerde zo veel mogelijk songtitels van Oasis in zijn tv-commentaar te verwerken. Vraag niet waarom, lach gewoon.
- Sinds deze week heeft de wereld een nieuwe beste schaker: Google’s Alpha Zero, een zelflerend computerprogramma, dat zetten doet die een menselijke schaker nooit zou overwegen. ChessBase heeft er een leesbaar stuk over. Leuk in deze context: het stuk van Garry Kasparov uit 2010 over de samenwerking tussen mensen en computers in het schaken.
- Daryl Morey - de general manager van de Houston Rockets - heeft de prettige gewoonte vaak interviews te geven. Die zijn doorgaans onderhoudend. Deze komt uit een lunchroom in Beverly Hills.
- Gedragseconoom Richard Thaler kreeg de Nobelprijs voor Economie. De speech waarmee hij de prijs in ontvangst nam, is zeer de moeite. Thaler - hij schreef uitgebreid over American Football - begint vanaf de achttiende minuut.
- David Sullivan - mede-eigenaar van West Ham United - gaf een interview aan The Guardian. Het goede nieuws is dat hij open is. Het minder goede nieuws - met name voor supporters van de club - is dat ze nu zeker weten dat hun club slecht wordt geleid.
- Mark Tuitert en Niels Kerstholt wilden een paar jaar geleden een schaatswedstrijd buiten de schaatsbond om organiseren. Dat mocht niet van de bond, maar de schaatsers stapten naar de rechter. De Europese Commissie oordeelde vorige week dat dat wel had moeten mogen. Voor wie precies wil weten wat de gevolgen zijn, lees de analyse van Ben Van Rompuy en Antoine Duval van het Asser Instituut.
- Een van de geheimen van sportsucces? Het klinkt niet sexy, maar steun vanuit het gezin is cruciaal, zoals blijkt uit dit portret van zwemmer Jesse Puts.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!