Beste,

Zwangerschap lijkt me al niks sinds ik op negenjarige leeftijd Ridley Scotts alien uit Alien (1979) een mens van binnenuit op zag eten om daarna uit diens buik te barsten.

En ik merk dat dat sentiment de laatste jaren op steeds minder onbegrip stuit. Dat lijkt niet per se te liggen aan die ‘chestburster scene’, maar ik had nooit helder voor ogen aan wat dan wel.

Tot ik afgelopen week op een congres over voortplantingstechnologie in Londen was. Getiteld: Biotechnologen en bio-ethici in conclaaf over

Daar sprak ook filosoof Anna Smajdor van de Universiteit van Oslo. Haar stelling: ‘Het is embryotech of niks!’

Smajdor voorziet niets minder dan het einde van onze seksuele voorplanting. Want, ‘reproductie door seks is simpelweg onverenigbaar met westerse waarden.’ Denk aan eindeloze educatie, economische welvaart, stabiele relaties en gelijkheid van de geslachten.

Cijfers staafden haar verhaal enigszins. Het aantal jonge moeders neemt af, het aantal oude moeders neemt toe – en daarmee het aantal ivf-behandelingen en het aantal miskramen.

Totaal nieuw perspectief voor mij, maar ik snap het. Eer je alles rond hebt in deze prestatiemaatschappij zijn je eitjes verpieterd. (Een vrouw maakt geen nieuwe eicellen aan in haar leven, die worden alleen maar ouder.) Dan is embryotech essentieel. Toch?

Wat is ook de zin van zwanger-zijn?

Met het einde van baby’s-door-seks alsook het geboortefeest van de Heer en gewoon om Kees van der Staaij te jennen – die laatst aan de hand betoogde dat ook het ongeboren leven bescherming verdient – tip ik jullie graag de volgende louterende verhalen:

  • Het is beter om nooit geboren te worden. Stop toch met baby’s baren, parafraseer ik bio-ethicus David Benatar. Want een betere manier om lijden te voorkomen is er niet. Doodgaan is vervelender dan leven, dus gaan we er maar mee door. Maar als voor de keus gesteld, is het beter om nooit te hebben bestaan. ‘Verplichte lectuur voor mensen die geloven dat voortplanting gerechtvaardigd is,’ aldus een lezer. Zeer boeiend interview met Benatar in
  • Zwangerschap is oorlog tussen moeder en kind. Kinderen wonen hun moeder totaal uit. Neem de moederspin, wier baby’s haar levend opeten. Ook de mensenbaby wil altijd meer. En nergens is diens inherente wreedheid duidelijker dan in de baarmoeder. Het embryo vreet wild om zich heen op de strooptocht naar slagaders om zijn honger te stillen. Afijn. Dit stuk op Aeon maakt korte metten met dat je nog restte rond de zwangerschap.
  • Waarom eigenlijk geen post-natale abortus? Een rechtsfilosoof rechts van mij op het embryocongres tipte me deze leuke paper die stelt dat het doden van een reeds geboren baby op dezelfde gronden waarop je ook een foetus zou aborteren – zeg: het heeft – ethisch gezien geheel verdedigbaar is. Als de sociale, psychologische of economische kosten te hoog zijn verdienen ook deze ouders een uitweg, aldus de auteurs in het

Toch wel fijn: babynautilussen

Laatst interviewde ik Danna Staaf, schrijfster van het boek Squid Empire, over hoe inktvissen lang voor de dinosaurussen deze planeet bestierden. Dat opende me de ogen voor de nautilus, een prehistorische inktvis, die nog altijd gemoedelijk ronddobbert.

Als kunsthistorica ken ik de nautilus vooral van zijn schelp – eeuwen een Uiteraard is de nautilus met door precies die schelp.

Dus wil het Monterey Bay Aquarium in Californië baby-nautilussen gaan kweken. Dat is nog nooit gelukt. Nautilussen zijn dan ook vrij typische beestjes, getuige met een Monteray-aquarist. Alleen al dit: een gemiddelde inktvis verblijft twintig dagen in zijn eitje, de nautilus een maand of twaalf à veertien.

Maar Monterey Bay heeft goede hoop en gaf onlangs dit schitterende filmpje vrij van hun kweek-mini-nautili:

YouTube
Het Monterey Bay Aquarium in Californië hoopt baby-nautilussen tot wasdom te voeren.

Op de hoogte blijven van m’n avonturen in niet-mensland? Ik schrijf over die andere 99 procent van de wereld: van pluizige pauwspin tot mens-varken-hybride. In deze mail houd ik je geregeld op de hoogte van vragen die ik heb, stukken die ik schreef of mooie wetenschapsverhalen van anderen. Schrijf je hier in voor mijn wekelijkse mail