De Correspondent
Lex Bohlmeijer - in gesprek met Fransje Molenaar
SoundCloud
Interview

Agadez is een lemen stad van 200.000 inwoners in de Sahara. Het is een bijzondere, aardse plek. Omgeven door het niets. Van oudsher is de stad een knooppunt van wegen waar levendig handel gedreven wordt. Stammen komen er samen. Het is het kruispunt voor de transportroutes van de nomaden die vroeger reisden met kamelen, tegenwoordig met fourwheeldrives.

Het is deze oude economische structuur die de laatste tijd ernstig verstoord is geraakt. Nota bene dankzij bemoeienis van de EU. Hoe zit dat precies?

De EU probeert haar zuidgrens te verplaatsen, door migranten al buiten de eigen grenzen tegen te houden. Onderzoeker Fransje Molenaar van instituut onderzocht in Agadez wat dit EU-beleid om migratie te stoppen lokaal voor gevolgen heeft. In mijn podcast vertelt ze meer over wat ze aantrof (Lees je liever?

In de podcast hebben we het ook over oplossingen. Er is geen quick fix. Maar duurzaam migratiebeleid is wél mogelijk. Dat betekent dat migratie beheersbaar wordt, dat je niet bijdraagt aan mensenrechtenschendingen, maar juist aan economische ontwikkeling op de lange termijn. Want er is - en dat is het goede nieuws - meer dan genoeg kapitaal voorhanden: sociaal, economisch en politiek-institutioneel.

Midden in de woestijn wordt de Europese grens bewaakt. En dit zijn de gevolgen Nederland en de Europese Unie proberen migratie vanuit Afrika tegen te gaan door deals te sluiten met landen op belangrijke migratieroutes, die daar miljoenen euro’s voor ontvangen. Niger is zo’n land. In deze explainer leg ik uit wat het effect ter plekke is. Lees Fransjes explainer