Beste,
Er is altijd wel een groter probleem, een zichtbaarder probleem, of een groepje gerelateerde problemen dat je ergens eigenlijk niet los van kunt zien. Zoveel is mij wel duidelijk na drie jaar schrijven over ‘niet-menselijk leven’ – en zijn problemen.
Kernprobleem blijft dat er van alles vroegtijdig sterft door menselijk toedoen: koralen, vissen, insecten, mangrovebossen. En dat dat vroeg of laat ook onze economische belangen schaadt, waar het ons allemaal om te doen was.
Vaak vraag ik me hardop af: welke activiteit veroorzaakt de grootste problemen? Waar moet mijn – en dus jullie – aandacht heen? Wat stoppen we als eerst? Overbevissing, microplastics, oceaanverzuring, eutrofiëring? Valt er nog iets af te schuiven op agressieve zeesterren? Waar is het overzicht? Waar is het taartdiagram?
Zei een milieukundige laatst:
‘Oh, je bedoelt die planetary boundaries van Johan Rockström?’
‘Rock-wie?’
Planeet met 9 problemen
Mijn klimaatcollega kende het al, er zijn meerdere TED-talks over, het is de basis van de ‘donuteconomie’ waar een tijdje terug iedereen mee bezig was – maar ik had het compleet gemist: de negen planetaire grenzen waar de mens binnen moet blijven voor een mensvriendelijke planeet, in taartpunten, inclusief urgentiekleur:
Een concept uit Zweden. Bovenstaand een eerste, zwaar bekritiseerde versie uit 2009. Er is ook een tweede versie uit 2015 en de derde variant staat op de planning voor 2020. Maar deze 22 mei, hoop ik – samen met infographicmaker Leon de Korte en milieukundige Sarah Cornell van het Stockholm Resilience Centre – een soort versie 2.5 te publiceren. Want die dag vieren we de Internationale Dag van de Biodiversiteit!
Taartpuntjes zijn leuk, maar hoe gaat het concreet met al die biodiversiteit? Nou, daarover kwam deze maandag een 1.800 pagina’s tellend rapport uit van het IPBES – spreek uit: ‘ip’ als in ‘hip’ en dan bes – waar ik diezelfde meidag over uitwijd.
(IPBES, of het Intergouvernementeel Platform voor Biodiversiteit en Ecosysteemdiensten, is een soort IPCC, maar dan niet alleen voor het klimaat, maar voor álle planeetbedreigingen.)
Natuurtje factuurtje
Er is al veel te lezen en te zien over de wetenschappelijke tour de force van ruim 450 experts uit 50 landen, die sinds 2016 samen 15.000 verschillende bronnen bekeken en zo het meest volledige rapport over de staat van de natuur ooit optikten: het Global Assessment Report on Biodiversity and Ecosystem Services.
Het rapport stelt dat er een miljoen verschillende soorten met uitsterven bedreigd zijn. Media vragen: hoe erg is dat?
- The Guardian: ‘Loss of biodiversity is just as catastrophic as climate change’
- Nature: ‘Humans are driving one million species to extinction’
- The New York Times: ‘Humans Are Speeding Extinction and Altering the Natural World at an ‘Unprecedented’ Pace’
- NRC: ‘Natuurtop in Parijs: soorten sterven in steeds hoger tempo uit’
Het grootste probleem is dat met het uitsterven van soorten er ook allerlei ecosysteemdiensten wegvallen, die die soorten leveren. Denk aan insecten die poep verwerken, plankton dat zuurstof maakt, mangrovebossen die kustlijnen beschermen, wormen die de bodem omwoelen, enzovoorts. In betogen om de natuur te ‘redden’ wordt het vaak gegooid op welbegrepen eigenbelang.
Deze gouden langoer is ook bedreigd. Geen idee wat zijn of haar functie is – het is de laatste vraag die in me opkomt als ik dit filmpje zie.
Planeetcrisis voor beleidsmakers
Het IPBES-rapport was zelfs de opening van Nieuwsuur. Nederlandse biologen reageerden verheugd. De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit Carola Schouten had al een reactie klaar: biodiversiteit, heel belangrijk, ze werkt eraan.
Ecoloog Patrick Jansen van de Universiteit Wageningen benadrukte daarop dat wat Schouten verstaat onder ‘eraan werken’ in de verste verte niet in de buurt komt bij wat IPBES stelt dat er gebeuren moet om het sterftij te keren.
Want IPBES wil naar een economie toe waar productie nooit ten koste gaat van biodiversiteit. Een rapportsamenvatting van veertig pagina’s moet hiertoe houvast bieden aan beleidsmakers. Maar liefst 132 landen keurden dit werkje de afgelopen dagen zin per zin goed.
Hoe ziet zo’n economie eruit? Volgens planeettaartman Johan Rockström himself zijn er sowieso vijf maatregelen die ambtenaren aller landen nemen moeten om zowel iedereen uit de armoede te trekken, als rekening te houden met de negen grenzen aan onze consumptiedrift.
Hij gaf er laatst een TED-talk over.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!