Wereldwijd lijden steeds meer mensen honger, en de oorlog in Oekraïne doet daar een grote schep bovenop. David Beasley, directeur van het World Food Programme (WFP) van de Verenigde Naties, noemt het ‘verreweg de ernstigste mondiale voedselcrisis sinds de Tweede Wereldoorlog’.
De schok door de oorlog in Oekraïne – een van de graanschuren van de wereld – komt bovenop problemen die de coronapandemie veroorzaakte. Daardoor lijkt het alsof deze voedselcrisis vooral domme pech is.
Maar dat is niet zo. Al in 2015 boog de curve van het percentage hongerige mensen, na decennia van daling, ineens weer omhoog. En dat percentage is sindsdien verder gegroeid.
Dat komt niet omdat er te weinig voedsel is, maar doordat voedsel geproduceerd wordt in een beperkt aantal landen, en de productie daar in handen is van een steeds kleiner groepje megaconcerns. Volgens een schatting hebben vier bedrijven maar liefst 90 procent van de wereldhandel in graan in handen.
Dat maakt het voedselsysteem fragiel. Sterker nog, het vertoont akelige gelijkenissen met het financiële systeem van vóór de bankencrisis in 2008, schrijft George Monbiot in The Guardian.
/dc-useruploads-images/b47cb8e5d80c4d8dbdaca188ffaea6e0.png)