Recept voor: Een Totalitaire Mediacratie (4 gangen).
Keuken: Westers.
Bereidingstijd: ca. 40-50 jaar.
Basisbenodigdheden: commerciële massamedia, een snufje terreur, een paar ideaalvervangers (materiële welvaart, plat vermaak).
Voor 16 à 17 miljoen personen.

Voorgerecht – Uitgeholde politiek gevuld met economische blabla
Neem de politiek en haal met een dunschiller laagje voor laagje de moraal eraf. Schil net zolang tot alleen een visieloze technocratie over is gebleven. Doe ondertussen een paar economische dogma’s (productiviteit, efficiëntie, groei), wat holle managementfrasen (co-creatie, participatiesamenleving) en een scheut vrijemarktideologie in een blender en mix tot een hardnekkige gelei. Neem een appelboor en haal nu het hart uit de politiek. Vul het ontstane gat met de economische gelei en laat even in de koelkast hard worden. Besprenkel tot slot alles met bbp. Garneer met bezuinigingen en serveer als vooruitgang.

Variatietip! Doe hetzelfde met de zorg, het onderwijs, het openbaar vervoer, de woningmarkt en de informatievoorziening.

Tussengerecht – Loze beloftentapas met een zuurtje
Neem een grote zilveren schaal en leg daarop de mooiste beloftes die je op voorraad hebt: solidaire zorg, excellent onderwijs, een riant pensioen, doorstroming op de woningmarkt, eerlijkere welvaartsverdeling, meer koopkracht voor iedereen, honderd procent duurzame energie. Geef vooraf een zure appel om doorheen te bijten. Haal dan subiet de schaal van tafel.

Hoofdgerecht – Gekweekte angsthaas op een bedje van opgeklopte gevaren
Verwarm de massamedia voor op 220 graden. Neem een nagenoeg verwaarloosbare dreiging, pel zoveel mogelijk de context eraf en snij in hapklare incidenten. Pureer tot een nauwelijks nog te definiëren substantie en giet in een beslagkom. Pak een spatel en klop de verwaarloosbare dreiging op tot ‘substantieel.’ Doe de dreiging in de massamedia en laat nog eens (Pas op! Deur niet tussentijds openen: in aanraking met realiteitszin zakt het in). Breng nu de angst tot een kookpunt en voeg al roerend mooie woorden over vrijheid van meningsuiting toe. Wanneer die eenmaal zijn gestold, Besprenkel deze tot slot met bangmakende

Dessert – Tarte tatin van vergeten problemen
Neem een aantal echte problemen – klimaatverandering, schrijnende ongelijkheid, ecologische destructie, armoede –, sla ze plat met een deegroller en druk ze allemaal Versier ze met allerhande triviale weetjes en dien op als zoethoudertje. (Dranktip: zoveel mogelijk).

Recept voor: Een Totalitaire Mediacratie (viergangenmenu) Men neme: commerciële massamedia, een snufje terreur, een paar obscure oproepen tot waakzaamheid, afgeblust met plat vermaak. Lees hier mijn column over de Totalitaire Mediacratie terug Waarom terreur niet tegen de democratie opgewassen is Het slechte nieuws na de tragische gebeurtenissen in Parijs luidt: terreur kan de vrije samenleving de das omdoen. Het goede nieuws: of ze daarin slaagt, is volledig aan ons. Lees hier mijn column over de aanslag in Parijs terug Waarom terrorisme niet de wereld uit te bombarderen is Nu ook Nederland het vuur geopend heeft op IS in Irak, dringt zich de vraag op of de oorlog tegen terrorisme op deze manier wel te winnen is. Het wordt tijd voor een langetermijnvisie die ons bevrijdt van het schijndilemma: grijpen we in of niet? Lees hier mijn essay over de wortels van terrorisme terug