Lieve oom Jan,

 

Dat de tijdgeest blijft veranderen,

blijft vernieuwen en meanderen,

is voor een man van uw leeftijd en uw stand

vast niet heel plezant.

 

Wat vroeger nog correct was

wat u in Kuifje en Donald Duck las

is nu opeens fascistisch

superkwetsend en racistisch!

 

De Sint snapt: dat is lastig

en dus blijft u standvastig,

u vertrouwt op het gevoel:

‘Als ik het maar goed bedoel!’

 

Want u weet: u bent een goed mens

al overschrijdt u soms een grens

bij een nicht of buitenlander;

je mag toch wel lachen met een ander!

 

U noemt Li Na een ‘geisha-meid’.

Gaan de lichten uit, bent u Quincy kwijt,

Ruben is een randdebiel,

En onze Freek een homofiel.

 

‘Vrouwen achter het fornuis!’

U bent gewoon de leukste thuis,

ook al noemt u ze zo zwart als roet,

u bedoelt het wel goed.

 

Dat u ieder jaar geniet

van uw rol als Zwarte Piet,

dat doet u zeker niet

omdat u er een stereotype in ziet!

 

Niemand betwijfelt uw intentie

en bij deze interventie

pretendeert niemand de absentie

van uw benevolentie.

 

Want dit is onze claim:

niet wat u bedoelt is het probleem,

maar ook een grapje heeft een frame,

bevestigt een bestaand systeem.

 

U kadert een mens als buitenlander

en maakt van hem ‘de ander’

geen volwaardig Nederlander,

u labelt hem als tegenstander.

 

Het misverstand, wijdverspreid

van vermeende superioriteit

van de blanke mannelijkheid

raken we zo dan ook nooit kwijt.

 

Er is een soort voortschrijdend inzicht,

en bekeken in dat licht

krijgt zo’n opmerking gewicht

waardoor hij pijnlijk ligt.

 

Het beeld dat u zo schetst

- die bal die u daar ketst,

terwijl u jolig maar wat zwetst - 

is er één dat mensen kwetst.

 

Het lijkt een heuse trend:

als je op een bepaald moment

tegen een man zegt dat hij schendt,

grote kans dat hij ontkent.

 

Hij voelt zich beoordeeld

en het klopt niet met zijn zelfbeeld:

‘Je hebt je sowieso verbeeld

dat er hier iets kwetsends speelt.’

 

Alsof intentie alles oké zou maken.

‘O verkeerd begrepen, tijd om de hetze te staken.’

‘Gewoon een kwestie van verschillende smaken.’

Alsof je iemand niet per ongeluk kan raken.

 

Oom, u raakt.

U doet dat welbespraakt

en ik weet dat het u vermaakt, 

maar ik had liever dat u ‘t staakt.

 

Elke keer is Li Na weer van streek

Om nog maar te zwijgen over Freek,

Ruben vindt dit niet oké

En ook Quincy is er klaar mee.

 

Want, lieve oom Jan,

 

Ook als een jachtgeweer per ongeluk afgaat

is het de schutter die voor de gevolgen instaat.

 

Liefs,

Sint en Piet

en Quincy

en Ruben

en Freek

en Li Na

en de rest van de familie