Oké, stel je voor.

Er is in Nederland een geheimzinnige organisatie van islamitische jongeren. De organisatie heeft afdelingen in alle grote steden. Onder haar leden verspreidt ze al decennia middeleeuwse ideeën over bijvoorbeeld de positie van vrouwen. De moslims maken lijsten van ‘gore wijven’ met wie ze seks willen.

Intern gebeuren de gruwelijkste dingen: vernedering en mishandeling zijn aan de orde van de dag. Een enkele keer overlijdt zelfs iemand tijdens het inwijdingsritueel. Maar de meeste incidenten worden in de doofpot gestopt; de leden moeten een zwijgcontract tekenen. Er is bovendien sprake van interne rechtspraak - een soort sharia, zeg maar.

De moskee die banden blijkt te hebben met deze club, wuift ‘de incidenten’ weg als een interne aangelegenheid. Als er weer iemand in het ziekenhuis is geslagen, meldt een woordvoerder: ‘Wij zien dit als een uitzonderlijk incident. De invloed van de moskee is beperkt.’ Zodra er kritiek klinkt vanuit de samenleving klagen de moslims dat het vervelend voelt om als ‘minderheidsgroep’ te worden weggezet.

En o ja, de jongerenvereniging wordt via de moskee fors gesubsidieerd. Met belastinggeld.

De meeste incidenten worden in de doofpot gestopt; de leden moeten een zwijgcontract tekenen

Hoe zouden we op zoiets reageren? Ik denk ongeveer zo: Geert Wilders zou schuimbekkend tekeer gaan tegen deze ‘haatpaleizen.’ Pauw en De Wereld Draait Door zouden avond na avond praten over de bedreiging die de moslimjongeren voor ‘onze cultuur’ vormen. Premier Mark Rutte zou duidelijk stelling nemen: dit gedrag hoort niet bij ‘onze manier van leven.’ En de politie zou natuurlijk hard ingrijpen.

Wie ook maar één vergoelijkende opmerking zou maken, wie ook maar eventjes zou suggereren dat dit nu eenmaal de leeftijd is, boys will be boys, en al dat soort prietpraat - die zou met pek en veren worden overgoten. Zulke politieke correctheid, dit laffe wegkijken, dat accepteren we niet meer in Nederland.

Dit gebeurt echt in Nederland

Maar vervang ‘moslims door ‘studenten,’ ‘haatpaleis’ door ‘sociëteit’ en ‘moskee’ door ‘universiteit’ en hee - over een mooi stukje Nederlandse cultuur. Om precies te zijn: de Groningse studentenvereniging Vindicat. Ineens gaat het niet meer over mishandeling door achterlijke barbaren, maar over ‘ontgroening,’ oftewel, een respectabele Hollandse traditie. Die middeleeuwse haatideologie verandert - huup, huup, Barbatruc - in een gevalletje, ‘ach, ach, zo gaat dat toch onder studenten, niets aan de hand.’

Deze studentencultuur is zelfs zo mooi dat ze op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed Incidenten bij zo’n vereniging schrijven we niet toe aan de hele groep - dat zou dom generaliseren zijn. Laat staan dat een politicus of bestuurder ingrijpt als er een keertje iets misgaat.

Een woordvoerder van de Rijksuniversiteit Groningen deze week na een mishandeling, uh, ‘uitzonderlijk incident’ bij Vindicat dat dit een ‘interne kwestie’ is. ‘Ze moeten het zelf afhandelen en oplossen.’ Ook als het gaat om geweld. ‘De invloed van de universiteit is beperkt.’

Logisch natuurlijk: die jongeren moeten later ook zelf verantwoordelijkheid nemen. Bijvoorbeeld als er weer eens gefraudeerd en gegraaid is door collega-bankiers of advocaten die echt totáál niet symbool staan voor de hele bedrijfscultuur. Dat studentenleven is, kortom, een prachtige voorbereiding op het echte leven.

Onze manier van leven

Mocht dit alles een beetje hypocriet klinken, dan komt dat misschien doordat Nederland een beetje druipt van hypocrisie.

Dat is onze manier van leven. Och, wat waren we boos over die afschuwelijke treitervlogger Ismail Ilgun (die trouwens geen strafblad heeft en recent zijn excuus maakte). Maar StukTV, dat razendpopulaire van drie heerlijke Hollandse knullen die inbreken, vandaliseren en brandstichten? Dat mag samenwerken met RTL en een reeks grote adverteerders. Maakt niet uit dat cameraman Thomas van der Vlugt zeventien aantekeningen van de politie heeft. Boys will be boys.

Mocht dit alles een beetje hypocriet klinken, dan komt dat misschien omdat Nederland een beetje druipt van hypocrisie

Toen de schrijver Arjen van Veelen als een van de weinigen dat vloggers als Ismail Ilgun in feite gewoon Rutger Castricum van PowNed nadoen, alleen dan zonder subsidie, werd hij door de cabaretier Arjen Lubach. ‘Kap eens met dat quasi-proza over de romantiek van de achterkant van de samenleving.’ Hahaha.

Het was natuurlijk niet de bedoeling dat Van Veelen iets uitlegde over de armoede en honger (ja, honger) in de achterstandswijk van Ilgun. Echt doodvermoeiend, al die linkse wegkijkers die alles vergoelijken en al die moslims die in een slachtofferrol wegkruipen.

Of nu ja, soms mag je natuurlijk wel even het slachtoffer zijn. Als je een witte, mannelijke student bent bijvoorbeeld. Toen er ophef ontstond over de ‘bangalijst’ met 22 ‘gore wijven’ die ‘met hun kut over een kanon’ moesten worden getrokken, reageerde een van de leden van Vindicat verongelijkt. ‘We worden allemaal over één kam geschoren.’ Echt een schande dat dit zeer ongebruikelijke incident werd gebruikt om de hele studentenvereniging in een kwaad daglicht te stellen.

‘We hebben nu een idee,’ en dit is een letterlijk ‘hoe het voelt om een minderheidsgroep te zijn.’

Wil je een seintje ontvangen zodra mijn volgende nieuwsbrief verschijnt? Als correspondent Vooruitgang probeer ik de actualiteit vanuit een historisch perspectief te belichten. Meer lezen? Geef je dan hieronder op. Ik stuur je een e-mailtje als mijn nieuwe nieuwsbrief verschijnt. Geef hier je e-mailadres op

Meer lezen?

Hoe de mediacratie haar eigen treitervloggers baart Het opvallendst aan moderne geweldplegers, of ze nu treitervlogger of terrorist zijn, is hun ongeëvenaarde mediabewustzijn. Hun daden zijn het ultieme persbericht, met media-aandacht als belangrijkste doel. De samenleving reageert door stapje voor stapje fundamentele grondrechten uit te kleden. En wij staan erbij en kijken ernaar. Lees het verhaal van Rob hier terug Het ‘haatpaleis’ in Gouda staat er al jaren Vorig jaar was er de nodige ophef over de aangekondigde bouw van een zogenoemde megamoskee in Gouda. Ik bracht mijn tienerjaren in Gouda door en dacht: zo'n gebouw staat er toch al lang? Lees het verhaal van Karel hier terug