Vandaag precies een jaar geleden lanceerden we een openbare zoektocht naar wat wij noemden ‘divers talent.’ Want voor een medium dat de verteller net zo belangrijk vindt als het verhaal, is een divers auteursbestand van essentieel belang.

We krijgen geregeld de vraag: hoe staat het daar nu mee?

Onze openbare zoektocht heeft veel ‘divers talent’ op ons pad gebracht. Vele honderden e-mails met tips en sollicitaties kwamen bij ons binnen. Een vaak gemailde opmerking: ‘Ik dacht dat jullie niet op mij zaten te wachten in dat witte bolwerk van jullie.’

Een pijnlijke en vooral leerzame constatering - voor ons. Maar, dit was het goede nieuws: ditmaal werd er gelukkig wel gemaild. En hoe: we kwamen handen tekort om iedereen van een goed antwoord te voorzien.

Veel van de talenten die we hebben leren kennen, zijn intussen voor ons aan de slag gegaan. We konden een van de twee open plekken op de redactie invullen en hebben ruim vijftien nieuwe freelancers kunnen verwelkomen.

In deze update vertel ik je wat we leerden in het afgelopen jaar, en - het belangrijkste - welke (gast-)correspondenten intussen aan de slag gegaan zijn. Onderin het stuk lees je over de volgende ronde van ons trainingsprogramma, dat tot eind 2017 alleen openstaat voor aspirant-journalisten met een biculturele achtergrond.

Voorbij de cijfers

Toch voelt het ergens ongemakkelijk om als het ware te ‘pronken’ met mensen die we vonden op basis van hun achtergrond. Dat doen we immers ook niet met onze correspondenten van Amerikaanse, Slowaakse, Griekse of Surinaamse komaf. En we zijn met al onze natuurlijk even blij.

Het voelt ergens ongemakkelijk om als het ware te ‘pronken’ met mensen die we vonden op basis van hun achtergrond

Het zou ook nog eens onbedoeld de suggestie kunnen wekken dat ons project nu ‘af’ is. Alsof ons werk erop zit en we weer over kunnen tot de orde van de dag.

Toch schrijf ik dit. Want we hebben onze leden beloofd over ons journalistieke proces. En daar maakt de samenstelling van ons auteursbestand deel van uit.

Maar wat zeggen zulke cijfers als je niet weet wat zoiets abstracts als ‘meer diversiteit’ nu echt met een platform doet? De waarheid is: dat wist ik ook niet toen ik onze zoektocht aankondigde. Je kent nu eenmaal je eigen blinde vlekken niet.

Meer perspectieven en meer betrokken journalistiek

Wat ik in elk geval leerde: meer diversiteit betekent meer perspectieven op de wereld om ons heen. En meer betrokkenheid bij die wereld.

Want voor veel auteurs die we tijdens onze zoektocht leerden kennen, bleek het wereldnieuws niet iets om wat van te vinden, maar iets wat je eigen leven - en dat van je vrienden en familie - direct raakt.

Die betrokkenheid leverde tal van mooie stukken op, die we anders niet zouden hebben gehad. Neem de vluchtelingencrisis, een van de grootste nieuwsthema’s van het voorbije jaar:

  • We konden op het hoogste punt van de vluchtelingencrisis twee stukken publiceren van die vanuit haar eigen ervaring als oud-vluchteling vertelde waar een asielzoeker die hier net aankomt wel of geen behoefte aan heeft.
  • We mochten, voor zijn boek hierover verscheen, ervaringen in een asielzoekerscentrum publiceren.
  • Een andere oud-vluchteling, formuleerde zeven verbeterpunten voor de Nederlandse omgang met nieuwkomers.

Maar er was meer. Een greep uit het aanbod:

Met stukken als deze konden we de wereld van meer context voorzien, beschreven vanuit de van onze auteurs. Precies zoals het in ons manifest verwoord staat.

Wellicht ten overvloede: persoonlijke betrokkenheid kan een aanbeveling zijn, het noopt natuurlijk ook tot journalistieke voorzichtigheid. Want hoewel we niet in objectiviteit geloven, geloven we wel in onafhankelijkheid.

En het is natuurlijk al helemaal geen must om alleen maar over je eigen achtergrond te schrijven. Laat staan dat we het auteurs verbieden om over andere thema’s dan de geijkte te schrijven. Achtergrond is belangrijk, maar het is slechts een van de vele kwaliteiten waar wij onze auteurs op uitzoeken.

Zo leerden we het afgelopen jaar ook kennen. Ze is intussen al een halfjaar fulltime aan de slag op onze redactie en schrijft op volstrekt originele wijze over ‘oud worden,’ ofwel het fenomeen vergrijzing.

Persoonlijke betrokkenheid kan een aanbeveling zijn, het noopt natuurlijk ook tot journalistieke voorzichtigheid

Waar ze in het verleden door redacties waar ze voor werkte op onderwerpen als radicalisering en vluchtelingen werd gezet, wilde ze ditmaal met een van haar andere fascinaties voor de dag komen. En dat pakt geweldig uit.

Ten slotte: ook ‘aan de achterkant’ van onze producties leverde onze zoektocht grote verbeteringen aan ons platform op.

schrijft nu niet meer alleen over kansenongelijkheid in het onderwijs, maar neemt nu een studente mee - Beylula Yosef - die op dit thema aan het afstuderen is.

Podcastmaker Romanee Rodriguez is podcasts met correspondenten gaan maken en Lex Bohlmeijer, onze eigen correspondent Goede Gesprekken, kwam via onze zoektocht bij tal van terecht.

Maar al die andere vormen van diversiteit dan?

Maar we wilden natuurlijk niet alleen diverser worden qua landen van herkomst van onze collega’s. Diversiteit zit ’m in tal van andere zaken, hoewel we niet voor niets prioriteit gaven aan de vertegenwoordiging van Nederlanders met een biculturele achtergrond.

We kregen dan ook geregeld vragen ‘hoe het met de verdeling tussen mannen en vrouwen zat’ en ‘tussen homo’s en hetero’s.’

Ook daarvan hebben we intussen werk gemaakt.

Zo hebben we er het afgelopen jaar ook voor gezorgd dat het aantal schrijvende vrouwen op de redactie even groot is als het aantal

En zo pakten we groot uit met een onderzoek naar de dat een stevige basis vormt voor structurele aandacht voor dit onderwerp.

Maar we brengen ook steeds meer stukken van correspondenten uit andere werelddelen, sinds we een hebben aangesteld die uit alle hoeken van de wereld stukken organiseert. We werken geregeld samen met een collectief van Afrikaanse journalisten. En we presenteerden onlangs onze eerste Engelstalige correspondent:

Verder wilden we ons als De Correspondent vaker laten zien. We zijn evenementen gaan organiseren buiten Amsterdam. Om te beginnen in en en naar wij hopen op steeds meer andere plekken.

We organiseerden waar we nieuwe auteurs hebben leren kennen. Zo gingen we al naar Antwerpen, Rotterdam, Maastricht en Nijmegen en spraken we in totaal ruim veertig journalisten met een verhaalidee.

Zoals deze aantoont: dat loont. De komende jaren is hier nog veel terreinwinst te boeken.

De volgende ronde van het Correspondent College staat voor de deur. Geef je op!

Dit voorjaar beleefden we ook de pilot van het Correspondent College, een traject om veelbelovende aspirant-correspondenten te trainen in onze werkwijze. We hebben dit traject tot eind 2017 alleen openstaan voor correspondenten met diverse achtergronden, om onze achterstand op dit gebied in te halen.

was de deelnemer van de pilot, is sinds kort de eerste deelnemer van het officiële Correspondent College.

We trainen op die manier ten minste drie talenten per jaar en dragen zo bij aan een oplossing voor weer een ander probleem: het feit dat opleidingen voor journalistiek van oudsher óók weinig diversiteit herbergen.

Vanaf 1 januari 2017 begint alweer de tweede officiële ronde van ons college. Je kunt je hier aanmelden, ook voor derde editie (vanaf mei).

Het Correspondent College zoekt aspirant-journalisten De bedoeling van het Correspondent College is om je te trainen in journalistiek à la De Correspondent. Onder begeleiding van onze correspondenten werk je in vier maanden tijd aan het ontdekken van je eigen journalistieke stem. Ben je geïnteresseerd? Mooi! We zien je sollicitatie graag tegemoet. Je kunt je tot en met 31 oktober 2016 aanmelden door het invullen van dit formulier

Zijn we dan nu tevreden? Is ons project diversiteit ‘af’ en kunnen we door naar het volgende project op onze planning? Nog lang niet.

Het komende jaar willen we vaker dan dit jaar ons gezicht laten zien op plekken waar we zelf niet zo gauw zouden komen. Om talent voor het Correspondent College te werven, nieuwe freelancers te ontmoeten.

Maar, dit hebben we ook geleerd: het vinden van nieuwe stemmen is stap één, het versterken, behouden en ontwikkelen van deze stemmen is een tweede. We zijn nu nog een redactie met een meerderheidscultuur, die plaatsmaakt voor ‘anderen,’ idealiter is onze redactie straks een redactie zonder ‘meerderheid.’

Daar hoort bij dat we diverser willen worden in het type verhalen dat we aanbieden. Zijn we nu nog erg van het geschreven woord, we werken hard aan plannen om meer met en te doen. Want een geschreven artikel is lang niet voor iedereen de beste vorm. Dat zal bovendien leden interesseren die niet alleen graag lezen, maar ook luisteren en kijken.

Vraag ons over een jaar kortom nog eens hoe de vlag erbij hangt. En een jaar later weer. En help ons vooral bij het vinden van deelnemers voor de volgende rondes van het Correspondent College.

Want je kunt wel diverser worden, maar nooit divers. Laat staan divers genoeg.

Zo kun je een artikel bij De Correspondent aanbieden Heb je geen interesse in het Correspondent College (of geen tijd daarvoor, omdat je ander werk hebt). Je kunt ook je verhaalidee bij ons onder de aandacht brengen door een pitch in te dienen. Lees mijn verhaal hier terug

Lees hier over onze zoektocht

We willen De Correspondent diverser maken. Helpen jullie mee? Wij werken op een 100 procent witte redactie in een stad waar 35 procent van de mensen dat niet is. Dat laatste geldt ook voor 12 procent van de gehele Nederlandse bevolking. En dat kan natuurlijk niet. Daarom zijn we begonnen met het scouten van talent. Zoeken jullie mee? Lees mijn verhaal hier terug De belangrijkste kritieken op ons diversiteitsplan op een rij (met onze antwoorden erbij) Vorige week kondigden we aan een redactie te willen vormen die een betere afspiegeling vormt van de samenleving. Het kwam ons op bijval én zware kritiek te staan. Hoe blikken we terug op deze week? En, hoe gaat onze zoektocht verder? Lees mijn verhaal hier terug Wij willen onze redactie diverser maken. Hoe staat dat ervoor? Eind oktober begonnen we met een zoektocht: we wilden onze redactie ‘diverser’ maken. Wat leverde deze zoektocht tot nu toe op? Tijd voor een update, met de aankondiging van iets heel nieuws: het Correspondent College. Lees mijn verhaal hier terug