Binnenkort verschijnt in deze reeks weer een stevig onderzoeksartikel (over de zin en onzin van keurmerken voor vis). Ondertussen stromen mijn mailbox en timeline vol met interessante, verrassende of hoopgevende nieuwsberichten. Hieronder een paar die ik jullie niet wil onthouden.

In alle drie zit eigenlijk wel een groter artikel. Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat zien. De reacties op een maakten alvast duidelijk dat dit onderwerp een artikel meer dan waard is.

1. Ook haantjes van legkippen kun je eten

Dit zijn de broertjes van de legkippen, die gekweekt worden om zo veel mogelijk eieren te leggen. ‘Leghaantjes’ leggen geen enkel ei en worden nu vlak nadat ze uit hun eigen ei komen gedood. Per jaar gaat het naar schatting om circa 40 miljoen haantjes in Nederland.

Foto: Henrik Sorensen / Getty

Zonde, want hun vlees kun je prima eten. Maar omdat legkippen langzamer groeien dan vleeskippen zijn ze duurder en wacht hun een kort leven. Soms worden leghaantjes met trots gepresenteerd op menukaarten van biologische restaurants. Vanaf oktober zijn ze ook bij Lidl te krijgen.

‘Het is absurd dat we aan de ene kant miljoenen kuikens fokken voor vlees, en aan de andere kant kuikentjes weggooien omdat ze minder opleveren. We zijn trots op Lidl dat zij deze duurdere haantjes gaan verkopen. Dat er maar veel supermarkten mogen volgen.’

De leghaantjes groeien op in een nieuwe boerderij in Limburg – Kipster – die volgens Wakker Dier ‘het milieu-, mens- én diervriendelijkste supermarkt-ei van Nederland wil produceren.’ De legkippen krijgen drie Beter Leven-sterren en de omgeving zou minder last hebben van fijnstof dan reguliere kippenboerderijen. Het zou ook een ‘boervriendelijke boerderij’ zijn omdat er een ‘goed verdienmodel’ is overeengekomen met Lidl.

Is Kipster de duurzame kippenfokker van de toekomst? Is hanenvlees van legkippen duurzamer dan vleeskippen? Hoe smaken ze? Voer voor een reportage, lijkt me.

2. Sla uit een potje: langer vers én leerzaam

Een slakweker uit Barendrecht wil levende sla uit een potje op de markt brengen. Je plukt de blaadjes die je wilt eten en daarna groeit de krop weer verder – alsof je je eten uit de moestuin haalt. De sla zou langer vers blijven en geen bestrijdingsmiddelen nodig hebben.

Foto: Henrik Sorensen / Getty

Gewone kassla wordt volgens deze sla nul keer. Bij Albert Heijn kun je al een Italiaanse slasoort met kluit kopen (‘Tricolor kluitsla,’ zonder potje overigens), deze kweker wil vijf verschillende soorten kweken. ‘We doen al proeven in Amerika,’ zegt teler Pim van Wingerden, ‘Daar slaat het aan in de buurt van New York. Twee potjes living lettuce kosten daar 4 dollar.’

De sla zou zelfs een educatieve functie hebben: ‘Kinderen kunnen zo ook zien dat sla niet in een boom groeit. Je zet de potjes in de vensterbank en plukt er af en toe een paar blaadjes van af en dat serveer je vers op tafel. Eigenlijk haal je zo een kwekerij in huis’.’

Ik denk dat veel groene consumenten het een aantrekkelijk product vinden, bijvoorbeeld omdat het authentiek, puur en eerlijk lijkt. Daarnaast zou het dus duurzamer zijn (geen bestrijdingsmiddelen en kweek en transport vragen minder energie).

Maar goed. Is dit een gimmick of ook echt duurzamer? Zou dit ook met andere groenten en fruitsoorten kunnen? Ik heb het nooit tot op de bodem uitgezocht, maar begrepen dat kasbouw efficiënter en dus duurzamer is dan dat iedereen een eigen moestuin zou hebben. Waarom is dat zo? En hoe zit dat met deze tussenvorm (sla, groente en fruit in potjes)?

3. Zijn bevroren groente en fruit gezonder dan verse?

Groente eet je het liefst zo vers mogelijk: gezonder en lekkerder. Toch?

Niet altijd, blijkt uit twee recente onderzoeken die citeert. Verse groente die je bij de groenteboer of in de supermarkt koopt, heeft al een hele weg afgelegd voor het op je bord ligt. In die tussentijd zijn ook veel vitaminen en andere voedingsstoffen verloren gegaan, luidt het verhaal.

Foto: Henrik Sorensen / Getty

Als je groente en fruit direct invriest kan minder verloren gaan, waardoor ze dus gezonder of net zo gezond zijn, concludeerden onderzoekers van de Universiteit van California.

Zo bevatten bevroren maïs, groene bonen en blauwe bessen meer vitamine C dan hun verse evenknie. Vezels en mineralen (zoals magnesium, calcium, zink en ijzer) kwamen in dezelfde mate voor in acht soorten groente en fruit.

Hoe zit dat met duurzaamheid? Kost invriezen minder energie dan alles zo vers mogelijk bij de consument krijgen? Wat zou dat kunnen betekenen voor een duurzame voedselvoorziening?

Lees ook:

Illegale visserij is een gigantisch probleem. Zo ga je het (niet) tegen Dat illegale visserij een probleem is (één derde van de visbestanden is overbevist), is duidelijk. De vraag is hoe je het oplost. En de oplossing die de EU heeft bedacht, kan veel beter. Lees het interview hier terug 90 procent van de visbestanden is in gevaar. Hoe kunnen we de wilde vis beschermen? Overbevissing ontwricht samenlevingen en leidt tot armoede, honger, slavernij, piraterij, vluchtelingen en is vervlochten met drugs- en wapenhandel. Dus ging ik op zoek naar manieren om overbevissing tegen te gaan, want die zijn er. Lees het verhaal hier terug