Beste,
Deze week vroeg ik me af hoe cijfers zich zouden voelen. Ik stelde me ze voor als een vrouw in een grijs mantelpak. Gemiddelde lengte, gemiddelde leeftijd. Een knotje waar wat grijze haren uitspringen. En een bril, uiteraard een bril.
Ik zag haar zitten in een talkshow. ‘Zijn vluchtelingen crimineel?’, vroeg de presentator. ‘Volgens deze data wel,’ zei ze. ‘Maar…’ De presentator hield buiten het zicht van de camera zijn hand omhoog. ‘Hier moeten we het helaas bij laten. Tot zover, tot morgen!’
Ik fantaseerde dat ze was uitgenodigd voor een vergadering van Europese ministers van Financiën. Ze stond aan het hoofd van een lange tafel, het licht van de beamer scheen in haar ogen. ‘Moet Griekenland bezuinigen?’, vroeg een man met donkere krullen. Je kon een pen horen vallen (die van Luxemburg). ‘Economisch onderzoek zegt van wel,’ begon ze. De Griekse minister liet zijn hoofd in zijn handen zakken. Iemand begon te bellen. ‘Maar…’ probeerde ze nog.
En dan de ouders die steeds weer bij haar thuis aanbellen. ‘Moeten we vaccineren?’ Een vader of moeder houdt een baby voor haar in de lucht. ‘Sommige websites zeggen van niet, maar…’ Dan gaat de baby snikken, lachen of doet iets - wat dan ook - waar de ouders ineens heel druk mee zijn.
Beste Angst, ...
Ik zit tot over mijn oren in mijn boek. Deze week experimenteerde ik, zoals je ziet, met andere manieren om over cijfers te schrijven. Het kan werken om zo’n abstract concept voor te stellen als een mens.
Michael Blastland en David Spiegelhalter doen dat mooi in The Norm Chronicles, een fictief verhaal over Norm. Norm leidt een gemiddeld leventje met vrienden Prudence, die bang is voor alles, en de roekeloze Kevlinbroertjes, die je schaamteloos vertellen ‘where to shove your statistics.’ In elke levensfase zie je wat voor risico’s ze lopen, zoals bij het oversteken of drugs uitproberen.
Een ander goed voorbeeld vind je in Big Magic van Elizabeth Gilbert, over creatief leven. Gilbert schrijft daarin een brief aan haar angst. ‘Beste Angst, Creativiteit en ik gaan samen op een road trip. Ik snap dat je meegaat, want dat doe je altijd.’ Ze legt uit wat Angst allemaal niet mag doen. ‘Gozer, je mag niet eens aan de radio zitten. Maar boven alles, het is je absoluut verboden om te rijden.’
Ook ik moet mijn Angst weleens een oplawaai geven. Want, eerlijk is eerlijk, een boek schrijven is best wel doodeng. Dus schreef ik wat van Gilberts woorden op post-its en hing ze boven mijn werktafel. Zodat ik Angst kan vertellen where to shove it.
#NerdAlert
Ruzie op Twitter, normaliter niet echt iets waar je vrolijk van wordt. Maar laatst was er een fittie tussen twee Britse musea waar mijn nerdenhart sneller van ging kloppen.
Het begon allemaal met een tweet van ene Bednarz.
Het Natural History Museum dook er meteen op. ‘Wij hebben dinosauriërs. Geen strijd.’
Het Science Museum reageerde: ‘[Het National History Museum] zit vol met oude fossielen, maar wij hebben robots, een Spitfire en oud vergif. Boom!’
Wat volgt is een heerlijk heen-en-weer met foto’s van onderzeeboten en 3D-geprinte dino’s. IFLScience zette de hele discussie op een rij. Ik vind het gelijkspel, kreeg vooral veel zin om naar Londen te gaan.
Tot slot...
...schreef ik vorige week over het absurdste filmpje dat ik ooit zag over statistiek.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!