Beste,

Er zijn weinig natuurrampen die zo in ons collectieve geheugen gegrift staan als orkaan Katrina, die in 2005 over de Amerikaanse stad New Orleans raasde. Alles wat maar mis kon gaan, ging mis - dijken braken, hulp kwam veel te laat op gang, mensen stierven van de dorst in evacuatiecentra. Het legde pijnlijk bloot dat ook het machtigste land ter wereld niet al zijn zaakjes op orde heeft.

De Crescent City Connection Bridge - de CCC zoals ze ’m in New Orleans noemen - speelde een belangrijke rol tijdens de orkaan. De brug verbindt de arme wijken, die grotendeels onder water liepen, met de rijke suburb Gretna. De politie van Gretna besloot de brug na de orkaan af te sluiten, om de vluchtende stadgenoten van de andere kant te weren.

We zijn inmiddels 12,5 jaar verder, en voor de KRO-NCRV documentaireserie De Brug bezocht ik New Orleans om te kijken hoe het er nu voorstaat.

Foto: Steven Schoppert
Foto: Steven Schoppert

Collega-presentator Frank Westerman ging op onderzoek aan de rijke kant van de brug, in Gretna. En ik vertrok naar de arme - en veelal zwarte - kant van de stad.

Wat ik daar trof, ging mijn verbeelding te boven. De zwaarst getroffen wijken (zoals de lower ninth ward) zijn veranderd in een soort spooksteden. Veel bewoners verloren álles in de overstroming en hebben geen geld gehad om terug te keren. Midden in de stad vind je dus totaal overgroeide grasvelden, waar voorheen huizen stonden.

Foto: Maite Vermeulen
Foto: Maite Vermeulen

Sommige mensen wonen nog altijd in trailers...

Foto: Martijn Willemen
Foto: Martijn Willemen

... anderen hebben nu pas, meer dan een decennium na Katrina, het geld bij elkaar om hun huis te herbouwen.

Foto: Martijn Willemen
Foto: Martijn Willemen

Voor veel mensen aan deze kant van de brug is het klip-en-klaar: het probleem is racisme. Zo meende dichter Shelton Alexander: als dit een witte wijk was geweest, was alles allang opgeknapt.

Foto: Roel van Hees
Foto: Roel van Hees

Wat niet is veranderd sinds de orkaan, is de volop levende Creoolse cultuur in de stad. De wijk leefde op tijdens de second line, waarbij muziek- en danscorpsen door de buurt trekken.

Foto: Kars van Eijsden
Foto: Kars van Eijsden

In januari is de aflevering over New Orleans te zien op NPO2 en De Correspondent. Met in elk geval prachtige drone-beelden van het spacendste gebouw in de stad: de Superdome.

Foto: Maite Vermeulen
Foto: Maite Vermeulen

Nog op zoek naar een kerstcadeau?

Over zwart-wit tegenstellingen in Amerika gesproken: ik las de afgelopen weken The Sellout, van de Amerikaanse schrijver Paul Beatty (fun fact: in 2016 werd hij de eerste Amerikaan ooit die de

Een ongekend knap geschreven, satirische roman, waarin de zwarte hoofdpersoon (wiens vader hem zijn hele leven al gebruikt voor sociaal-psychologische experimenten) besluit in zijn geboortedorp slavernij weer in te voeren en de lokale busdienst en middelbare school te segregeren. Daarvoor belandt hij voor het Amerikaanse hooggerechtshof.

Zelden heb ik zo vaak hardop gelachen tijdens het lezen - terwijl Beatty toch ontzettend pijnlijke waarheden blootlegt over zwart-zijn en racisme in Amerika. Juist door de hilarische vorm komt de boodschap extra hard binnen.

Mijn favoriete scène was deze (hier gruwelijk ingekort, maar je krijgt een beeld):

At the zoo, I stood in front of the primate cage listening to a woman marvel at how "presidential" the four-hundred-pound gorilla looked [...]. When her boyfriend, his finger tapping the informational placard, pointed out the "presidential" silverback’s name coicidentally was Baraka, the woman laughed aloud, until she saw me, the other four-hundred-pound gorilla in the room [...]. Then she became disconsolate, crying and apologizing for having spoken her mind and my having been born. "Some of my best friends are monkeys," she said accidentally.’

Absolute aanrader voor onder de Kerstboom!

O, en je kunt natuurlijk ook De Correspondent cadeau doen!

Tot slot...

...vertrek ik dit weekend naar Rwanda en Congo, een reis die ik en waarvoor jullie mij overweldigden met tientallen tips, contacten en ideeën. Heel veel dank nog!

De beste boekentips kwamen van Alwin en Daniel. Alwin tipte Congo’s violent peace van Kris Berwouts (recent ook - een kraakheldere analyse van het onwaarschijnlijk ingewikkelde conflict in Congo.

En Daniel bracht me op het spoor van een iets ouder boek, van Michela Wrong: In the footsteps of Mr Kurtz. Leest als een trein, en vertelt het verhaal van Congo onder president Mobutu Sese Seko, die 32 jaar als dictator over het land heerste.

Wil je deze updates liever in je inbox? Dat kan! Schrijf je in en ik houd je tweewekelijks op de hoogte van alles wat ik schrijf, lees, zie en hoor over migratie en ontwikkeling. Meld je hier aan