De Correspondent
Lex Bohlmeijer - in gesprek met Remco Breuker
SoundCloud
Interview

Het communistische experiment is mislukt in Noord-Korea. En dus sloeg Noord-Korea een nieuwe weg in, richting kapitalisme volgens neoliberaal model.

Als je goed bekijkt wat er daadwerkelijk gebeurt in het land, voorbij de propaganda en de stereotyperingen, dan draait het nog maar om twee dingen: het vergaren van geld, en het behoud van macht.

Dat is de stellige overtuiging van Remco Breuker (Zaandam, 1972), hoogleraar Aziëstudies in Leiden. Breuker is een van de belangrijkste Korea-experts in Nederland. Hij ontvouwde zijn visie eerder al in hij houdt hem nu nog steeds staande.

Kijk naar de 200.000 Noord-Koreaanse arbeiders die overal in de wereld werkzaam zijn. Hoogopgeleid, ideologisch bewaakt, brengen zij vooral veel geld in het laatje van de staat, de nv Noord-Korea. Kijk naar de geldstromen die lopen van de ballingen naar het vaderland: dat is winst. En opvallend genoeg worden de familieleden van vluchtelingen de laatste tijd veel minder zwaar aangepakt.

Het schokkende van de visie van Breuker is dat het economische systeem van Noord-Korea een spiegel is van waar het in onze westerse wereld naartoe zou kunnen gaan.

Voer de sancties juist op, want het regime is meedogenloos wreed en ontkent alle waarden die voor ons van belang zijn

Stel dat Donald Trump en Kim Jong-un tegenover elkaar aan tafel zouden komen te zitten, dan zouden ze slaande ruzie krijgen, of voor de rest van hun leven vrienden zijn. In beide gevallen zou het voortkomen uit het feit dat ze heel erg op elkaar lijken.

Het verklaart in ieder geval waarom er zo’n grondig misverstand is in de diplomatieke communicatie met Noord-Korea: we hebben een volkomen verkeerde voorstelling van de andere partij.

Wat zegt dit over de acute oorlogsdreiging, vanwege de opgelopen spanningen tussen de VS en Noord-Korea?

Afgezien van irrationeel gedrag, wellicht meer te verwachten van de kant van de Amerikaanse president, denkt Breuker niet dat Noord-Korea uit is op een oorlog.

Want een kernoorlog is suïcide. Het land voert de dreiging op om betere economische voorwaarden te kunnen afdwingen. Een einde aan de sancties. En wellicht dat het nog een tweede kans ziet: hereniging met Zuid-Korea. Het is een scenario dat al veel langer bestaat, maar nu is het voor het eerst realistisch geworden.

Volgens Remco Breuker moet de EU daar niet in meegaan: voer de sancties juist op, want het regime is meedogenloos wreed en ontkent alle waarden die voor ons van belang zijn. En ondersteun een eventuele binnenlandse tegenkracht door bijvoorbeeld kleine handelaren microkrediet te verlenen.

Wil je meer horen? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief! Elke 14 dagen publiceer ik een podcast - een gesprek van een half uur à drie kwartier, met een bijzondere gast. Zij delen hun levensverhaal, of hun expertise. Voor mij is het een tweewekelijkse zoektocht naar inspiratie, inzicht, hoop. Wil je mij volgen bij deze ontmoetingen? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief Goede Gesprekken! Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief

Meer van De Correspondent?

We hebben geen goed beeld van Noord-Korea. Dit moet er veranderen Iran financierde Noord-Korea’s kernwapens, Kim Jung-un ontvoerde meisjes voor zijn harem en zijn ex speelde in een pornofilm. Het wemelt van de bizarre verhalen over Noord-Korea, die meer schade aanrichten dan je misschien denkt. Lees het verhaal van Casper hier terug Luisteren: De Chinese staat zoekt totalitaire controle over burgers, zegt deze sinoloog China is in korte tijd uitgegroeid tot wereldmacht. Toch tasten we over de intenties van het immense rijk in het duister. Wat wil China? Volgens voormalig China-correspondent Garrie van Pinxteren (1958) ontwikkelt de Chinese staat een totalitaire greep op de burgers. Luister de podcast hier terug Dit gebeurt er als een Amerikaanse president een atoombom wil inzetten Kan hij in zijn eentje op de rode knop drukken en een kernoorlog beginnen? Dat is een vraag die veel mensen zich stellen nu Donald Trump Noord-Korea heeft gedreigd met ‘vuur en woede’ aan te pakken. Het antwoord is – gelukkig – iets ingewikkelder dan ja of nee. Lees het verhaal van Marc hier terug