/dc-useruploads-images/cca336952515458f9c071b64e39907eb.png)
Beste,
Gisteravond werd de vierde aflevering van De Brug uitgezonden op NPO2. De laatste alweer - zo snel kan het gaan.
Maar wel mijn favoriete.
Want voor deze aflevering gingen we naar een locatie die mij diep fascineert. Omdat die een van de meest gruwelijke geschiedenissen kent die je je kunt voorstellen. Omdat er weinig moderne gebeurtenissen zijn die zoveel impact hebben gehad op het hele Afrikaanse continent. En omdat er in enkele decennia zo ontzettend veel is veranderd.
Ik heb het over Rwanda, en de Rwandese genocide van 1994.
Maite bezocht de Democratische Republiek Congo, Frank het aangrenzende Rwanda. Bekijk hier aflevering 4 van de documentaireserie De Brug op NPO Gemist.
Met schrijver en co-presentator Frank Westerman trok ik naar de grensbrug tussen Rwanda en de Democratische Republiek Congo. Over die brug trokken na de Rwandese genocide zo’n 6.000 vluchtelingen per uur (!).
Met die vluchtelingen kwam ook de Rwandese burgeroorlog de Congolese grens over.
Ogenschijnlijk is het Rwanda sinds de genocide voor de wind gegaan. Het is er veilig, er is weinig corruptie, kinderen gaan goed gevoed naar school, de gezondheidszorg is hoogstaand.
De schaduwkanten van die ontwikkeling vind je over de brug, in Congo.
Dus, wat is de prijs van de vrede in Rwanda? Die vraag onderzoeken we in deze aflevering.
Overigens is dit een aflevering waarvoor we ontzettend veel hebben gehad aan jullie tips, waarvoor dank! De socialetherapiesessies die je ziet, werden begeleid door een Correspondentlezer.
Is het Rwandese succesmodel houdbaar?
Na terugkomst schreven Frank en ik weer brieven aan elkaar.
Waar Frank verbaasd was over de orde en ontwikkeling die hij in Rwanda trof, zag ik de keerzijde van die medaille aan de Congolese kant van de brug.
In deze laatste aflevering van Brieven over de Brug vragen we ons af: is dat Rwandese succesmodel houdbaar? Of broeit het onder de oppervlakte?
Tot slot...
... een klein, flauw kijkje achter de schermen bij de opnames?
Dit filmpje maakten we toen we nét de grens met Congo over waren. Dat was even schrikken. Van de egale wegen mét vangrail naar een onverharde weg die één groot gat was.
Let wel: we rijden hier niet op het platteland, maar in een stad met meer inwoners dan Amsterdam.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
