/dc-useruploads-images/a04000094b164a7a83c63ac13211e605.png)
Hij is dé inspiratiebron achter De Correspondent. En niet zonder reden.
Hij schreef met Het zijn net mensen het best gelezen boek over beeldvorming in de media van Nederland. Hij werd in 2006 als eerste verkozen tot journalist van het jaar voor zijn werk als correspondent in het Midden-Oosten. Hij deed grensverleggend werk in de online journalistiek met The Banking Blog voor The Guardian. En hij publiceerde onder de titel Dit kan niet waar zijn hét publieksboek over de financiële crisis.
En nu mogen we hem officieel een collega noemen.
Joris Luyendijk is vanaf vandaag correspondent, editor-at-large en podcasthost bij De Correspondent.
Hoe Joris de journalistiek veranderde
Deze aankondiging doe ik met veel trots en blijdschap. Want er zijn weinig journalisten in Nederland die zoveel invloed hebben gehad op mijn blik op de journalistiek als Joris Luyendijk. Mede door zijn vlijmscherpe kritiek op hoe beeldvorming werkt, en hoe dat ons wereldbeeld en publieke debat misvormt, ben ik mij gaan afvragen: kunnen we nieuws niet anders definiëren? Zo is uiteindelijk de filosofie achter De Correspondent ontstaan.
Niet voor niets namen we vijf jaar geleden, tijdens onze crowdfundingcampagne, een filmpje op met onze grote inspirator:
Je leercurve delen
Ook voor zijn journalistieke vernieuwingsdrift hebben we altijd veel bewondering gehad. Joris was namelijk een van de eerste journalisten die experimenteerde met het feit dat het internet niet alleen de distributie van informatie veranderde, maar ook de manier waarop het kon worden gemaakt.
‘Je leercurve delen’, noemde Joris zijn werkwijze. Daarmee bedoelde hij: in plaats van alleen verhalen te publiceren wanneer ze helemaal af zijn, zoals in kranten altijd gebruikelijk was, bood het internet de mogelijkheid ook de weg ernaartoe met je lezers te delen. Welke onderzoeksvragen heb je? Welke bronnen gebruik je? Welke tussentijdse lessen heb je opgedaan? Welke blinde vlekken heb je?
Door deze zaken niet voor jezelf te houden, maar online met je publiek te delen, geef je inzicht in hoe je verhalen tot stand komen en bied je lezers met verstand van zaken de mogelijkheid hun kennis en ervaring met jou te delen tijdens je onderzoek.
Deze filosofie, die Joris jaren geleden voor het eerst zelf in de praktijk bracht met zijn serie over de elektrische auto in NRC Handelsblad, en later met zijn onderzoek naar de financiële sector in The Guardian, is de basis geworden van onze correspondentschappen.
Een ‘openbaar notitieboekje’ bijhouden, noemen wij dat. Daarom schrijven correspondenten nieuwsbrieven over hun werk, stellen ze vragen aan leden en gaan ze met jullie in gesprek in de bijdragesectie onder de stukken.
Joris wordt auteur en kritische spiegel van de redactie
We zijn dan ook enorm verheugd dat we Joris, in de maand dat we ons vijfjarig jubileum vieren, kunnen verwelkomen als collega. En wel in drie verschillende rollen.
Ten eerste wordt Joris correspondent. Hij zal over veel onderwerpen zijn licht doen schijnen, van brexit tot klimaatverandering, maar hij begint met een serie over de rol van de media in onze democratie.
Het is twaalf jaar na zijn vernietigende mediakritiek in Het zijn net mensen, hoog tijd dus voor een vervolg: wat is er veranderd (of juist niet)? En hoe zorgen we ervoor dat mediakritiek niet onbedoeld uitmondt in een nog groter wantrouwen in diezelfde media?
‘Twaalf jaar geleden vertelde ik nog dat je niet alles moet geloven wat de media voorschotelen, nu is journalistiek voor een breed publiek ‘ook maar een mening’. Maar het klimaat denkt daar toch echt anders over’, aldus Joris. Hoe moeten journalisten dat probleem te lijf?
Daarnaast wordt Joris editor-at-large. Dat is een moeilijk te vertalen term voor een ervaren journalist met een vrije rol. In die hoedanigheid zal hij onze redactie maandelijks een kritische spiegel voorhouden tijdens onze redactievergadering (Joris: ‘We beginnen met het analyseren van het gebruik van het woord "ik"’). Ook zal hij een aantal correspondenten wekelijks begeleiden in hun journalistieke onderzoek, bijvoorbeeld naar bureaucratische misstanden bij de overheid, de toekomst van onze mobiliteit en ons leven op een steeds warmere planeet.
Tot slot zal Joris een podcast presenteren. De details van die podcast zijn nog een verrassing, maar de bedoeling is in ieder geval om je deelgenoot te maken van waar we als redactie mee bezig te zijn, en aan de hand van Joris’ messcherpe observaties kritisch op ons eigen werk en het nieuws in het algemeen te reflecteren.
We verheugen ons er enorm op – en we hopen jullie ook!
Welkom Joris!
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
