/dc-useruploads-images/edbedf7b39474996b350088389cd702d.png)
Zal ik beginnen met een bekentenis? Ik schrijf al ruim vijf jaar over het klimaat voor De Correspondent, maar het klimaat interesseert me totaal niet.
Een volhoudbare manier van leven op de enige planeet die we hebben, daar gaat het mij om. Ik zou het onvergeeflijk jammer vinden als we afglijden naar een ruigere, hetere aarde waar wat we nu voor lief nemen – een land dat niet onder water loopt, bijvoorbeeld – ons ontglipt. En aan het afglijden zijn we.
De verhalen die ik schrijf, vol saaie en lelijke zinnetjes als ‘vermindering van de CO2-uitstoot’, komen voort uit bezorgdheid over het parcours waarop we ons bevinden. Het is een noodgedwongen bezigheid geworden, zoals het verschonen van luiers dat is voor jonge ouders. Je doet het niet voor je lol en het is soms best vermoeiend.
Lang niet iedereen is overtuigd van mijn groene toekomstverhaal
Het afgelopen jaar heb ik veel nagedacht over ons parcours richting hittetijd, en hoe we het kunnen verlaten. In mijn boek Hoe gaan we dit uitleggen pende ik mijn ideeën daarover neer.
Een aanlokkelijk verhaal vertellen over een groene toekomst die we samen kunnen waarmaken, dat was één idee. Maar dat groene toekomstverhaal in wording overtuigt nog lang niet iedereen. Het wordt ook nog lang niet overal gehoord: er is nog zo veel onenigheid over het klimaat, en zo veel cynisme.
Veel meer dan ‘het klimaat’ ben ik daarom de laatste tijd geïnteresseerd geraakt in de vraag hoe we elkaar gaan vinden in een groene omwenteling. Hoe komen we er samen uit?
De drie audioverhalen die ik hier met je deel, geven elk een deel van een antwoord op die vraag.
1. Een gedeeld uitgangspunt
Als we met spoed een groene economie uit de grond willen stampen, eentje die de natuur niet platwalst en de aarde niet onleefbaar maakt, dan moeten we het misschien eerst eens worden over de noodzaak daarvan. In dit verhaal beschrijf ik zeven ingrijpende gevolgen van de klimaatopwarming. Ze geven een gedeeld en urgent uitgangspunt voor de volgende stappen.
2. Een eerlijk verhaal
Als we van de omwenteling naar duurzaamheid een succes willen maken, moeten we gebruikmaken van nieuwe democratische methodes, eerlijk zijn over het feit dat we klimaatverandering nooit gaan ‘oplossen’, en dat toch proberen. Dat is de kern van dit pleidooi voor meer democratie en doorzettingsvermogen in het klimaatdebat.
3. Onconventionele methodes
Mijn vertrouwen in de partijpolitiek is niet reusachtig: als ik bedenk hoe lafhartig het klimaatbeleid van opeenvolgende kabinetten is geweest, zinkt de moed me in de schoenen. Die stroperigheid!
Maar gelukkig zijn regeringspartijen in een democratische rechtsstaat geen alleenheersers. Ook de rechter kan zich desgevraagd in het klimaatbeleid mengen en voor de bevolking opkomen. Als iets me hoopvol stemt, dan zijn het de oordelen van mannen en vrouwen in toga’s. Daarover gaat het derde verhaal.
Is deze verkenning compleet? Weten we, al is het maar een beetje, hoe we er samen uit gaan komen in een tijd van grote verandering? Absoluut niet. Daar ga ik me de komende tijd dus verder in vastbijten.
Mijn nieuwsbrief in je mail ontvangen?
Als correspondent Klimaat & Energie onderzoek ik de oorzaken van de klimaatcrisis en onze toekomst op een steeds warmere aarde.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
