Zo is het om adhd te hebben

Adhd. Het is een label, een naam of een scheldwoord. Het wordt als aanduiding van extreem druk gedrag zó vaak gebruikt dat de betekenis van het woord onmiskenbaar aan nivellering onderhevig is. Dat leidt tot verwarring. Is het een stoornis, een echte ziekte, of gebruiken ouders de aanduiding adhd maar wat graag als alibi om niet onder ogen te hoeven zien dat ze hun kind slecht hebben opgevoed?

Met deze vragen heb ik de jeugdpsychiater Robert Vermeiren benaderd voor een interview. Vermeiren vindt dat psychiaters veel meer gebruik zouden moeten maken van sociale media om hun visie aan de samenleving kenbaar te maken en te informeren over dergelijke complexe kwesties. Ik raad van harte aan hem te volgen op Twitter, want je krijgt een schat aan interessante, zinvolle of gewoon leuke artikelen en video’s aangeraden.

Op Eerste Paasdag raadde hij bijvoorbeeld deze video aan, die ik ook jullie niet wil onthouden: in de video laat Ryan Higa in vijf minuten zien hoe het hoofd van een patiënt met adhd werkt (de ziekte, bedoel ik - Higa is zelf echt gediagnosticeerd). Een zeer interessant inkijkje (voor wie dit vijf minuten volhoudt!).