Ik schreef woensdag over Billy Beane en de Oakland A’s, die zich woensdagnacht probeerden te plaatsen voor de play-offs van de Major League Baseball. De Tampa Bay Rays waren in Oakland met 5-1 te sterk.

Overigens: de Rays zijn ook een interessante ploeg, want zelfs nog armer dan de A’s, en (dit seizoen) even succesvol. Zoals een Twitteraar moet je daar dan niet over schrijven? Terechte vraag, maar honkbal is niet mijn specialiteit. Ik ben bekender met het verhaal van de A’s en Beane, en ik sprak Beane twee jaar geleden in Oakland. Dus vandaar.

Eén inzicht van Beane vond ik trouwens mooi. De truc in de sport is niet zozeer het verwerven van unieke kennis, als wel het gedisciplineerd toepassen ervan. Veel mensen zijn slim, minder mensen durven die slimheid ook in te zetten. Dat kan immers betekenen dat je Als dat je lukt, kun je winnen van grotere ploegen.

Overigens: de A’s verloren negen keer op rij een beslissingswedstrijd, tussen 2001 en 2019. Betekent dat dat er iets met de A’s aan de hand is? Dat lijkt me niet. Een ploeg uit 2001 heeft niets gemeen met een ploeg uit 2019. Maar hoe helder je dat ook maakt, mensen willen graag zien, en blijven er maar op (in allerlei sporten overigens).

Jeugdopleiding

Ik zag woensdagavond op het Nederlands Filmfestival de documentaire TURN!. Turnmoeder verbaasde zichzelf dusdanig door haar fanatisme dat ze zichzelf ging filmen terwijl ze haar zoon Roman volgde. Op 7 oktober is de film bij de KRO-NCRV, en het is een echte aanrader. Ik schreef er over.

Tifo Football maakt mooie geanimeerde documentairetjes over voetbal. De afgelopen weken publiceerden ze enkele filmpjes over de jeugdopleiding van FC Barcelona. Deel 1 is deel 2 gaat over de redenen waarom ‘La Masia’ niet goed functioneert.

Youtube plaatst cookies bij het bekijken van deze video Bekijk video op Youtube
Tifo Football over La Masia.

Een andere verklaring die ik recent hoorde van enkele mensen die-het-ongeveer-kunnen-weten is dat de opleiding te veel de speelstijl van het eerste elftal uit de tijd van Guardiola kopieert: passen-om-het-passen. Alleen: Guardiola was het nooit te doen om het passen, passen was penetratie en gevaar stichten. Waarom zijn ploegen dan toch zo veel passten? Omdat de tegenstanders steeds defensiever speelden en zijn ploegen geduldiger moesten spelen. (Correct me if I’m wrong.) Stel nu dat dit echt zo zou gaan bij Barca’s jeugdopleiding. Hoe schadelijk zou dat zijn?

Over Barcelona gesproken: in de komende weken verschijnen twee boeken over Johan Cruijff. Eentje eentje Beide boeken zullen meer dan de moeite waard zijn. Van dat van Kok vermoed ik dat, van Van den Boogaards boek weet ik dat, want ik heb een proefdruk mogen lezen. Full disclosure: Arthur en ik zijn bevriend. Maar dat de man kan schrijven, kun je zelf checken. Bijvoorbeeld

Lees-, kijk-, luistertips

  1. Brian Phillips schreef over Diego Maradona. En dat is goed nieuws, want Phillips schrijft bijna alleen maar mooie zinnen.
  2. Jeff Luhnow en Daryl Morey, bazen van de Houston Astros en de Houston Rockets, gaven aan de podcast The Journal.
  3. This American Life over de strijd over en binnen de Amsterdamse brandweer. Dat verhaal ken je misschien goed, of misschien een beetje; de uitzending zet de belangrijkste feiten goed op een rij. Wat beter had gekund: hoe rot was de cultuur echt? En wat was het gevaar ervan? En de hoofdpersoon, Leen Schaap, de voormalig politieman die in opdracht van oud-burgemeester Eberhard van der Laan de brandweer moest fixen, en door Femke Halsema is ontslagen, had wel iets scherper ondervraagd mogen worden. Niet vanwege de enerzijds-anderzijds-balans, maar omdat ik beter wil weten waarom zijn harde aanpak meer kans op resultaat bood dan een poldermodel-aanpak. Niettemin, de casus is fascinerend. Hoe verander je een rotte cultuur? Kun je een rotte cultuur wel veranderen? Of fatalistischer: is een democratie eigenlijk wel in staat problemen op te lossen die meer tijd dan één ambtsperiode vergen? NRC Schaap ook.
  4. En is waarom sport in man/vrouw-categorieën is georganiseerd.
  5. Anna Wiener schreef over haar ervaringen in de startup-cultuur van Silicon Valley.
  6. Cormac McCarthy met George Orwells vind ik grappiger (en beter).
  7. Journalist David Enrich schreef over zijn band met zijn klokkenluider. Met rollen voor onder meer Moby, Brad Pitt, en Donald Trump.