Beste lezer,
In het eerste jaar van De Correspondent verzorgde ik als enige beeldredacteur al het beeld bij alle verhalen.
Bij veel verhalen stond toen één grote afbeelding, bovenaan. Andere stukken hadden helemaal geen beeld. Dat was niet (enkel) uit overmacht. Ik had mijn beeldredacteurschap afgetrapt met een pleidooi voor minder beeld. Want de neiging van veel journalistieke websites – zeker toen – was om steeds meer, kleiner en slechter beeld te publiceren. De rol van beeld werd daardoor die van plichtmatige opvulling, versiering en clickbait.
Mijn beeldfilosofie: wat als beeld niet móet, maar mág?
Wat als beeld er niet alleen is ter ondersteuning van de tekst, maar een journalistieke laag aan het verhaal mag toevoegen? Wat als we niet met een klein, vast team van fotografen en illustratoren werken, maar per verhaal en project op zoek gaan naar de juiste beeldmaker? Wat als beeld niet objectief of feitelijk hoeft te zijn, maar perspectieven op de werkelijkheid mag bieden?
Dan kan beeld allerlei andere rollen vervullen. En dan is al het beeld de moeite waard om naar te kijken.
Die manier van denken over beeld zit nog steeds in alles wat we (laten) maken. Verschil is dat ik het allang niet meer alleen doe, maar met een team van beeldredacteuren, ontwerpers en een developer. Daardoor kunnen we dagelijks doen waar ik zes jaar geleden van droomde. Over elk beeld is nagedacht. Daar vertel ik graag meer over aan de hand van de stukken die we deze week publiceerden.
Seriematig samenwerken met beeldmakers
We werken vaak samen met beeldmakers gedurende een heel onderzoeksproject van een correspondent. Goed voorbeeld is de reeks verhalen over de rechtspraak van correspondent Marc Chavannes. Illustrator Esther Aarts zal bij al zijn stukken het beeld verzorgen.
Zij heeft onze verhalen vaker geïllustreerd, meestal in bonte kleuren. Voor deze serie heeft ze juist een grafische stijl gekozen – hiërogliefachtig, alleen zwart – die past bij de statigheid van het onderwerp en Marcs schrijfstijl.
Rechters en hun medewerkers hebben het veel te druk. Maar dat is niet het ergste: de rechtspraak lijdt eronder
Leestijd: 18 - 23 minuten / Luistertijd: 32 minuten
Matchmaking in toon, stijl en beeldtaal
Dat de stijl en visuele taal van beeld de toon van de auteur kunnen versterken, is ook goed te zien in het vlammende stuk van correspondent Jesse Frederik over erfbelasting met illustraties van Wide Vercnocke. Beeldredactie is matchmaking. Wie Jesse kent, kent zijn scherpe en humorvolle manier van schrijven. Datzelfde gevoel voor humor met een rauw randje zit ook in het werk van Wide. Leuk detail is dat Wide ook een staafgrafiek van doodskisten tekende voor in het verhaal, dus zelfs daarin heeft hij de markante stijl doorgevoerd.
Hoe een goedbedoelde belastingregel voor de bakker op de hoek een goudmijn voor de allerrijksten werd
Leestijd: 10 - 13 minuten / Luistertijd: 16 minuten
Beeldmakers als co-auteur
Die inhoudelijke rol en bijdrage van beeldmakers in de journalistiek van onze correspondenten kan nóg een stap verder gaan. Zoals bij de explainer van correspondent Dimitri Tokmetzis en gastauteur Thomas Bollen over cryptovaluta. Tekenaar Rob van Barneveld nam delen van de tekst over om vervolgens in stripvorm uit te leggen hoe je je eigen digitale munt (in dit geval de fictieve corresPond) maakt. En zo wordt wat droge, technische materie ineens vrolijk en begrijpelijk.
Hoe werken bitcoin en blockchain? Een snelcursus crypto’s
Leestijd: 12 - 15 minuten / Luistertijd: 21 minuten
Beeld als ruggengraat van een verhaal
Correspondent Arjen van Veelen snapt als geen ander wat de rol van beeld kan zijn in een verhaal. Hij maakt de foto’s bij zijn verhalen zelf. Arjen heeft een bijzondere blik op de wereld, wat hem een bijzonder schrijver én een steeds betere fotograaf maakt. Zijn hilarische foto-essay deze week over zijn verblijf op een cruiseschip – en welke ethische dilemma’s dat allemaal met zich meebrengt – is daar weer een geweldig voorbeeld van.
Dit is reclame voor een cruise
Leestijd: 19 - 24 minuten
Andere perspectieven op hetzelfde onderwerp
Een andere visuele knaller van afgelopen week verscheen bij een analyse van de wereldwijde protesten van correspondent Lennart Hofman. De foto’s bij dat verhaal komen uit het fotoboek The Parallel State, waarin de Britse fotograaf Guy Martin foto’s van protesten vermengt met beelden van het dagelijks leven, sets van soapseries en archiefmateriaal. Hij ziet een duidelijk verband tussen de opkomst van sociale media en de toename van protesten wereldwijd zoals die nu plaatsvinden. Door op deze manier bestaande kunst- en fotografieprojecten te koppelen aan verhalen van onze correspondenten, voegt beeld een eigen laag toe en vertelt het een eigen verhaal.
Protest is het nieuwe normaal
Leestijd: 11 - 15 minuten / Luistertijd: 21 minuten
Veel kijk- én leesplezier!
P.S. Weet je waar ik als creatief adjunct-hoofdredacteur helemaal blij van word? Dat bijna al deze verhalen van afgelopen week óók te beluisteren zijn. In een volgend weekoverzicht vertel ik graag meer over onze audioplannen.
P.P.S. Wil je elke week onze vijf beste stukken geselecteerd door een medewerker van De Correspondent in je mailbox? Stel dat dan in via je mailinstellingen.