/dc-useruploads-images/807e4f6424b24697906a5f00238881af.png)
/dc-useruploads-images/ecc45e9f891640c287c0abefd9af7e11.png)
Waarom zouden we juist nu creatief moeten zijn? vraagt Nick Cave zich af op de website The Red Hand Files. Zijn eerste reactie op de coronamaatregelen was een waslijst aan nieuwe plannen – een isolation album, een coronadagboek, een apocalyptisch filmscript. Maar al snel drong de vraag zich op of productiviteit het beste antwoord is op deze crisis.
Want kunst maken betekent je afsluiten. De tunnel in om tot de grootste concentratie te komen. En dat, concludeert Nick Cave, is precies wat hij niet wil in deze tijd. Liever kijkt hij om zich heen, grijpt hij de mogelijkheid aan to reflect on exactly what our function is — what we, as artists, are for.
Een paar uur nadat ik de brief las, sprak ik de veelgeprezen theatermaker Sadettin Kirmiziyüz om over zijn voorstelling Dope te praten, die na de première nog twee keer speelde en misschien wel nooit hernomen wordt. In zijn reactie op dat verlies hoorde ik een echo van de brief.
Ja, hij vindt het droevig dat zijn laatste voorstelling zo’n kort leven had, maar deze tijd vraagt nu om iets anders. Wat precies weet niemand nog, tot die tijd werkt Sadettin – door recensenten ook wel ‘meesterverteller’ genoemd – in de tuin.
Soms mist hij het podium, soms duikt hij nog even in de tekst die hij nu niet meer speelt. Ons gesprek sloot hij af met vijf minuten op de binnenbühne. Een deel uit zijn monoloog over zijn worsteling met drugsgebruik – rechtstreeks vanuit de huiskamer. Om daarna weer door te gaan met scheppen en planten.
Meer theater?
Een poëzie-avond in je oor, troosttheater via de telefoon (en nog vijf cultuurtips voor thuis) Ik verzamel wekelijks theater en concerten om thuis te bekijken.
Podcast: Deze toneelmaker maakt een drama van het Nederlandse woonbeleid
Het Nederlandse woonbeleid is een drama. Dat ontdekte theatermaker Sadettin Kirmiziyüz (1982) toen hij dreigde zijn huis in Amsterdam te moeten verlaten. Hij maakte er een theatervoorstelling over: Pandgenoten.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
