Help ons in kaart te brengen hoe het Nederlandse straatleven is veranderd. Hoe zag jouw buurt er vroeger uit?

Onlangs kwam ik erachter hoe mooi mijn woonwijk in Rotterdam Noord is geweest, de eerste decennia nadat die was gebouwd, rond 1908.

Vergelijk ditzelfde punt in 1908, toen de wijk net nieuw gebouwd was, in 1932 en nu in 2020.

Een levendig cultureel straatleven heeft plaatsgemaakt voor twee asfaltwegen waar ik met mijn zoontje van vier niet durf te fietsen. Een wereld van verschil, die ik in dit artikel uitgebreid beschrijf.

Heel graag zou ik een breder beeld krijgen van hoe het straatleven in Nederland is veranderd in de afgelopen jaren, decennia en eeuwen. In steden, maar ook in dorpen. En wil dus graag weten: hoe zag jouw woonomgeving eruit toen jouw huis er nog niet stond, of nog maar net gebouwd was? Zou je daar anekdotes en foto’s van willen delen met mij?

Hoe je historische foto's van je wijk kunt vinden

Foto’s vinden deed ik zo, als complete amateurhistoricus. Ik begon met googelen, en gebruikte de naam van straten in mijn wijk, met woorden als ‘historisch’ en ‘vroeger’ erbij. Vooral op Pinterest bleek veel te staan.

Ik scrolde op Facebook in de groep van de wijk. Daar vond ik ook foto’s, interessantere: niet van mijn eigen straat, maar van de 50-wegen in de wijk − daar is het meeste veranderd.

In het digitale stadsarchief vond ik nog meer (al is daar intussen een deel van offline gehaald). In de online krantengoudmijn Delpher zocht ik mijn straatnaam op (oude spelling), sorteerde op ‘oudste eerst’ en las hoe mijn straatnaam in 1906 gekozen werd.

En ik praatte met de buren. Van mensen die er al langer wonen, wist ik dat er in onze straat vroeger een bakker zat, en een groenteboer om de hoek. En nu met Koningsdag hoorde ik hoe er onder onze straat, nu een 30-kilometerzone van klinkers en met drempels, beton ligt. In de jaren negentig lag daar asfalt op, omdat ambulances door deze straat moesten kunnen rijden, naar wat in die tijd een van de twee ziekenhuizen in de wijk was (nu is daar een seniorenflat waar ook de peuteropvang gevestigd is waar mijn kinderen heen zijn gegaan). Er zijn inmiddels geen ziekenhuizen meer in de wijk: het monumentale Eudokiaziekenhuis werd in 1990 gesloopt, om plaats te maken voor een dertien-in-een-dozijn-winkelcentrum. Daar hadden we geen bombardement voor nodig.

Op topotijdreis.nl zag ik de wijk op de kaart groeien en veranderen.

Wil jij foto’s of anekdotes delen? Misschien kunnen we zo een breder beeld krijgen. Delen kan onder dit verhaal, op De Correspondent, op Instagram, Facebook, Twitter of per mail (thalia@decorrespondent.nl). En tip vooral ook jouw zoekmethodes.